Voor mooi was ik eigenlijk net een paar minuten te laat op het strand. Ik had nu geen goede plek om alle paarden vanaf de voorkant in beeld te krijgen vanaf het begin.
Maar ach, er worden tegenwoordig zoveel foto's en filmpjes gemaakt, dat ik me niet meer zo geroepen voel me er vol overgave in te storten, dat was tien jaar geleden nog wel anders, dan voelde ik me een soort razende reporter ook bij andere feestelijke gebeurtenissen. Dat is nu niet meer nodig.
Het is trouwens, nu ik het even nakijk, ook tien jaar geleden dat de Straô werd afgelast vanwege het verongelukte meisje van van Dongen.
Volgende week is Scharendijke aan de beurt, daarna nog Serooskerke en dan is het weer afgelopen met de pret.
Het had best nog flink gevroren afgelopen nacht, maar vandaag was het heerlijk voorjaarsachtig. Lekker om te wandelen. Joop stapte in de auto en reed nog een keer naar de duivenbeurs in Houten, gewoon voor de gezelligheid.
Bij de bank llinks op de foto moet je niet zijn als je hoopt op een beetje flexibiliteit en creatief meedenken, die laten we dan ook binnenkort links liggen.
We zijn overgestapt naar de bank die net rechts buiten de foto valt. Ja, weet ik veel wat ik 's avonds wil gaan schrijven. Maar wie het weet mag het zeggen. Het is een hele normale bank, met normale aanspreekbare mensen die gewoon weten waar ze het over hebben.
We hebben wat krabbeltjes gezet, niet dat dat de boel versnelt hoor, want 1 april blijft 1 april, daar zullen we op moeten wachten, maar we kregen wel alvast een flesje wijn en een balpen.
Het was gezellig in Zierikzee. We kochten samen sokken voor Joop want het tweede pakje was voor de halve prijs en een paar van die heerlijke shirts. Je moet er toch niet aan denken dat de Hema failliet zou gaan, want waar moeten we dan onze kleren kopen...
De zon brak door en ik kocht nog wat tulpen en violen. Het was en is nog steeds een dag met een +
Het zag er vanmorgen nog niet naar ut, maar vanmiddag werd het gelukkig stralend weer en maakten we een fijne wandeling in de zon
Ganzen waren er ook nog genoeg, ik heb me nog nooit zo in de soorten verdiept maar dit vind ik de leukste. Zouden dat nu ook soepganzen zijn?
Deze zijn alleen maar leuk als ze opvliegen met hun witte konten, dat zijn geen soepganzen volgens mij.
Joop heeft vanavond de jonge duiven naar Zierikzee gebracht, die mogen ook nog gewoon lekker gaan vliegen.
Ina was er ook weer even, zij is van de houtkoeriersdienst, want natuurlijk blijft er wel iets liggen, maar Martin en zijn pa hebben ook erg hard meegeholpen met het zagen en kloven en sjouwen van deze voorraad. Elke keer neemt ze weer wat mee en informeert ze onder het genot van een wijntje naar de stand van zaken. Altijd leuk meelevende mensen.
Morgen weer een spannende dag, maar daarover morgen meer natuurlijk.
Maak maar een mapje huis, zei ik een tijdje geleden al, want de stapel papier werd steeds groter natuurlijk en je zoekt je dan suf als je iets nodig hebt.
Natuurlijk deed hij dat gelijk, maar toen ik vanavond een foto van die map wilde maken was hij nergens te vinden. Het stond er gewoon nog niet op, had de goede stift niet kunnen vinden... de la moet eens opgeruimd.
Maar kijk! En er zit al veel in. Ik vind het alleen zo langzaam gaan, lig er wakker van, want niets is nog zeker en ik heb er zo'n zin in, steeds meer zin eigenlijk. Er is hier al zoveel weg en opgeruimd dat ik het liefst morgen mijn spullen zou pakken....maar dat gaat nu eenmaal niet. Eerst nog een paar laadjes opruimen en wat handtekeningen uitdelen... en dat duurt nog wel even.
Bezoek wordt hier altijd erg luidruchtig verwelkomd. Didi hoort de auto's al op het bruggetje en vervolgens over het grind rijden, ze staat dan inmiddels al luid 'roepend' voor het raam van de voordeur. Bekenden of vreemden dat maakt allemaal niet uit. ER KOMT IEMAND!
En dan daarna ligt het er maar aan hoe leuk het wordt, dus vooral wie het is. Aandacht vraagt ze sowieso en dat krijgt ze van de één nu eenmaal meer dan de ander. Als iemand er niet van gediend is moet ze naar haar plek, dat gaat de ene keer beter dan de andere. Ze weet inmiddels ook donders goed wie er wel of niet aait en aandacht geeft natuurlijk.
Negeren is het beste als je er niet op zit te wachten, geen aandacht geven, 'ga weg' roepen is ook aandacht.
Bij Ina is het altijd 'all in', aaien, knuffelen, schoothangen en likken en dat weet ze donders goed.
Ina had zich al afgevraagd wie onze nieuwe Turkse vrienden waren, ze wist nergens van en begreep het al niet toen ik zaterdag de foto's plaatste.
Truus moest er zondagmorgen onder het ontbijt erg om lachen toen ik het haar liet lezen, ze had het zelf verzonnen toen ze haar sjaal over haar hoedje deed en ik daar een foto van maakte, dan moet je er bij zetten dat je Turkse familie over is, zei ze. De grap is goed geslaagd zodoende. Turkse familie hebben we niet, maar nieuwe Turkse vrienden kan altijd hè.
Een beetje opgeruimd daar waar de caravan stond en een paar rozen gesnoeid, dat is nog vroeg dat weet ik maar de bottels hingen er toch wat slordig bij en die rozen overleven dat wel denk ik.
Het was lekker weer om buiten wat te doen en te wandelen. Ik maakte geen foto's, in de polder valt er nu eenmaal niets te beleven rond deze tijd, daarom reed ik vanavond even naar de Brouwersdam. Ook geen schokkende beelden, maar toch iets.
Weer thuis keek ik hoe het vier jaar geleden op de 29se februari was en toen ik de foto's op mijn pc zag vond ik het jammer dat ik dat vandaag ook niet gedaan had.
Morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen, we zullen zien.
Vanmorgen eerst met z'n allen de caravan/kippenhok van zijn plaats geduwd. Dat gaat met z'n vieren nu eenmaal veel makkelijker dan met z'n tweeen en hij staat nu fijn klaar voor transport. Morgen komen ze hem halen.
Joop heeft weer koude handen, koud en dood in een mum van tijd.
Daarna een wandelingetje door de Scharendijkse polder. We kregen alvast een voorproefje van de Straô want Kees was aan het oefenen met zijn nieuwe paard, die moet nog overal aan wennen, maar dat zou wel lukken dacht hij.
