Mos vindt Didi helemaal geweldig, daar neemt ze af en toe een grote hap van en dat is dan natuurlijk weer geen gezicht. Gisteravond ging ze met haar mand aan de haal, dat ding weegt niks, maar is toch tamelijk groot. Ziet Joop ineens een mand met een hondje door de kamer lopen, op weg naar mij, om hem daar neer te zetten en erin te gaan liggen. De bloempot in de kamer is ook erg aantrekkelijk en wij hebben dat niet altijd gelijk in de gaten natuurlijk, vandaar dat Joop vanavond voorstelde om haar klompjes aan te doen, prima idee!
Vanwege het mooie weer eerst met Simba een lekker eind gewandeld en daarna met Didi nog een rondje, ik heb mijn portie buitenlucht zodoende wel gehad vandaag.
Didi wordt een echte buitenhond als je het mij vraagt, ik kan de deur niet open doen of ze wil naar buiten om lekker tussen de struiken te neuzen, stokjes te zoeken, of met de blaren te spelen. Dat gaat niet altijd natuurlijk want ik wil wel een beetje in de gaten houden wat ze allemaal uit loopt te vreten en of ze niet gaat graven, want dat moet onmiddelijk verboden worden, we willen geen gatengraver. Vandaag was het heerlijk en heeft ze ruimschoots kunnen genieten, ik ben zodoende ook veel buiten in de weer geweest. Nog steeds kouwelijk, gelukkig geen griep, maar een ordinaire kater. Wijntjes voor en bij het eten zondag, een calvadosje bij de koffie en thuis nog een wijntje maken dat ik gewoon twee dagen niet lekker ben. Ik doe het niet meer! Ik kan er niet meer tegen, tenminste niet in die mate en het is het me ook niet meer waard. Dan maar niet gezellig meedrinken. Uit eten gaan is sowieso al een stuk minder leuk door het antirookbeleid, ik blijf het een armoedige toestand vinden dat peukje op de stoep, zeker nu het weer kouder wordt en NEE ik stop niet! Vanavond hadden we zelfgebakken pizza, goed gelukt, alleen was de bodem nog een beetje te dik, volgende keer wat meer uitrollen. Wijntje erbij en een peukje na…. aan de keukentafel. Ik ga maar eens een kookcursus volgen, of net als haareen losbladig kookboek aanleggen, de pizza kan er al in.
Nadat ik de honden thuis had gebracht en eten gegeven, hebben wij met Ina en Martin gezellig een hapje bij Salud gegeten. De dames hebben keurig (wel apart van elkaar) op het huis gepast.
En nu zijn we allemaal een beetje katerig vandaag, we hangen maar wat en de hondjes slapen haast heel de dag. Ik was al heel vroeg op omdat ik dacht dat ik Didi hoorde rommelen, dat bleek niet zo te zijn, maar ja toen was ze wel wakker en moest een plas en eten natuurlijk. Zodoende een lange koude dag. Geen film, geen nieuwe foto, niks van dat alles.
Ik heb een stijve nek en ben rillerig, vanavond maar vroeg onder wol.
Of ze er al jaren kwam, helemaal niet vreemd en lekker meerennen met Mister en Simba. We kwamen honden tegen in alle soorten en maten, ook dat was leuk. De zee zelf keek ze bijna niet naar om. Daarna deden we nog even een biertje in de kroeg, daar was een klein kindje wat als het ging gillen best wel even vreemd was, maar als ze een snoepje kreeg van datzelfde kindje weer erg aardig gevonden werd. Je maakt wat mee zodoende.
Vanmiddag hebben we samen met Simba geoefend op ZIT en AF, Simba gaf gewillig telkens het goede voorbeeld want die lust ook wel een snoepje.
Onze tuin ligt vol verrassingen, ‘t is eigenlijk 1 groot kerkhof, ik zie ze nooit liggen maar ze zijn er wel, Didi vond er ook al eentje, geweldig om te zien hoe ze daar gelijk heel stoer mee aan de haal gaat, zo’n heerlijk bot. We deden een rondje rond het dorp vanmiddag een maakten kennis met deze en gene, ik vond het eigenlijk wel wat ver, maar door de stops viel het misschien wel mee, morgen maar een rustdag. Er is nog een Rottweiler pup in het dorp, hij heet Maxen is inmiddels twaalf weken, ik kan me niet voorstellen dat Didi over een maand ook zo groot is, dat zal ook wel niet want Max is een reu, dus altijd wat forser, maar toch….. groot al he…. Eind van de middag kwam Mister kennis maken en als kleine Havanezer met een grote mond bek heb je dan toch aan het eind van het liedje weinig te vertellen. Didi had al snel zijn zwakke plek ontdekt, zijn staart die als een krul op zijn rug ligt maar toch erg gevoelig blijkt te zijn… en daar moet ze AFBLIJVEN!
We hebben een superzomer gehad en aansluitend ook nog eens een geweldige nazomer, maar nu lijkt er aan al dat moois toch een einde te komen. De eerste ‘vorst aan de grond’ voorspelling hebben we al gehad, wat voor mij een teken was de cactussen binnen te halen en vanmiddag heb ik ook gelijk de tuinstoelen maar onder het afdak gezet, zodat ze niet bij de eerste de beste storm de tuin in vliegen. We gaan weer gezellig de kachel stoken en kruiwagens kachelhout naar binnen rijden, tenminste… die kruiwagen stal ik voor de deur, om hem weer te gaan vullen als hij leeg is. Gezellig!
Vanmorgen zijn we wezen wegen bij de DAP in Zierikzee, 3.2 kg gaf de weegschaal aan en we hebben gelijk nog wat ontwormings pillen meegenomen. Volgende week moeten we voor een prik. We hebben even bij de naastgelegen dierenwinkel gekeken, erg spannend natuurlijk allemaal en zebravinken en parkieten maken wel erg veel herrie, niks an vond Didi. Daarna nog even de sportwinkelin voor een praatje met Fred. Zo’n winkel binnengaan over de roosters en door de deur is eventjes eng, maar eenmaal binnen erg leuk hoor, zeker als ze met een balletje gaan gooien en tegen je praten. Simba was ook mee, gezellig samen op de achterbank, het ging prima, al heb ik Didi nog wel vastgebonden aan de veiligheidsriem. Het waren een hoop indrukken ineens geloof ik, want op een eet en plaspauze na ligt ze al de hele middag en avond voor pampus.
De foto is een spiegeling van de bomen in de vijver, die ik 180 graden gedraaid heb.
Lekker lang op bed liggen is er niet bij deze dagen voor mij, maar wel een hele nacht slapen en op 1 klein plasje na heeft Didi nog geen ongelukken gehad. We hebben weer een stukje gewandeld vanmiddag, heerlijk in de zon, en kennis gemaakt met Cora van de Beestenwienkel, zij verkoopt de dagelijkse brokjes, dus wel belangrijk om goede maatjes mee te zijn.
Op verzoek van mijn schoonzusje en ook voor de kleinkinderen toch maar een film, degene die het niks vinden kijken dan maar niet.
Op het eerste stukje verdedigt Simba nog steeds haar ‘kind’ dat in de hoek ligt, ik heb het inmiddels weggehaald, dat leek me beter. Daarna een stukje wandelen, de tractors reden af en aan waar geen aandacht voor was, Simba viel er nog wel eens naar uit, maar volgens mij hoort ze ze nu niet meer.
Op het laatste stukje wordt Simba uitgedaagd, hoe gek moet je doen om een beetje aandacht te krijgen …
