Kijk, ze is er weer eens, nu voor het eerst in Zonnemaire.
Mèt hond en Dirk is er ook bij en omdat onze dames niet echt vriendinnetjes zijn huurden zij het huisje achter ons. Dat ze geen vriendinnen zijn daar zie je zo niets van maar eenmaal onder de parasol hoeft er maar iets te gebeuren en Rasta vliegt Didi aan, dus die hielden we maar wat uit elkaar.
We aten mosseltjes en deden een avondrondje, het was heerlijk.
Marlies vindt altijd wel iets eetbaars onderweg, spekkersen, een boom vol, nog net niet rijp, daar komt ze volgende week voor terug.
De ochtendrondjes worden de laatste dagen onverwacht langer.
Honden kunnen niet praten maar ze kunnen wel degelijk duidelijk maken wat ze willen. Zo wil Didi de laatste dagen bij de Dijkhuisjes rechtdoor, dat houdt wel in dat het rondje toch wel een stukje langer wordt. En als ik dan wat later de Schapenweg in wil, gaat ze nog net niet staan stamppoten, 'ik wil rechtdoor! ik wil nu rechtdoor!'
Maar dan ben ik een keer baas natuurlijk, nog een paar kilometer erbij is me net iets teveel op de vroege morgen. Eens kijken wat er morgenochtend gebeurt, dan zorg ik wel dat ik eerst koffie en een boterham heb gehad, dan doen we dat stukje er ook nog bij.
Ik ben vanmorgen eerst eens langs het vlas gelopen om te zien hoe het erbij stond. Het stond nog keurig overeind, maar het was wel zo goed als uitgebloeid en de eerste zaadbolletjes waren zich al aan het vormen.
Op naar de volgende fase, waarbij het van groen via goudgeel langzaamaan naar roodbruin zal verkleuren, maar dan zijn we juli al gepasseerd.
Er waren nog wel een paar bloemetjes maar het mooie is eraf.
De rest van de dag vermaakte ik me in en rond het huis met vanalles en nog wat, de zon kwam er gelukkig ook nog bij.
Joop vermaakte zich op Scharendijke met de grasmaaier waar de aandrijfriem losgeschoten was kregen we het bericht. Gerepareerd en wel maaide hij maar gelijk het gras. Volgende week komt de tuinman een en ander opknappen.
Ik ben zo blij dat we er niet meer wonen, zo heerlijk relaxed als ik het hier nu heb, ik zou het echt allemaal niet meer kunnen en als ik het nog zou kunnen zou ik er zo geen zin meer in hebben.
Belangstelling is er nog steeds af en toe en ook daar hebben we geen stress meer van, het komt wel een keer, al is zo'n kapotte grasmaaier niet leuk natuurlijk.
Nog behoorlijk veel wind vanmorgen, maar wel een 'droog' rondje kunnen doen. De polder wordt groener en groener in allerlei tinten, of blauw natuurlijk als er vlas staat.
Vanmiddag deden we wat boodschappen in Zierikzee.
Joop had shirtjes besteld, die waren te klein dus die moesten weer terug, dat kan hij tegenwoordig allemaal zelf. Alleen ging het een tijdje geleden met wat sokken verkeerd. Hij vergat het retour bonnetje mee te nemen en toen de sokken kwijt bleken omdat de grotere maat niet werd bezorgd, waren ze ook nergens meer te vinden. Tot vorige week, ongeveer een maand later, ze ineens weer boven water kwamen en zodende ook de grotere werden bezorgd. Gelukkig had hij nog geen andere gekocht.
Nu dus de shirtjes terug en omdat ik pas in Brouw zo goed geslaagd was keken we daar vanmiddag nog eens, we moesten daar toch even zijn. En jawel ook voor hem iets gevonden en nog een ding voor om mijn hoofd als het waait, echt in Brouw moet je maar zijn hoor daar is van alles te koop.
Ook ijs!
Een stukje Zuidweg zonder auto's dat zie je maar zelden.
Vooraan fietsenmaker Caspers en daarnaast Jan Smit levensmiddelen.
Dopsgenoot Adriaan van den Berge (vroeger was het Adje) schreef een boek, ik ben erg benieuwd naar het resultaat.
Als Zeeuw word je geboren Je bent een beetje zout Waarheen je ook verslagen word Het Zeeuwse blijft vertrouwd Ook al zijn het vele jaren Duizenden kilometers ver Het kompas wijst steeds naar Zeeland Ook al ben je her en der
Gisteravond zat de verandering al in de lucht en was duidelijk te zien dat er ander weer aan kwam.
Vooral veel wind en regen vandaag, ik heb dan ook niet veel gewandeld maar voornamelijk gekleurd.
Geen foto's gemaakt, deze zijn van gisteravond.
Op een paar afgewaaide flinke takken na nog geen schade gezien, plantjes staan ook nog allemaal overeind.
Verder ben ik een beetje sprakeloos over alles wat er gebeurt in deze wereld en dit land. Natuurlijk gebeurt er altijd wel iets, moord en doodslag is niet van vandaag of gisteren, maar twee van die jonge meisjes vermoord door leeftijdgenoten... afschuwelijk, al die verwoeste gezinnen.
En Sandra Reemer is er ook al niet meer, het kroepoekje van Jos.
Een stukje verder aan de dijk staat een enorme bos distels van een meter of twee hoog, verder zie ik ze nergens, iemand een idee hoe ze heten?
Ik kom er niet bij om de 'bloemen' te fotograferen.
Gelukkig waren er ook een paar door hun knieën gezakt.
Verder had ik een 'Bad Hair Day' zo'n dag dat je denkt 'ik scheer mijn kop maar weer kaal'. Alles naar achteren en met spelden vast gezet, maar ja met die wind wappert alles weer los.
Ik mag van mijn zus geen gekke bekken meer trekken, dit is mijn gewone badhairgezicht. Zo ging ik ook om boodschappen en winkelde nog even op Brouw waar ik wonderwel een paar slippers en twee shirtjes scoorde, waar ik erg blij mee ben.
Je wil niet weten hoe mijn kapsel na het passen zat...
Soms heb je van die dingen die maar in je hoofd blijven hangen, dat je zelf iets moet doen, of iemand anders en bij mij kan dat soms best opstapelen, maar er zijn er nu weer een paar uit de wereld en dat lucht behoorlijk op moet ik zeggen.
De klimop zet stevig door, nog een paar maanden en de boel is een behoorlijk stuk groener. Er zijn ook mensen die zien liever dode planken.
Verder hadden we alweer een luierdag, voorzover dat kon want er stond een stevige bries.
en vanavond at Joop een visje en ik mossels bij Op d'n Diek een heerlijk Pinkstermaaltje.
