De inmiddels veertigjarige Spitfire is weer voor twee jaar goedgekeurd vandaag. Het kapje moest wel even omhoog vanmorgen toen Joop naar de garage ging want het regende.
Toen het wat droger werd deden Didi en ik een rondje waarbij we dit moois tegenkwamen, er zaten al knopjes in. Binnenkort nog eens kijken.
De trui waar ik mee bezig was is eindelijk klaar. Effen zwart is niet zo leuk breien, maar wel met een fijn basic resultaat, ik ben er weer blij mee.
Vandaag de restjes eens uitgezocht, er zit nog wol tussen van misschien wel twintig jaar geleden uit mijn winkeltje. Gekleurde dasjes zijn in geloof ik, ik denk dat ik het daar maar eens een beetje aan op ga maken. Dan heb ik een lekker simpel breiwerkje om zomaar tussendoor eens even te pakken, want helemaal zonder is ook niets en het mocht weer van de fysiotherapeut.
Gisteravond belde Janny dat ze weer eens langs wilde komen en we spraken toen gelijk maar af voor vandaag. Jammer dat het niet zulk mooi weer was als gisteren, maar het was lekker zacht en droog, dus na de koffie reden we naar Renesse om over het strand te gaan lopen. Bij het Watergat gingen we binnendoor richting Renesse, waar we lekker een bakje kibbeling scoorden.
Wij zijn echt een vrolijk stel, dat blijkt wel uit de gespreksonderwerpen, gelukkig zien we dat zelf ook op tijd in en beginnen dan over ècht iets leuks... hihi
Het toeval wil dat Janny afgelopen zaterdag ook uitgebreid haar hand en pols bestudeerde, misschien wel op hetzelfde tijdstip als ik. Een paar jaar geleden heeft ze haar pols gebroken en goed komt het nooit meer, maar toch wel steeds iets beter vindt ze zelf. Ze waren onderweg en mijn zwager vroeg waarom ze zo uitgebreid haar hand zat te bestuderen. Eenmaal weer thuis keken ze op mijn weblog en zagen dat ik die middag hetzelfde deed.
Toen ik haar aan het eind van de middag naar de bus bracht deden we het in het bushokje nog eens lichtjes over.
Eenmaal ingestapt wilde ik nog snel een foto maken, het was een leuke chauffeur in elk geval
Het was weer erg gezellig lieve zus
Wow, wat een weertje vandaag! De twee jonge duiven mochten voor het eerst naar buiten, meestal gaan ze dan een tijdje op het dak zitten en fladderen af en toe eens wat. Deze vlogen naar de lantaarn een stukje verderop in de tuin en brachten daar de rest van de middag door. Het is ook altijd best spannend, want roofvogels moeten ook eten natuurlijk, maar ze zitten weer veilig en wel binnen.
We wandelden al vroeg een rondje, want voor je het weet is die zon weer verdwenen. Gelukkig viel dat alles mee. We gingen niet al te ver want was de poot van Didi zo goed als genezen, gisteren deden we weer een stapje terug omdat Kaniek op haar rug sprong
Mijn Helleboris begint te groeien, nu maar wachten op de bloemen :)
Het valt me de laatste tijd steeds meer op, zelfs in bed heb ik er last van omdat ik vaak mijn handen plat onder het kussen leg, sommige vingers gaan niet zo soepel meer krom. Die pink deed het al lang al niet meer maar nu begint ook vooral de ringvinger dwars te liggen. Het eerste kootje wil wel, maar dan het tweede...
Het gaat er allemaal niet op vooruit zodoende.
We haalden vandaag ook nog ergens een klampje hout vandaan en er komt nog meer. De kachel moet wel blijven branden natuurlijk, ook al hoeven we ons daar voorlopig geen zorgen over te maken. Er ligt minstens nog voor een jaar of vijf.
Eigenlijk heb ik nog niet één nacht goed geslapen dit jaar, behalve de eerste dan, toen sliep ik mijn roes uit. Het gevolg is dat mijn ogen branden en mijn nek pijn doet ondanks de massages van de fysiotherapeut. Ik ben dr moe van, het gedraai beu en de zorgen zat.
Of misschien denk ik alleen maar dat ik zorgen heb, dat kan ook nog natuurlijk, 's nachts lijkt nu eenmaal alles altijd erger en overdag valt het dan wel weer mee... soms.
(Dikwijls ziet men dat de zotten, Met de wijze lieden spotten, Maar wie zich naar wijsheid stelt, Laat de gekken ongekweld.)
Het was gewoon lekker om in mijn trui buiten te lopen en een beetje te rommelen. Deze roos neemt ook zijn kans waar.
Om vijf uur was het zelfs nog licht, ja ja we gaan de goede kant op en het blijft voorlopig zacht zegt de weerman net. Ik vind het prima als het maar niet meer zoveel regent.
De Schaardijk is gewoon de Grevelingendijk bij Scharendijke. Deze dijk was tot 1953 de hoogste dijk van Nederland, vertelde Jos me.
Het valt allemaal nog niet mee in het nieuwe jaar. Mijn sokken zijn inmiddels wel gewassen, de kerstdingen die ik had zijn uit het zicht, maar verder zit er nog weinig vaart in.
Geen enkele foto gemaakt, alles is grijs.
Joop wandelt de laatste dagen ook weer mee, hardlopen wil niet vlotten dus dan maar gewoon. Mijn tempo ligt daardoor ook behoorlijk hoger.
Weet iemand uit de buurt misschien te vertellen waar de Schaardijk op het eiland is, ik schijn er foto's van te hebben, maar waar? De enige Schaardijk die ik kan vinden is in de nieuwbouwwijk in Zierikzee.
