De
stokken zijn weg!
De stokken die eigenlijk boompjes hadden moeten worden in
het weggetje waar ik vaak wandel. Geplant in april 2005, ruim drie jaar staan verpieteren zodoende, want er heeft nooit veel blad aangezeten.
Ik ben benieuwd wat ze nu weer gaan ondernemen. Dit komt voor rekening van Rijkswaterstaat geloof ik, die zullen vast nog wel ergens een potje hebben voor wat leukers.
De gemeente maakt er echt een potje van dit jaar. Anders hadden we allemaal
keurige druppels , dit jaar zijn er zelfs waar helemaal niets in geplant is, anderen hebben tweejarig spul, het werd allemaal te duur blijkbaar.
Jammer hoor, het stond altijd erg vrolijk en is toch een beetje het aanzicht van een dorp.
Zo begluurd als door deze koeien voel ik me soms.
Dat realiseerde ik me vanmiddag.
Ze kwamen op me af, nieuwsgierig als ze zijn, toen ik een foto wilde maken.
Iedereen weet zo langzamerhand dat ik het leuk vind om te loggen, foto's te plaatsen, nieuwtjes te vertellen.
Veel dorpsbewoners lezen mee.
Waarom, lieve dorpsgenoten, reageren jullie nooit?
Want zo leuk als jullie het vinden mijn weblog te lezen, zoveel plezier beleef ik weer aan de reacties.
Zelfs Papoe laat het tegenwoordig afweten, juist nu hij wat dichterbij kwam, of is dat het juist?
Jullie mogen wel dicht bij mij, maar ik niet bij jullie... en ik mag zéker niet weten wie jullie zijn.
En ik maar zwaaien, naar al die trouwe meelezers.
Al is het maar één keer, of zo af en toe als iets je aanspreekt, doe het dan voor mij, ik ben ook maar een koe...
Toen Joop vanmorgen nog lag te slapen heb ik alleen met Simba even een rondje over
Burgh gedaan, wat foto's gemaakt, een lekker biologisch broodje gegeten en pruimen gekocht, want die van ons gaan niet zo hard.
Vanmiddag zijn we samen nog even met de Spitfire geweest, alweer leuk.
Natuurlijk bij het, van al de andere festiviteiten, reeds bekende poffertjesvrouwtje poffertjes gekocht, een ijsje voor mij en toen ik dat net op had stond in ineens Willem achter me, Willem van
Ada met twee zoons en toen zag ik ineens ook
Bart en zijn vrouw en
hij lag te slapen, dat vond ik wel jammer.
Zij was er ook bij, heel herkenbaar allemaal. We hebben even gezellig staan kletsen en
Bart komt nog een keertje langs heeft hij beloofd. Daar houd ik hem dan ook aan.
Zo, en nu gaan we nog even
ons jubileum vieren...
Morgen weer
Burghsedag
Zoals
elk jaar zullen we daar ook wel weer een kijkje gaan nemen, het is altijd wel gezellig om er even rond te lopen, zeker als het mooi weer is. Hopelijk blijft het morgen een beetje droog.
De laatste twee dagen ben ik steeds behoorlijk nat geregend tijdens mijn wandelingetje.
Volgende week hebben we dan nog
de Vlasdag en dan hebben we het weer wel een beetje gehad voor dit jaar en kan iedereen weer naar huis wat mij betreft.
Ik sprak vanmiddag nog de mannen van het sierfruit en
pompoenenkraam, ze hebben het er maar druk mee en het loopt goed, vertelden ze. Daar zal
KOOS blij mee zijn. Misschien eens voorstellen om volgend jaar
Rabin op de lijst te zetten.
Joop is aan het aftellen, na vannacht volgende week nog twee nachtjes rijden en daarna zo langzamerhand de spullen gaan pakken, nog tien nachtjes...
klik
Een mooie gelegenheid om weer eens wat oude foto's te scannen.
