Brrr.

't Was erg gezellig gisteravond, maar ook een beetje laat.
Vandaar een beetje rillerige dag en het is al zo koud.
Een echte maandag met veel spelletjes en verder eigenlijk niks.
Ik pas voor vandaag.

Sentiment

Al een tijdje lliep ik er aan te denken, die trui was veel te dik, ik droeg hem nooit en na de aanschaf van de laarsjes gisteren ben ik gelijk maar begonnen, want die kleuren daar mooi bij.
Dat roept wel een hoop herinneringen op hoor, mijn moeder deed het ook vaak. Soms werd de wol wel een paar keer gebruikt, oude truien werden zo weer mooie nieuwe. Het uit elkaar peuteren was nog het grootste karwei, kunst was natuurlijk niet in de trui te knippen. Als dat eenmaal gebeurd was was het uittrekken geblazen met als resultaat een grote hoop krulletjeswol op de grond. Die werd dan rond het blad van de salontafel tot een streng gewonden. Daarna werd de boel gewassen en gedroogd en werd de streng rond de leuning van een eetkamerstoel gedaan zodat er weer een joekel van een bol van gedraaid kon worden. Als we erbij wilden zitten ging er iemand met de handjes omhoog, daar de streng omheen en de ander bolletjes draaien.
Mijn strengen hangen nu buiten te drogen.
Het wordt een bodywarmer denk ik, heb ik toch binnenkort een breiwerkje op de pen.

Storing

En toen lag ik er zomaar uit vanmorgen, ik had nog wel zo op mogen scheppen bij hun afgelopen week.
Webreus moesten ze nemen, nooit problemen. Dat krijg je er van. Gelukkig is het weer verholpen.

De storing van zaterdag is vandaag (zaterdag) om 14:30 verholpen.
Er was hardware kapot in de server.
Onze technische dienst is vanmorgen vanuit Eindhoven naar het datacentrum in Amsterdam vertrokken om de hardware te vervangen.
PS: Via onze website heeft u de storing kunnen volgen.

Vanmiddag heb ik gezellig samen met mijn schoonzusje boodschappen gedaan.
Ik heb zelfs nog een paar halve vetleren lila laarsjes gescoord, met hak!
Hopelijk blijven mijn benen heel en (voor insiders) ik kan nog onder de balk door.

Op het punt van de foto verloor ik mijn want.
Ik merkte het pas toen ik bijna thuis was, maar ben toch nog maar omgedraaid.

Opleuken

Joop snapt het nog niet helemaal, maar vindt het toch wel leuk geloof ik. Vandaar dat ik vanmorgen maar eens begonnen ben met het oppimpen van zijn hyves, terwijl hij naar Goes was voor de uitslag van de scan (daar was niets bijzonders op te zien, volgend jaar nog maar eens terug).
We kunnen nu zelfs knuffelen in de bergen van Nepal.

Nadat we een rondje hadden gekuierd (zo noemt Joop het, wandelen is iets anders) ben ik begonnen met de buitenlampjes. De buitenboel is nu ook verlicht, zeker als het somber is ziet dat er toch wel weer vrolijk uit.
Sinterklaas is geheel aan mij voorbijgegaan, op een klein pakje chocoladelettertjes die ik zelf kocht gisteren, na.
Hij kan weer naar Spanje.
Nu die kerstkabouter nog en dan hebben we het weer gehad.

Vanmiddag kreeg ik ook nog een mailtje van Photobucket, er kan nu ook commentaar bij de foto's gegeven worden, dat vind ik eigenlijk best leuk. Er staan daar honderden foto's van mij en ik ben nu bezig ze een titel te geven en eventueel een beschrijving en tags, een heel werk, maar eigenlijk was ik dat al een tijdje van plan en een mens moet toch wat te doen hebben...

Licht en donker

Overal zie ik al kerstlampjes opdoemen en omdat ik geen zin had in mijn jaarlijkse gehannes of ik nu wel of niet de spullen tevoorschijn zal halen, heb ik dat vanmmorgen maar gelijk gedaan. De lampjes hangen en de engeltjes liggen nu bij nachte, morgen weer bij dag, buiten in de kou op een schaal.
Ze merken daar niets van natuurlijk want ze zijn van gips (die van de foto mist een halve voet).
Van de sneeuw kwam weinig terecht, een beetje wit was er wel, maar dat bleef niet liggen. Het was een donkere koude dag, vandaar dat ik zin had in die extra lampjes natuurlijk....
en engeltjes met ballen....
De lampjes buiten moet ik nog doen, daar vond ik het wat te koud voor.

Schitterend

Die pot met goud was wel erg dichtbij, toch heb ik hem niet gevonden.
Met de regen viel het gelukkig mee.
Het was wel een dag met een gouden randje. Het begon vanmorgen al met een mailtje van Kees van Fuji. Bij het opruimen van mijn favorieten gisteren vond ik ook een linkje dat ik ooit al eens gebruikt had om een nederlandse gebruiksaanwijzing voor mijn fototoestel aan te vragen. Ik heb daar nooit antwoord antwoord op gekregen, dus bedacht ik gisteren het nog eens te proberen. Kees vertelde dat het boekje niet meer leverbaar was, maar hij deed er wel een PDF bestand bij en hoopte dat ik daar ook blij mee zou zijn.... en dat was ik natuurlijk. Honderdtwintig pagina's. De toner van de printer was gelijk leeg, 't was toch al tijd voor een nieuwe.
Ik heb er verder nog niet naar gekeken want ik had zin om te zemen en dat moet je natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan. Alle ramen van binnen en van buiten zijn klaar voor de kerst, zodat de lichtjes mooi kunnen twinkelen en de sneeuw buiten (die morgen gaat vallen) witter dan wit zal zijn. Ik kijk er nu al naar uit.

Samen

Vanmiddag hebben we weer eens samen een rondje gewandeld.
Joop wordt zo langzamerhand ook een beetje gallisch van altijd maar binnen te zitten, maar ja zo gauw hij iets buiten gaat doen heeft hij dooie vingers, dat gaat dus niet. Op het strand maakte ik een foto of wat van hem en vroeg er ook eentje van mij te maken. Het werd er ook maar één en daarna weer snel de wanten aan. Met die ene moest ik het dus doen om ons er samen op te krijgen, ik heb Joop erbij geplakt. De verhoudingen kloppen wel aardig dacht ik zo.

Verder ben ik een beetje aan het opruimen op de pc, je zet zo gauw een link bij de favorieten om even te bewaren, maar het werd nu wel een erg rommelig geheel. Alles zit nu weer netjes in de mapjes. Ook de foto's wat aan het sorteren en weggooien, al kan ik dat slecht. Later blijkt soms toch dat ik er weer naar op zoek ga, dus alleen degene die niet scherp zijn gaan eruit.

Verder hebben we vanavond weer een superfris uitgewaaid bed. De hoes doen we tegenwoordig samen, dan is het zo gepiept.
We aten kip met de zoetzure saus van de Lidl. Beetje extra groente er door, jummie!

In herhaling

klik

Kastanjeknoppen.

Nu draagt het zwart kastanjehout
aan flanken en aan toppen
mahonie-bruin en kleverig
de duizend dikke knoppen.

Die zullen in 't begin van mei
al zwellend openbreken.
Dan komt uit ied're zware knop
een parapluutje steken,

een paraplu van heel fijn groen
met wollig dons er over,
met zeven baantjes en een steel:
't eerste kastanjelover.

En later branden, groot en trots
tussen de groene blâren
aan elke tak, tot in de top
de blanke kandelaren

C.Wilkeshuis