We moesten natuurlijk eerst even bijkomen van de feestelijkheden van gisteren al waren we vroeg op, ik was een uur verkeerd en dacht dat het al negen uur was, zo kunnen we alvast wat wennen aan de komende zomertijd.
Veel regen, al was het op het moment van de bovenste foto wel even droog. Je zou toch denken dat daar net een Ufo is opgestegen, of geland...
Vanavond alweer wonderlijke luchten, ik bekeek ze maar eens vanuit de dakramen.
Kijk, dit kan ik al, zelf verzonnen drolletjes, zelfs Miriam had het nog nooit gezien. Het wordt vast een nieuwe rage.
Ze kwam gezellig even langs voor Joop zijn verjaardag en was ook de eerste en de laatste. Ik haalde nog een paar gebakjes vanmorgen, al had ik ook al een cake gebakken, maar Joop had toch wel trek in een gebakje en ik ook best.
Twee doosjes met twee dat moest wel genoeg zijn, ik verwachtte eigenlijk niemand. De doosjes gingen steeds open, ook bij de kassa en ik mopperde wat tegen de meneer die na me kwam, ik versta u niet zei hij, en ik zei nog een keer dat er door die rotdoosjes niks over bleef van de gebakjes, op zijn Zeeuws natuurlijk. Sorry maar ik versta u niet mevrouw zei hij nog een keer, ik wimpelde het maar af en zei dat het niet belangrijk was, ik weet niet of hij dat wel verstond, maar misschien begreep hij het gebaar.
Vanmiddag maakten we allebei appart een wandelingetje. Didi tobt nog steeds een beetje met haar poot en als ze dan zoals gisteren ook nog achter een haas aan gaat is dat niet bevorderlijk voor de genezing, dus Joop ging lekker zijn eigen gang zodat hij door kon lopen. Er moet nog veel getraind worden voordat hij in september weer naar Nepal gaat, want dan moet de conditie toch wel weer wat verbeterd zijn en dat gaat nu eenmaal niet meer zo snel als je de zeventig gepasseerd bent, al zegt hij zelf dat hij vandaag zevenentwintig werd... mocht hij willen... alhoewel.
Het viel nog wel mee dacht ik en waagde een klein rondje, maar ik had toch een paar keer moeite om overeind te blijven, zeker boven op de dijk. Nog geen schade tegengekomen verder.
De spruitjes zijn bijna op, nog een paar paarse rijtjes en het is gebeurd. Volgens mij was het een prima spruitenjaar.
Gisteren hebben de kopers de Spitfire opgehaald. Joop zijn snor, mijn haren en de oren van Didi zullen niet meer wapperen in de Spit. Ons leven is weer een klein beetje minder kleurrijk geworden, dat compenseer ik dan maar door wat meer te kleuren.
Terug naar België waar hij oorspronkelijk vandaan komt, jonge mensen, ze waren er blij mee. Ik denk dat hij aardig vertroeteld gaat worden en misschien dat Irene hem nog eens voorbij ziet rijden en denkt: 'ha, koffievisite!'
Vanmorgen nog wel een rondje Korte Weg, maar de rest van de dag niet veel verder gekomen dan de Blooisedijk en omstreken. Het miezert en het is vies en armoedig.
Armoedige dingen gaan er ook een stuk armoediger uitzien met dit weer, terwijl ze 's zomers met bloemen er omheen ook best nog leuk uit de hoek kunnen komen.
Het is niet anders.
Joop vergadert vanavond, ik heb hem wel eerst een andere trui aan laten doen, want nu heeft hij toch een stuk of wat nieuwe en toch pakt hij dan zo'n ouwetje, ik weet natuurlijk ook wel dat die het lekkerst zitten maar daarmee kan je toch zeker met dit weer niet naar een vergadering.
Het lijkt wel of ik mijn zus na-aap, maar toen was ik ook al volop met mijn boom bezig, louter toeval dus.
En vandaag was hij af en is hij ook al verkocht.
Deze keer hou ik de opbrengst zelf, ik wil binnenkort graag een nieuwe camera en een mens mag toch ook weleens aan zichzelf denken, vind ik.
Het was best lekker vandaag, de temperatuur was goed, lekker gewandeld en mijn tuin opgeruimd, want er lag overal zaagsel na de kandelabeerpartij van gisteren. Het is nu zelfs al lichter al hadden de takken nog geen blad, het zal fijn zijn komende zomer.
Wat een mooi woord eigenlijk hè, het stond er voordat ik er erg in had 'Louter'.
Het is nog een hele klus om zo'n boom te kandelaberen. (is hij nu gekandelaberd of gekandelabeerd, of hebben we hem gewoon laten kandelaberen)
Zo ziet hij er nu uit, lekker gekortwiekt, dat scheelt. Meer zon, minder rommel, in elk geval de komende paar jaar.
Het is netjes gedaan vind ik, door Moelker Hoverniers, de boom heeft toch nog wat vorm behouden.
Verder hielpen we vanmorgen de schilderijen van Miriam naar het Gemeentehuis te verhuizen. Daar hangen ze nu te pronken. Ik heb nog een beetje geholpen om ze op te hangen want dat was nog een heel karwei.