Vanmorgen eindelijk eens met het schilderwerk begonnen. Joop helpt ook mee, dus het schiet lekker op zo met z'n tweetjes. Gelukkig hoeft er niet zo heel veel, maar ook nog wel een paar kozijnen die veel in regen en wind staan.
Toen we een tijdje bezig waren zat ineens de meneer van de foto op mijn trapje,
de sabel sprinkhaan ofwel de tettigonia vindissima, ja ja, dat heb ik ook niet van mezelf hoor, ik dacht eerst dat het een krekel was.
Vanavond ook het bosje
vlas dat ik laatst van het land meegenomen had, gerepeld, en de vliesjes uit de zaadjes geblazen, zodoende heb ik ook een mooi
schaaltje vlaszaad. 't Is bijna zonde om buiten te gooien.
Een
tijdje geleden heb ik een paar zaaddozen van de papavers mee naar huis genomen en vanmiddag heb ik ze open gemaakt, prachtige blauwe zaadjes, nog meer uitvergroot zijn het net
kleine pinda's.
Morgen maar eens wat in de tuin gooien hier en daar.
Ik heb er natuurlijk ook wat van geproefd, lekker!
De pruimen beginnen zo langzamerhand ook aardig te rijpen, er hangen er veel in de boom en af en toe kan ik er eentje plukken, dat is beter dan dat ik een pond koop want die eet ik achter elkaar op. Vanmiddag had ik er eentje met een rood wormpje erin, daar had ik natuurlijk een foto van moeten maken, maar ja, toen had ik hem al op ;)
De volkstuintjes een stukje verderop zijn onderbezet en als tuintjes niet onderhouden worden tiert het onkruid al snel welig.
Daar hadden een paar andere volkstuintjeshouders geen zin in en die hebben er zodoende pompoenen gezaaid, met als gevolg weer een straatkraam. De opbrengst komt ten goed aan
Koos Kids Scharendijke. Dat is mooi!
Een foto en een beetje extra reclame kan dus geen kwaad, ik heb er vanmiddag ook een paar meegenomen, dat staat heel vrolijk op de tuintafel.
Ik heb er zelfs al eens aan gedacht ook zo'n volkstuintje te nemen, maar daar was Joop niet voor te porren en eigenlijk heeft hij ook wel gelijk, we zijn maar met z'n tweetjes en alles ligt in de winkel. Meestal heb je net geen zin in kroten als ze goed zijn, of de sla komt je neus uit, om nog maar niet over de luizen, aaltjes en andere rottigheden te praten, kortom het is altijd een heel gedoe en veel werk.
Mijn vader had vroeger ook een moestuin, daar ken ik de schorseneren van, die vonden mijn ouders lekker blijkbaar want we hadden ze elke winter en ook
knolraap, witlof en prei natuurlijk.
De vader van mijn vriendinnetje had altijd
ramenas, daar kreeg ik er soms wel eens een van, die wilde mijn vader nooit zaaien, geen idee waarom niet, want ik vond ze heerlijk. Radijs deed hij dan weer wel, maar die worden weer vlug zacht. Natuurlijk hadden we aardbeien en wat me verder nog bijstaat is snijsla, veldsla, peultjes, boontjes, doperwten, worteltjes (daar zaten meestal wormen in), kropsla (met luizen, van die groene), aardappels had hij ook altijd en snijbonen, die deed mijn moeder in het zout samen met witte bonen geloof ik. Kool deed ze in het zuur, dat stond dan in een emmer in de kelder met een theedoek, een plank en een steen erop.
Die emmers heb ik nog, toevallig heb ik ze pas weer tevoorschijn gehaald en er een paar
Afrikaanse lelies in gezet, de ene is doorgeroest aan de onderkant, dat komt goed uit, de andere moet ik zelf eens een gat in maken, daar blijft het regenwater in staan.
Op
de achtergrond liggen de pompoenen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6089-6096 van 8048 |
Volgende Pagina »
