Om te beginnen eerst maar het gewas van gisteren. Niemand had het goed al zat Josephine met haar Cichorei wel erg dicht in de buurt, volgens Freek lijkt dat er heel erg veel op en als ik zo lees hier en daar is het gewoon dezelfde familie.
Het is dus witlof. Als de wortelpennen groot genoeg zijn worden de blaren afgehakt, vandaar dat ze net als aardappels op bergjes staan dat hakt makkelijker, en dan daarna werden ze vroeger ingekuild dat weet ik nog wel dat mijn vader dat deed. Tegenwooordig gaan ze het water in en dan groeit op die wortelpen en mooi nieuw witlofje, schoon en wel zonder grond tussen de blaren en als het meezit (of tegen in mijn geval) smaakt het ook nergens meer naar, omdat de fijne bittere smaak weggekweekt is.
Vanmiddag deden we apart een wandelingetje, ons tempo ligt Joop te laag dus die deed zijn eigen rondje, ook prima, dan kunnen wij tenminste gewoon lekker een beetje lopen sukkelen en heb ik tijd voor wat foto's die ik niet nam gewoon omdat ik niks leuks zag, de vlinder is zelfs al van gisteren.
Eind van de middag even naar de Smisse, geen muziek vandaag, ook niet druk, maar daardoor misschien juist wel zo gezellig, voor ons tenminste,zo leer je toch de mensen beter kennen.
En dan daarna nog koken hè. Gelukkig ram ik met mijn vijftigjarige kookervaring, zeker na een paar wijntjes, zo een overheerlijke maaltijd op tafel, echt een fluitje van cent hoor, daar draai ik mijn kromme vingers niet voor om ;)
Update van FREEK:
Hoi Ria,
Op je blog over witlof staat dat het geteeld wordt op ruggen om het blad makkelijk af te hakken maar dat is niet zo.
De boeren kweken op ruggen om de pennen makkelijk en ongeschonden uit de grond te krijgen.
In het najaar en soms nog in de winter worden ze dan net als aardappelen gerooid.
We waren behoorlijk lui vandaag, eigenlijk hadden we helemaal geen zin om te lopen en daarom zochten wij een kort rondje uit wat eigenlijk nog best lang was op deze dag.
Maar we hebben het gehaald.
Verder een vraag voor de boeren onder mijn lezers.
Weet iemand wat voor gewas dit is?
Joop en ik liepen er al weken over te verzinnen, tot gisteren de boer van de familie mee ging wandelen en de oplossing gaf.
Vermoeiend hoor, dat jarig zijn, ik ben ook niets gewend natuurlijk. Maar het zit er weer op. We hebben lekker mossels gegeten en er is gelogeerd, dat ging ook prima, met Storm ook, die wilde even aan Didi voordoen hoe dat ging met traplopen, maar daar hebben we maar een deur voorgestoken, regels zijn regels, geen honden boven.
Levi kon niet wachten tot eindelijk Pokemon beschikbaar zou zijn, dat blijkt inmiddels gelukt.
Yara kreeg een uitgebreide haarbehandeling van 'tante Knip', dat was nodig want ze had haar haar behoorlijk verpest met verschillende kleuren verf. Een stuk korter en weer een gezonde uitstraling.
Vanmiddag kwamen Janny en Freek en wandelden we een rondje.
Ze trakteerden op een etentje als cadeautje! Jummie!
Janny en ik kozen voor de paling en Joop en Freek voor een flinke zeetong.
Na weer heel veel regen afgelopen nacht brak toch eind van de morgen de zon weer door, toen hadden Didi en ik er al een rondje opzitten. Soms hebben we gewoon zin 's morgens en maken er dan al een lekker wandelingetje van.
Vanmiddag samen met Joop nog een rondje en daarna weer een ritje op de scooter om de auto op te halen. Best leuk hoor en natuurlijk denk je dan weer even terug aan vroeger toen we op de Zundapp erop uit trokken. Alleen zat ik toen achter een brede gespierde jonge rug en als ik nu naar voren kijk zie ik een kaal kruintje en gehoorapparaatjes. Gelukkig is het gevoel nog hetzelfde.
Het vlas staat ook Zonnemaire goed. Het krijgt al een beetje die mooie roodbruine kleur.
De papavers moeten nog even al zijn het al mooie blauwgroene bollen.
Morgen jarig.
