Vandaag namen we afscheid van de laatste duiven. Deze zijn verkocht en gaan ergens anders verder. Dan zijn er nog een paar die worden verloot of dienen als prijs bij de jeugdafdeling.
En deze laatste mand gaat naar een ander lid van de duivenvereniging die pas een ziekte onder zijn duiven had, daar zijn er al meer naar toe gegaan. Hopelijk valt hij er mee in de prijzen.
Het laatste hok, ooit begonnen als hondenkennel (zie foto), langzamerhand getransformeerd tot duivenhok en anno 2014 nog afgebroken en verplaatst, kan nu ook tegen de vlakte en gaat naar de stort.
'Werk hebben is geen kunst, werk houden wel!' was ooit een gevleugelde uitspraak. Niks geen werk meer houden, we zijn er klaar mee, gewoon nog een beetje wandelen en wat hobbyen en zitten.
Wij gingen vanmorgen eerst gezellig op de koffie in Goes.
Joop kreeg voor we gingen slapen even pijn op de borst. Gelukkig zakte het snel weg en zijn we daarna gewoon lekker gaan slapen, maar omdat hij er toch niet gerust op was vanmorgen gingen we eerst even langs het ziekenhuis om alles te laten controleren. Er was niets aan de hand en ook niet geweest. Dat was natuurlijk een hele geruststelling.
Het is ook allemaal erg stressvol. Gelukkig zijn de duiven bijna aan de kant, de laatsten zijn bijna allemaal verkocht en worden volgende week weggebracht. Daarna kan het laatste hok worden afgebroken, dat is niet zo zwaar gelukkig en daarna kunnen we ons gaan concentreren op het afwerken van het huis in Zonnemaire.
De aannemer doet nog het e.e.a. en de rest doen we zelf, rustig aan...
Het is geloof ik alweer een paar jaar geleden dus het kan wel weer eens een keer, mijn Lentekind creatie, inmiddels ook alweer ruin 38.000 keer bekeken.
Het verbaast mij dat er ineens reclame voor staat, komt dat zomaar vanzelf? En wie bepaalt dat? Het is wel mijn liedje en iemand anders profiteert daarvan. Weet iemand hoe dat werkt?
Het liedje maakte ik in 2009 en in 2006 waren we in de Berkenhof met de kinderen, ook alweer tien jaar geleden.
Een grijze koude dag vandaag. Wel gewandeld en Joop ging naar de garage voor nieuwe remblokken en even naar de bestelshop in Goes waar we afgelopen week waren voor wat spullen voor het nieuwe huis. Gelukkig zijn we het vaak snel eens en houden allebei niet van lang 'winkelen'.
'Dit vind ik wel wat, jij ook? Of deze misschien net iets leuker? Deze maar doen dan?' Zo gaat het ongeveer.
Bij de garage hadden ze ineens ook zomaar ongevraagd een sticker op onze nummerplaat geplakt zag ik.
We deden een rondje Watergat, dat liep ik heel vaak met Simba en een paar dagen geleden dacht ik er al aan om haar as dat hier nog steeds in een pot staat maar eens mee te nemen naar het strand en uit te strooien. Nu was ik het vergeten, maar dat doen we binnenkort een keer. Mee naar Zonnemaire doen we maar niet meer, daar weet ze de weg niet.
Drijfzand. Dat merkte ik een paar maanden geleden al toen ik even stilstond een stukje verderop, ik zakte langzaam weg, best gevaarlijk ook.
Terug door de duinen over de nieuwe schelpjes, het is weer een keurig paadje.
Op de terugweg reed ik langs het tuincentrum om te zien wat er zoal stond aan boompjes, best al veel en ik nam om te beginnen eens een klimhortensia mee, dat waren mooie stevige grote.
Een koper voor die datum zou mooi zijn natuurlijk, drie kijkers geweest al, we wachten het 'rustig' af, al zijn we daar eigenlijk allebei niet zo goed in.
We gingen eens tegels kijken hier en daar voor binnen en buiten, want natuurlijk gaan we de 'tuin' betegelen in ongeveer dezelfde kleur als de tegels in de kamer, dan wordt het mooi één geheel. Ik ben behoorlijk verliefd geworden en dat is natuurlijk altijd duurder dan je in gedachten had, dus daarom moet maar gauw ons huis de deur uit...
Het eerste bloemetje van de P. in de Flora van Dreischor geloof ik, jammer dat dat met web streepje log ten onder gegaan is, maar de bloemetjes gaan gewoon door natuurlijk.
Lekker gewandeld, meer niet. De kachel is aan en we doen een spelletje. Oh nee vanmorgen knipte ik nog wat uitgebloeid spul van vorig jaar, dat begint ook weer uit te lopen en ik zette kersebloesemtakken in een vaas en viste alg uit de vijver. Best veel dus eigenlijk. Joop verkoopt af en toe iets van de duiven op marktplaats. Het wordt steeds leger, daar wordt een mens ook al niet vrolijk van, als hij dat al was.
Het wordt weer tijd voor iets positiefs, al was het maar een mailtje.
