Nu zijn we weer aan de dunne, Didi tenminste en zodoende liep ik gisteravond om elf uur nog over straat en vanmochtend om zeven uur weer al en zo nog een paar keer tot bloedens toe. Vanmiddag hielpen we Mir even met het terughalen van de schilderijen uit het gemeentehuis en weer lossen op de zaak, en ook nog een paar boodschapjes, toen had ze het binnen gedaan, arm beest, wat zal ze het benauwd hebben gehad.
Verder is ze niet ziek, ze drinkt en vanavond heeft ze ook weer gegeten, ik ben benieuwd hoe dat er weer uitkomt.
Ik denk dat ze iets engs heeft gegeten, een paar dagen geleden lag er iets doods waar ze op kauwde en soms weet je het toch niet, maar gelukkig heeft ze dit bijna nooit. Nu moet alles maar weer eens gewoon worden, voorzover dat nog kan.
Ook weer een tekening klaar.
Geen kunst maar gewoon een leuke kleurpotlodentekening, wel met goede kleurechte potloden en als je ze leuk vindt zijn ze te koop voor het goede doel, ik blijf het gewoon volhouden.
De foto's zijn van gisteren, zo mooi was het vandaag niet jammer genoeg.
Eerst maar eens een vlooien en tekenmiddel gekocht vandaag want dat komt er ook weer aan en die rare Bravectopillen ga ik dus mooi niet meer geven, maar gewoon pipetjes met druppels van Exil deze keer en omdat ze maar net 30kg weegt twee pipetjes, zoals is aangegeven nodig tot 30 kg. Al die rommel ik hou dr niet van.
Lekker gewandeld en vanavond een hapje bij Salud gegeten, het was er druk, wat doen al die Duitsers al hier, laat ze gewoon thuis naar het voetbal gaan kijken ;)
Ik ging vandaag nog maar eens terug naar de dierenarts want verbetering zat er niet in. Gisteren was ze misselijk, dacht dat ze een koe was en liep ze ook mank, allemaal dingen waar je niet vrolijk van wordt.
Nu hebben honden dat toch weleens hoor, hier hebben we geen gras maar als ze op Scharendijke 's morgens gelijk naar buiten wilde ging ze eerst een maaltje gras eten en daarna een kotspartij. Gisteren had ze dat hier eigenlijk voor het eerst, misschien heeft het ook met het voorjaar te maken, of niet loops worden wat dan eigenlijk zou moeten, kortom ze voelde zich niet lekker en had ook nog een snee in haar poot zag ik vanmorgen, niets met spiergedoe te maken maar gewoon een snee.
De dierenarts zag al snel wat er aan de hand was door andere vreselijke dingen uit te sluiten omdat de symptomen niet klopten.
"die spier is gewoon af, er is iets gebeurd en je zult waarschijnlijk nooit weten wat", was zijn conclusie.
Kortom: geen medicijnen, geen gruwelijk scenario, alleen een afgescheurde spier door Joost mag weten wat. Misschien bij een wilde hazenachtervolging ergens achter blijven haken, om maar eens iets te nioemen.
Blijft alleen het cosmetisch plaatje natuurlijk, een deuk in je kop en een kaakbot dat lelijk uitsteekt, daar wordt je niet knapper van, maar daar kunnen wij mee leven hoor.
En zo zie je er niets van.
We gingen het goede nieuws eerst maar eens bij tante Heleen vertellen, al kostte dat wel wat moeite.
Wij gingen vandaag eens naar een opnamedag van Kunst&Kitsch in Herentals in België, in het Art Center Hugo Voeten. Net als wij daar moeten zijn is de weg opgebroken natuurlijk, zodat Tom het ook niet meer weet, maar gelukkig waren we nog op tijd. Wat heet op tijd...
Bij binnenkomst krijg je een nummertje waar je tegelijkertijd een drankje voor krijgt en dan is het wachten.
Met vijftig tegelijk mag je naar boven en toen we even zaten mochten de nrs 500 t/m 550, wij hadden nrtje 613.
het is een gesjouw van jewelste, tassen vol gaan er mee, veel schilderijen en verder dingen waarvan je denkt, nee... en af en toe denk je hee!
