Zo koud was het vandaag, bij een graad of drie en windkracht vier of zo. Een ochtendrondje en een middagrondje, dat wel, maar verder bleef ik binnen. Oh nee de was moest aan de lijn want niet meer gebruikte dekbedhoezen moeten weer schoon in de kast en dat doen ze nu. Joop fietste ook, dus we deden onze dagelijkse dingen wel.
Op naar de maandag en iets warmer graag.
Voor zijn operatie vorig jaar had Joop het altijd koud. Koude benen en voeten, dat vooral, maar verder ook gewoon koud. Het kon niet warm genoeg zijn in huis en dan nog zat hij met een dekentje over zijn knieen.
Inmiddels is dat omgeslagen naar warm, nog net niet dat de kachel niet meer aan hoeft, maar vooral 's nachts is het dekbed vooral de schuldige. We besloten nu ieder een apart dekbed te nemen. Volgens mij heb ik dat in de tijd van de nieuwe matrassen al een keer voorgesteld, maar toen moest het nog niet, veel te ongezellig.
Maar nu is het er toch van gekomen, dat was nog even puzzelen, want blijkbaar was ons logeerdekbed prima, zoiets moest het zijn.
Geen dons meer voor ons maar 100% gerecycelde materialen, voordelig, heerlijk zacht en licht. Die van mij iets warmer en ik deed er gelijk een nieuw kussen bij.
Het dekbed is gemaakt van 100% veerkrachtige, gerecyclede plastic PET flessen. Dankzij de holle synthetische vezel ontstaat een uiterst goede vocht- en warmteregulatie. PET (polyethyleentereftalaat) is een bijzonder sterk en duurzaam plastic, het wordt vooral gebruikt bij flessen voor frisdrank. Een groot deel van ingezamelde PET-flessen kan worden gerecycled tot nieuwe flessen.
rPET gaat nóg een stapje verder. De volledige naam is gerecycled polyethyleentereftalaat (gerecycled PET). Dit materiaal is 100% recyclebaar. rPET is een van de meest duurzame, milieuvriendelijke materialen die er is.
Zulk lekker weer vanmorgen! We appten even en besloten om vanmiddag bij de thee verder te praten. We zaten lekker in de zon met gebak en al!
En daarna deden we een rondje Numansdorp. We keken even in de Hema maar er was niet wat we zochten. Kijk mijn zus neemt ook nog flinke stappen hoor, ook al is ze bijna hoogbejaard 
Petra (dochter) aan het werk in de snoepwinkel en we zagen Ivo (zoon) zijn huis in aanbouw.
In Numansdorp verrijzen peperdure woonwijken, niet normaal wat een huizen, waar ze dan met twee man in gaan wonen. Je moet er maar zin in hebben.
Het was weer eens iets anders dan de polder en erg gezellig.
Corona weer in opmars net als de soldaten.
Deze bomen zie ik bijna elke dag wel twee keer. Erg fotogeniek zijn ze niet. Het zijn geen mooie bomen, ze zijn wel erg hoog dus beeldbepalend voor de omgeving. Als je een foto van ze wilt maken zijn er erg veel storende factoren zoals lantaarnpalen, brievenbussen, rolemmers, dus dat doe ik niet zo vaak.
Je loopt er eigenlijk onderlangs omdat ze bovenaan een oprit staan. Bij storm gaan ze dan ook behoorlijk tekeer.
Vanmiddag stonden ze mooi in de zon, de lucht was blauw en ze trokken mijn aandacht, dat gebeurt soms ineens. Ik liep een stukje terug en probeerde ze zo voordelig mogelijk vast te leggen.
Eigenlijk lijken ze wel een beetje op mij. Ik zie er ook niet altijd (altijd niet) op mijn voordeligst uit, daar doe ik ook mijn best niet voor want ze moeten me maar nemen zoals ik ben. Behalve soms dan, als de zon schijnt en ik er zin in heb.
