Joop had de Spitfire even buiten gezet vanmiddag, omdat hij even op de garagezolder wilde kijken. Hij stond er nog maar net of ze zat er al in, met een vragende blik... "gaan we toeren?"
Ik had al heel de morgen geschilderd, dus ook niet meer zoveel zin om te wandelen en nadat ik de Belgische vogelpoep had weggewassen, hebben we toch maar een rondje gedaan. Niet van het eiland afgeweest hoor, maar we kochten wel een lekker ijsje en toen werden we betrapt.
Nog maar net bekomen van onze monsterrit van vorige week stapten we vanmiddag alweer in de auto, de gewone gele dit keer omdat Miriam ook meereed en 's avonds wordt het toch ook al frisser. Yara deed haar verjaardag nog eens dunnetjes over. Kinderen zijn tegenwoordig minstens vijf keer jarig, op school, bij papa, bij mama, voor vriendjes en vriendinnetjes en dan tot slot voor de familie...
Maar we waren dus alweer 'on the road' en nu heb ik er voorlopig schoon genoeg van. Ik heb het nog nooit graag gedaan en als het niet echt nodig is kom ik voorlopig het eiland niet meer af.
Het was wel ff gezellig naturrlijk. Martin bakte wat in zijn nieuwe buitenkeuken en wij prikten een vorkje mee.
Meestal blijf ik wel even stilstaan bij zo'n ouwetje en vaak maak ik dan ook nog wel een foto, want ze hebben wel wat vind ik.
Deze stond op het land van de boer van het vlas, hij was op het land ernaast met een heel andere tractor in de weer.
We maakten een praatje het vlas is vorige week gekeerd en ligt te roten. Het was lang droog gebleven en daarom kwam het rottingsproces niet op gang.
De tractor van de bovenste foto (1970) is/was de trots van zijn vader, 'als hij de kans kreeg zou hij er nog dagelijks op rijden', vertelde hij.
Een David Brown niet te verwarren met James Brown, die produceerde weer een heel ander geluid en misschien bedoelde hij wel een tractor met die sexmachine:
Ik deed vanmiddag even wat boodschappen bij de Lidl en vond daar heerlijke zachte (bruine) kussentjes voor op de keukenstoelen.
Vandaag zou mijn nieuwe abonnement ingaan bij Telfort. Er werd gewaarschuwd dat ik misschien even niet bereikbaar zou zijn, dus dat zei ik gisteravond tegen Joop, hij begon te lachen en zei dat ik toch nooit bereikbaar was... nou zeg!
Afijn ik kreeg smsjes Het was gebeurd en omdat mijn verf nog buiten stond wilde ik Joop even bellen, het regende een buitje en ik wilde niet dat mijn blik in zou regenen. Er was geen bereik zei mijn telefoon er was iets missgegaan met het overbrengen van de Sim-kaart. Er kwam geen verbetering.
Eenmaal thuis vertelde ik het aan Joop hij zou wel eens even kijken en logde in op mijn persoonlijke Telfort pagina, zoiets krijg je er gratis bij natuurlijk, plus nog wat papierwerk en een plastic mapje, ik had het allemaal al weg willen mikken, al die overbodige rommel. Gelukkig had ik het niet gedaan, want u begrijpt het al, daarin zat een nieuw Sim-kaartje.... en toen deed ie ut. Tsjongejongejonge, nou nou dat was wel heel erg stom hoor... dat weet toch iedereen. Nou ik niet, er zat een kaartje in en daarmee had ik altijd prima kunnen bellen, die had ik er zelfs nog even uitgehaald onderweg, in de hoop dat hij het daarna wel zou doen, hihi.
De verf was gelukkig droog gebleven. Ik schiet al aardig op, morgen nog een klein stukje en daarna nog wat koppen, die altijd even extra gecontroleerd moeten worden.
Niemand ziet ze misschien maar ze staan er echt hoor, RODE PAALTJES!
Het wemelt er eerlijk gezegd van en dat allemaal omdat daar een recreatieverdeelweg komt, dwars door de polder en over dit leuke weggetje, Voor de voetgangers en fietsers komt er een tunneltje als ik het goed begrepen heb. Nu ja, die weg is wel goed misschien, ik hoop tenminste dat het helpt en ons dorp wat minder druk en de Rampweg wat veiliger wordt.