Na een uurtje of zo mochten we naar boven en dan moet je even zoeken waar je moet zijn.
Wij zochten naar stand 10 want daar was het zilver en eenmaal gevonden ga je daar weer in de rij.
Vlak voordat wij arriveerden was er blijkbaar een erg interessant theeserviesje dat uitgebreid gefilmd werd, het was ook mooi en alles is natuurlijk netjes gepoetst voordien.
Voor ons was er nog een mevrouw met prachtige schaakstukken, zoiets had Emiel Aardewerk ook nog nooit gezien, 'filigrain' was de techniek en blijkbaar erg moeilijk, hij was vol bewondering.
En toen kwam Joop met zijn couvert, ja wij hebben het altijd maar over het bestek maar hij noemde het gelijk bij naam.
En dit is wat hij er van maakte, ouder dan we dachten en van verschillende afkomst, dat is dan wel weer apart een vork uit Amsterdam en een lepel uit Rotterdam. Niet echt waardevol, al vind ik €100 voor een vork ook niet echt weinig, het gaat meer om het verhaal erachter, dat vond hij ook.
'Bedankt dat u gekomen bent', zei hij nog.
Wat veel indrukken op zo'n dag, wat zal zo'n man moe zijn en de helft niet meer weten misschien.
Joop zocht iets vandaag en omdat hij het dan niet kan vinden moet ik er al snel aan te pas komen. Ik heb dan ook geen flauw idee waar het moet liggen maar begin dan maar op de meest logische plek zoals de oude schoenendoos van mijn moeder, terwijl ik aan Joop al wat andere mogelijkheden door heb gegeven. Zelf had hij ook al in die doos gekeken maar dat waren allemaal Prince dingen volgens hem en die zocht hij niet.
En toch als ik dan een oude portefeuille opensla zit daar dan gewoon het gezochtte briefje in.
Mannen kunnen niet zoeken.
De schoenendoos was behoorlijk versleten zo langzamerhand en omdat Joop gisteren nieuwe slippers binnengekregen had, heb ik de boel maar eens overgeladen. Met weemoed neem ik dan ook afscheid.
Vierenvijftig gulden negentig hadden ze gekost en ik weet nog dat ze ze droeg.
Freek grapt weleens dat als ze vroeger kranten voor hem meebracht die altijd in een tas van Verton zaten... dat zal heus wel niet altijd het geval zijn geweest, maar ja dat ze graag schoenen kocht of eens een tas, dat is bekend, welke vrouw niet eigenlijk.
Voor de aardigheid zocht ik eens op Cristall Waalwijk en die bestaan nog gewoon. Vintage is het nu, jaren zeventig schoenen er is blijkbaar een markt voor.
Na het gebruikelijke ochtendrondje was het wachten op een berichtje van Truus, hoe laat ze in Zierikzee zou zijn. Nu kwam dat iets eerder dan we verwacht hadden dus Joop was nog niet terug van een wandeltocht ergens bij Vlissingen.
Gelukkig duurde het ook niet al te lang eer hij weer thuis was en ik richting Zierikzee kon, zodat we nog even lekker bij konden praten, onder het genot van een drankje in de zon op een terras.
Truus was een dagje op stap met de Limburgse zangvereniging en ze hadden als einddoel Zierikzee.
Ronddolen in Zierikzee was niet zo wat zij voor ogen had, wel even een gezellig samenzijn van ons samen en dat is gelukt, het was er natuurlijk ook buitengewoon lekker weer voor.
Het is 's avonds nu al flink wat langer licht zodat we ook weer eens een avondrondje buiten het dorp kunnen doen, meestal nog bij ondergaande zon. Vandaag waren we wat wandelen betreft behoorlijk lui. Joop niet hoor die gaat als een speer.
Ik ging even naar het tuincentrum voor potgrond en gewoon even wat rondkijken, het is nog te vroeg voor zomerbloeiers, maar de grond heb ik dan alvast. Ik nam ook een zak rozenaarde mee, rozen moeten toch wel wat zon en er staat er hier eentje achter de schutting, die mag in een pot komende zomer.