Ik weet niet of het ervan komt een logje te maken, maar dat merken je dan vanzelf.
Ik had vanmorgen mijn nieuwe vest aangetrokken toen ik wat boodschappen in Zierikzee ging doen.
"Heee hoe is het..! Ik herkende je aan je nieuwe vest." zo klonk het bij AH bij de kassa, toch wel grappig dat bloggen.
Bij de drogist zocht ik naar mijn klantenpas, ze kunnen dan zoeken op de postcode maar ik wist niet of ik al op het goede adres stond. Toen ik het adres gezegd had zei ze: "oh u woont toch in dat mooie huis, helemaal in het groen", nou nee nu niet meer dus, maar vreemd vond ik het wel.
Vanmiddag lekker gewandeld en hoe verder we kwamen hoe zonniger het werd.
Didi zag weer eens een knijn maar kon het niet vinden tussen de blaren.
Eind van de middag brachten we de auto weg, die krijgt nieuwe koppelingsplaatjes morgen, we reden samen op de scooter terug, ook wel eens leuk, zeker zo in het zonnetje.
Eerst naar Scharendijke om te maaien vandaag, het gras ligt er netjes bij er wordt natuurlijk ook bijna niet op gelopen. Anders waren er altijd platgelopen paadjes van en naar de duivenhokken en de voeropslagcaravan. De ingezaaide kale plekken zijn ook al bijna niet meer te zien.
Ik vind het wel een huis met lege ogen zo en hoop dat daar gauw verandering in komt.
Daarna wandelden we natuurlijk want het was heerlijk weer hier, wel veel wind maar dat was juist lekker.
Best warm ook, Joop probeert ook een kleurtje te krijgen, oh nee het was warm.
En tussendoor haakte ik altijd en trok uit en haakte en paste nog eens, trok weer uit en haakte en paste nog eens....
maar nu is het klaar, heet van de naald.
Ik vind het leuk, het zit lekker, fijn jasje denk ik wel, maar dat moet altijd nog blijken.
Heerlijk wakker worden zo op zondagmogen. Meer dan dit val er over het algemeen niet te zien en meestal is het ook erg rustig op wat gekukeleku na.
Zicht op mijn eigen bakje en het schilderachtige tuintje van de achterburen wat wil een mens nog meer zo op de zondagmorgen.
Niets!
Er hoeft ook niets gelukkig want mijn rug speelt op en alles kraakt dat het een lieve lust is. Ik zie er dan misschien in het voorbijlopen best wel soepel uit, dat ben ik ook wel, maar de pijntjes zijn er ook best.
Ik ben zo blij dat ik niet meer de halve dag krom hoef te staan, of hoef te knippen tot ik een ons weeg en dan daarna nog even het gras maaien... en ook nog even dit, of dan daarna nog dat. Als ik nu in de tuin kom denk ik weleens dat ik altijd veel te veel heb gedaan en veel te precies werd, daar is het de tuin niet naar.
En wat er met de foto's is weet ik niet, vandaag doen ze het hier in elk geval weer wel.
Lekker opgeschoten met mijn haakwerkje vandaag, ik zeg nog even niet wat het wordt, maar het is wel iets dat achter elkaar klaar moet anders komt het er niet meer van. En dat is het nu bijna, misschien morgen al.
Tussendoor wandelden we even natuurlijk, vanmiddag was het best warm en vanavond lekker koel.
Stilte in de polder. Wel af en toe een auto, maar het scheelt toch een stuk met Scharendijke.
Ik moet bij het buitenzitten ook nog wel wennen aan de burengeluiden, dat zal andersom ook zo zijn.
Je ziet ze niet maar ze zijn er wel en af en toe hoor je ze ook. Ze horen Joop sloffen op zijn sloffen, zijn keel schrapen en mij nog maar een kopje koffie of thee maken. Ik hoor de buurvrouw af en toe iets tegen haar hondje zeggen, dat vindt Didi ook leuk en zo zal er nog wel meer zijn. Gelukkig geen vervelende dingen (alhoewel, dat geslof) maar toch onwennig.
Zo sta ik 's morgens vaak op bed om het Velux raam open te doen en kijk dan tegelijkertijd even naar buiten, een paar dagen geleden keek ik daarbij toen plots een vreemde achterbuurman aan, die had ik nog niet gezien. Ik heb gezwaaid en goeiemorgen geroepen, hij zwaaide terug. Dat is dan wel weer grappig.
