Zon vanmorgen, de uilen waren er weer en op de Veerdijk had ik even een gezellig praatje met een oud werknemer terwijl hij theepauze hield, altijd leuk en altijd lachen.
Daarna kwam Mir op de koffie, ook al gezellig al had ze samen met Joop wat op de computer te doen.
Toen we klaar waren om een rondje te gaan doen was het alweer behoorlijk betrokken, maar warm aangekleed en met muts op toch lekker naar buiten voor een middagrondje, Joop op de fiets.
Nou en toen was ik thuis en toen bleek dat de eieren op waren en die had ik echt nodig, dus hup, de jas weer aan en nog maar even op stap voor verse eitjes bij Dieneke aan de Korteweg, daar was ik vanmorgen ook al voorbij gelopen. De pannenkoeken waren alweer heerlijk, een waar feestmaal altijd.
Ik heb mijn portie frisse lucht wel gehad vandaag, 13 km in de benen.
Vroeg op vanmorgen en om acht uur stond ik al bij de PLUS. Twee autos op het parkeerterrein, ik was zo klaar en na de koffie gewoon nog een rondje.
Wel een lange dag zodoende. Ik zocht een stofzuiger uit, want de kirby wordt me te zwaar en te onhandig. Wel gewoon eentje met een zak en een snoer, want anders zijn ze ongeveer vijf keer zo duur, daar heb ik geen zin meer in, belangrijk vind ik wel dat hij lekker licht is, op rolletjes loopt en goed zuigt natuurlijk. Maandag komt hij.
Vanmiddag wandelde ik met Paule, alles bij elkaar vandaag een km of elf.
De uilen zijn nog steeds het middelpunt van de dorpse belangstelling, het is ook erg leuk natuurlijk. Nu maar hopen dat ze blijven en het toch al met al niet te druk vinden hier.
Het is bar koud in de polder, maar van zoiets geels op de vroege morgen word ik toch wel blij.
Deze zag ik gisteren al, maar toen had ik geen zin om mijn wanten uit te doen. Vandaag ben ik er speciaal even naar toe gelopen. Deze narcissen zijn altijd erg vroeg, vorig jaar zag ik ze twaalf januari, maar misschien was er toen op de vijfde ook al een enkeling zoals nu hoor, ik loop daar niet elke dag.
Vorig jaar al mee begonnen, ook speciaal vrolijke kleuren opgezocht, dat helpt best, ook al verliep het verder niet vlotjes, zoals niets eigenlijk vlotjes verloopt rond deze tijd.
De uilen zaten vandaag weer in de olmen elzen aan de overkant, ze kregen best veel bekijks (of waar kijken ze nu eigenlijk naar), zoiets gebeurt ook niet elke dag natuurlijk.
De uil zat in de olmen Bij ‘t vallen van de nacht En over gindse heuvels Daar roept de koekoek zacht Koekoek…
Het nieuwe jaar is me goed gezind wat fotomomentjes betreft. Vanmiddag kwam de overbuurman aan de deur, ik had toch een goed toestel, kon ik misschien de uiltjes op de foto zetten die bij hun voor de deur in de boom zaten.
Ik heb maar een gewoon toestel, maar natuurlijk ging ik gelijk mee om te kijken. Zo schattig die twee naast elkaar opeen tak.
Er hing natuurlijk van alles in de weg, katjes en takken en het was donker weer.
Maar ze staan erop.
Morgen weer eens kijken, hopelijk is het dan wat lichter weer.
Mijn oog viel er vanmorgen op, groen waar anders geen groen is, zoiets.
De blauwmaanzaadbollen die ik kocht vorig jaar om naar Margo te sturen en dat ik later gewoon vergat. Het zaad ontkiemt en het ziet er zo wel erg leuk uit.
Dat was dan ook het enige leuke van deze sombere koude zondag.
Ik was wel vroeg op en ook al vroeg aan de wandel.
Zaterdagmorgen ook al voelde het als maandag. Er was weer een beetje bedrijvigheid, het was ook lekker weer! En omdat het maandag leek besloot ik er gelijk maar een wasdag van te maken.
Van buiten hangen kwam niets terecht want toen ik daarmee wilde beginnen was er net even een buitje. Ik dacht ik lijk wel gek en bracht het gelijk maar naar boven.
Mijn schouders doen nog steeds erg pijn maar als ik oplet met bewegen gaat het goed en was ophangen is geen goeie beweging, net als bed opmaken. Je kunt wild gaan lopen schudden, maar het kan ook met beleid... het is gewoon even een kwestie van aanpassen.
Met aankleden net zo. Je kunt een trui aantrekken door eerst je armen in de mouwen te doen en daarna de trui over je hoofd trekken en daarbij met je armen te zwaaien, maar je kunt ook eerst de trui over je hoofd doen en daarna voorzichtig je armen in de mouwen.
Inmiddels was het flink opgeklaard en halfverwege de middag deed ik nog een rondje, in de verte kwam de volgende bui alweer.
De krstspullen zitten weer in de zak voor volgend jaar inclusief de lichtjes. Ik heb niet eens de moeite genomen ze netjes op te rollen of wat dan ook want ze ziitten toch elk jaar in de knoop.
Het ergste vind ik dat het dan zo lang duurt eer het twaalf uur is. Gelukkig was er Youp, wij kunnen er wel om lachen. En er was muziek ervoor en erna en dan eindelijk is het zover dat je elkaar even lekker beet kunt pakken, dat mogen wij, ik kreeg er bijna huidhonger van om met Youp te spreken.
Nou en dan is dat gebeurd, dan kijk je even naar buiten, het was koud dus ik heb heel even op de stoep naar de buren gezwaaid en het liefst zou ik dan gelijk maar naar bed gaan, maar nee dan blijf je toch nog maar even zitten, om een beginnetje te maken aan het nieuwe jaar of zo.
En dan lig je eindelijk op bed en dan kan je niet slapen, ik draai me suf. Mijn schouders doen zeer en daar lig je nu eenmaal op. Ik dacht vorige week te beginnen met wat oefeningen zodat de boel toch een beetje soepel zou blijven, maar daar is duidelijk iets mis gegaan, ik kan mezelf nog nauwelijk aankleden zonder pijnscheuten. Even geen fratsen, ik hoop dat het wegzakt tot in elk geval het niveau waarop ik zat. Overdag gaat het nog zonder pillen hoor, als ik tenminste geen rare bewegingen maak, daar moet ik voor oppassen, maar lekker is anders.
Gelijk maar weer een ochtendwandelingetje al stap je toch net even niet zo fris uit bed als anders, maar het was lekker buiten en vanmiddag weer een rondje met het hondje. Het was druk onderweg met de nieuwjaarswandelaars. Ik blijf het een rare toestand vinden heel die decembermaand, maar voorlopig zijn we er weer even vanaf.... gelukkig.
Twee jaar geleden maakte ik het filmpje van Didi en Guust.