Als ik boos ben ga ik ook tekeer, dan kan ik ook best lawaai maken. Zoals hier, dan roep ik ook maar wat er in me opkomt. Ik ga echt niet eerst zitten verzinnen wat ik eens zal gaan schrijven. Jullie doen het er dan maar mee en als ik dan denk dat God gokverslaafd is geworden omdat hij maar wat raak doet, niet dat ik denk dat hij echt bestaat, maar er zijn mensen die dat wel doen, dan is dat een soort fantasie. Want dat heb ik ook genoeg.
Vandaag was een fijne dag. Joop zette de potten buiten en fietste. Ik deed boodschappen en wandelde, een rondje met het hondje.
's Morgens de krant en hooguit twee keer nieuws, verder wil ik er niets over horen. Al die speculatieve gesprekken, verwoestende beelden, wat heb ik eraan! Ik hoop dat iemand de moed heeft die man dood te schieten, er worden er voor minder vermoord.
Gelukkig was er zon vandaag, niet al te overtuigend maar hij was er wel.
Vanmiddag een rondje met Paule en met het ochtendrondje erbij weer ruim 10km buitenlucht. Dat doet een mens goed. Joop had mijn schoenen opgehaald met de gerepareerde hakken, die lopen toch weer beter dan de oude merk ik wel.
Gewassen en met foto's gerommeld. Veel pijn aan mijn schouder de laatste dagen. Ik weet niet, 's morgens zet ik de potten uit de garage buiten en 's avonds weer binnen, het zijn er maar vier. Tillen is niet fijn merk ik en er zijn wel meer bewegingen die lastig zijn, daar houd ik ook steeds meer rekening meer. Maar goed overdag nog (bijna) geen pijnstillers.
De ganzen en de zwanen in de polder hebben nog nooit van oorlog gehoord, zitten lekker in de zon en zoeken een maaltje bij elkaar.
Behoorlijk in de war van de 'war'.
Corona heeft me nooit zo in haar greep gehad als dit, hoeveel mensenlevens het ook heeft gekost
Maar nu, al die mensen op de vlucht, ik vind het vreselijk en ik denk ook niet dat ik dat zou kunnen, dan maar dood. Maar ja ik ben ook al veel ouder geworden dan vijf toen er ook iets ergs was.
Dat doodgaan houdt me vandaag zodoende ook behoorlijk bezig, ook al door gisteren. Het moet allemaal wel een beetje leuk blijven anders vind ik er ook niks meer aan en ben ik het liever.
Straks misschien ook nog een cyberoorlog als die er al niet is. God mag het weten, maar god weet niet zoveel, die is inmiddels gokverslaafd, je moet tenslotte een beetje met je tijd meegaan en er tenminste wel één verslaving op na houden.
Het was vooral behoorlijk somber vandaag.
Wij begonnen de week goed met een bezoekje aan het ziekenhuis. Via de huisarts reden we naar Goes voor een filmpje en een foto en wat er zoal nog meer bij zo'n onderzoek hoort. Ondertussen ging ik weer naar huis want ik was nog in mijn nachtpon.
Om één uur een appje, 'je kunt me komen halen', dat viel mee, gelukkig maar weer.
Gelukkig ook nog tijd voor een heerlijke wandeling in de zon. Genoeg om over na te denken tijdens het wandelen want erg fijn zijn de nieuwsberichten niet tijdens het autorijden en daarbuiten, maar dan luister ik meestal niet eens. Wat een ellende overal. Oorlog, klimaattoestanden en wat er zoal nog meer speelt hier en daar.
Op naar de lente!
Een dag van een beetje bijkomen in een heerlijk wandelzonnetje. Wat dat op de foto voor bloeiwijze is weet ik niet, het lijkt iets tweeslagtigs ofzo. Volgens mij heb ik het me al eerder afgevraagd maar kan het niet vinden. Mooie is het zeker!
Een stukje verder dit, daarvan weet ik ook niet hoe het heet. Het staat in een tuin en bloeit eerst voordat de blaren komen.
Vanmiddag een flink rondje met Paule en onderweg naar huis liepen de kippen lekker te scharrelen. Echte polderkippen.
