Steigers

klik

Zo ziet het er dus uit, achter de dijk, met de nieuwe steigers en trappen en natuurlijk hebben de duikers er al veel gemak van.
Ik blijf het nog even lelijk vinden.

Prrrrrrrrrrr....

Het moest er toch een keer van komen natuurlijk, want het gaat wel veel sneller met zo'n elektrische heggeNschaar.
Ik deed het altijd nog met de hand. Vanmiddag gelijk de oprit maar gedaan en nog wat andere struiken, ik was weer helemaal de rem kwijt, vanavond ook nog even doorgegaan met wat andere dingen, dat moet ik morgen weer bekopen, ik voel het nu al aan mijn rug. Maar heerlijk hoor, 't gaat natuurlijk tien keer sneller.
Toen we thuiskwamen hebben we blijkbaar allebei met andere ogen naar de drie coniferen gekeken die daar aan het eind staan, ik wil ze graag weg hebben en toen ik dat tegen Joop zei had hij net bedacht dat ze daar toch wel mooi stonden. Ze worden bruin en nu hoop ik maar dat ze helemaal bruin worden, de lichtgroene die er tegenaan leunt is veel mooier en die krijgt dan weer wat meer ruimte, er staat teveel van dat grote groene spul daar. Rechts staat ook een dode boom, daar moet toch de kettingzaag aan te pas komen, misschien dat ik hem toch nog zover krijg.

Invalide

De nieuwe steiger bij het koepeltje met aan het eind een lift voor de invaliden (duikers?). Ik heb geen idee of er wel eens invaliden komen daar, maar toen ik even met iemand stond te praten werd het me duidelijk.... "ze zijn er nog niet, ze maken ze eerst", zei hij, toen we het over het gapende gat hadden, waar niemand zonder kleerscheuren overheen komt.

Meteen even een foto van het tegelpad erbij en eentje zoals het in januari nog was, ach ja, 't zal wel weer wennen.

Gedingest

Af en toe doen we even een rondje, soms samen, soms alleen, de één ontdekt eens dit, de ander weer dat. Vooral vandaag was zo'n algehele lamlendige heen- en- weer- loop dag. Joop had een koutje, ik een baaltje, zodoende niet veel gedaan, maar genieten moet ook op zijn tijd natuurlijk.
Vanmiddag op het gemak in Zierikzee rondgelopen met een ijsje. Op de heenweg kwam ik een ouwe bekende tegen, ik zag het nog hoor, dat je zwaaide...

Oh ja, ik was het niet hoor.

Uitgeblust

De vorig jaar uitgebrande JOP.
Er is nog steeds niets anders voor in de plaats.
Ik merk dat ik veel foto's heb van dingen die niet meer zijn wat ze waren, dat is soms best leuk om te zien, soms ook niet natuurlijk, niet alle veranderingen zijn verbeteringen, het wordt er vaak niet mooier op. Net als de nieuwe steigers voor de duikers die ze aan het maken zijn achter de dijk, ik vind het zo lelijk. Het Koepeltje is ook het Koepeltje niet meer, daar loopt nu een tegelpad, met aan het eind ook al een vlonder en een lift voor gehandicapte duikers en er wordt een nieuw toiletgebouw geplaatst, dat is dan weer wel een pluspunt. Het is wel goed dat het gebeurt natuurlijk, maar mooi is anders. Ik denk dat ik er daarom ook nog geen foto's van heb gemaakt, die komen vast nog wel eens.

Het is prima weer om lekker in de tuin bezig te zijn, dat doe ik dan ook rustig aan.
Simba wordt binnenkort weer schijnzwanger dus die heeft geen zin om te lopen, al sleep ik haar wel mee voor een (klein) rondje.

Allemaal beestjes

Vanmorgen zag ik er ineens wel een stuk of tien bij elkaar hangen in het riet, de omhulsels die overblijven na de geboorte, niks doodgaan. Jammer dat ik het niet wist, het lijkt me prachtig om te zien hoe de vleugels zich vullen, maar ik zal het vast nog weleens tegenkomen.



Verder wemelt het weer van de rupsen van de stippelmot, verschillende bomen zijn helemaal kaalgevreten, dat gebeurt elk jaar en het ziet er niet uit, maar ik weet zo langzamerhand dat het ook weer goed komt. Deze hingen te bungelen in de wind. Soms zitten er weleens een paar in mijn haar als ik zonder erg langs zo'n boom ben gegaan, ik vind het zo smerig!

Doorzichtig

"Kom eens kijken, er zit een heel vreemd insect bij de vijver", riep Joop vanmorgen.
Dus ik gelijk mijn fototoestel gepakt en naar de aangewezen plek gerend, want zoiets moet wel vastgelegd worden natuurlijk.
Het viel alleen een beetje tegen want het insect zat wel erg stil.... het was zo'n droge verdorde libelle... die van de foto leefde nog, de foto is een paar dagen geleden genomen, maar na een paar dagen zie je niet meer dan een omhulsel en dat ziet er best nog beestachtig uit.
Zelf heb ik hier een paar jaar geleden ook nog eens een foto geplaatst omdat ik niet wist wat het was, dus zo gek vind ik het niet hoor, dat Joop dacht dat het nog een echt beesje was.

We waren vanmiddag even in Ouwerkerk, bij de Pankowjes
Gezellig bijgekletst en een glaasje gedronken, nu kan het nog.
En als ik een glaasje gedronken heb, heb ik dus never nooit geen zin meer om te koken.
Als het moet doe ik het hoor, maar soms moet het niet....

Even....

Even een muziekje zoeken dacht ik, maar als je eenmaal op You Tube begint is het einde zoek, tenminste bij mij.
Peter Gabriel , Joop en ik zijn er allebei groot fan van en Solsbury Hill is wel één van de bekendste (hihi, die vertaling). Ik vind de live uitvoeringen eigenlijk altijd het leukst, als ze er zijn tenminste.
Wat een weer weer hè...