Ook de Weelweg blijft niet wat het is. Kijk het grote bord is al weggehaald, de Chalets zijn waarschijnlijk al verkocht voor Buitenplaats Oudendijke.
Ik was net onderweg toen Joop belde, hij was uitgeschoten met zijn schroefkopdinges in zijn duim en was onderweg naar de dokter, want ja volgende week reizen en dan zoiets, beter maar het zekere voor het onzekere want met die bloedverdunners wordt je daar ook niet blij van.
Gelukkig kon hij nog wel stemmen. Joop zijn keus staat al lang van tevoren vast, ik twijfelde tot eergisteren en toen wist ik het ineens! Tot groot genoegen van Yara bleek vanavond uit een telefoongesprek met Sil, zij zou het wel weten als ze moest stemmen.... nou en dat heeft oma gewoon goed aangevoeld ;)
Op Joop die 'even' een klusje ging doen. Op een pakje dat om half vijf pas kwam, net toen ik toch maar lopend naar de winkel ging omdat Joop er ook nog steeds niet was.
Ondertussen keek ik BzV, want dat had ik zondagavond even gemist en met zo'n tabletje op schoot is het ook best gezellig tv kijken. Een boek lezen lijkt me ook wel te doen eigenlijk, alleen ben ik er nog niet precies achter hoe dat moet. Weer een app. downloaden, maar welke? Iemand ervaring?
De polder zag er vandaag heel anders uit, gelukkig was het ook niet meer zo heel heet, met alleen vanmorgen een klein buitje.
In het pakje dat bezorgd werd zat een nieuwe telefoon (wel drie). We zijn nu weer overal in huis bereikbaar, als alles werkt en dat doet het nu geloof ik... Van de vorige set weigerde de één na de ander dienst, die waren vast geprogrammeerd om na een jaar of vijftien de geest te geven. De eerste met wie ik sprak door de nieuwe was Truus :)
Oh en die 'veuhels' van de foto zijn meeuwen hoor, geen ganzen.
Kan een boerenlezer me vertellen waarom dat is? Wordt het ondergeploegd, wachten ze op een koper... of gewoon iemand die het eventueel wil hebben dan zijn ze er maar vanaf.
Ik ben er deze keer eens helemaal overheen gelopen naar de andere kant, het ruikt nog erg lekker, naar linnen, vlas dus.
Verder nog wat in de tuin gedaan, de vijver eigenlijk, hij is wel erg aan het dichtgroeien vandaar dat ik daar wat aan deed. En ik ging ook gewoon lekker even liggen, in de zon, heerlijk!
We waren wat laat uit bed vanmorgen en Joop was waarschijnlijk goed uitgeslapen.
"Zou het niet leuk zijn om vandaag eens bij IenR te gaan kijken", zei hij vrolijk.
Ik maakte vlug een rekensommetje, toch ruim drie uur rijden en dus ook drie weer terug, dat wordt altijd langer en het was al niet zo vroeg meer.... maar ja, eigenlijk had ik geen keus, dus we pakten wat we nodig hadden en gingen op weg naar Suxy.
O ja en we hadden natuurlijk eerst geprobeerd ze te bereiken, of er iemand was, want voor hetzelfde geld kom je aan een gesloten deur. I was thuis, maar jammer genoeg was R. er niet.
We zijn er bijna.
We hebben gezellig bij Irene op het terras zitten keuvelen. Het was goed onder de parasolletjes, want warm was het er zeker ook.
De paarden liepen in de wei en hadden last van dazen, gemene steekbeesten, daar helpt geen kap tegen.
En zo staat ze dan bij haar paardjes en roept af en toe wat naar ze.
We konden niet al te lang blijven want we waren natuurlijk nog maar op de helft. De terugweg verliep voorspoedig tot aan Antwerpen. Daar was een stukje van de ring afgesloten en waren we even de draad kwijt. We deden een half uur over een stukje van drie kilometer ongeveer.
Nou en toen was ik toch weer wel blij dat ik nog net in het Zeeuwse land de zon onder zag gaan.
Het was erg leuk je weer even te zien Irene en zeker de moeite van de rit waard om even bij jou en je paardjes te zijn. Volgende keer doen we het als R er ook is :)
