Die zon maakt toch zo heel veel verschil in alles. Niet alleen in wat je ziet, maar ook je gemoedstoestand, alles toont veel vriendelijker ook al is het dat misschien niet.
In de polder kom je af en toe iemand tegen en al loop je ieder aan een kant van de weg dan kun je elkaar gewoon nog groeten.
Wat ik niet snap is dat mensen maar in die auto blijven stappen, waarnaar toe? Het is gewoon heel de dag druk op de dijk. 'Gea near uus' roep ik dan.
Twee rondjes Korteweg vanwege de koude wind, ik zit er weer van te gloeien.
En kijk eens, ook in de Korteweg staat een prachtige Pauwlonia Tomentosa, vol in de knop nu.
Joop heeft weer gefietst, die moet ook even de buitenlucht in. Meestal kijkt hij even op Brouwershaven bij de renovatie van de haven dan kan hij daar even rusten.
Breiwerkje opgepakt en lekker zitten breien, af en toe.
Korte wandelingetjes want het was erg koud!
Geen zon te bekennen.
De boeren schudden het land weer wakker, het begint eindelijk een beetje op te drogen en op de tractor zit je virusveilig zullen we maar denken en er moet toch ook weer iets gezaaid worden
We aten afhaalpizza van de Pizzafabriek.
Morgen hopelijk weer wat vrolijker.
De lammetjes lopen er al een paar dagen, dat wist ik al van Joop maar omdat ik andere rondjes deed kwam ik er niet langs. Altijd weer zo schattig en zeker op deze eerste grijze voorjaarsdag, want dat was het vooral, grijs!
Joop sliep uit, ik had al Didi uitgelaten en op Scharendijke boodschappen gedaan toen ik hem weer eens zag. Van buitenlucht en fietsen slaap je goed blijkbaar.
De schappen waren gevuld, het ontbrak naar mijn weten aan niets, alles wat ik nogdig had was er, zelfs Paracetamol, dat had ik niet echt nodig maar ik nam toch maar een doosje mee, naar wc papier heb ik niet gekeken dat had ik nog genoeg.
Toen ik thuiskwam heb ik het stuur van de auto en alles waar ik aangezeten had schoongemaakt, gewoon met een schone sopdoek en mijn handen gewassen. Is sop niet meer schoon genoeg vraag ik me dan af, daar was je toch ook je handen mee af. Moet het ineens allemaal ONTSMETTEND zijn? Ik heb dat niet in huis en eigenlijk wil ik dat ook niet, schoon is schoon, maar misschien komen daar ook nog regels voor.
Lekker gewandeld vanmiddag, ondanks de grauwigheid en soms zelfs gemiezer, van mij mag er nu zelfs weer een frisse bries opsteken, dat blaast de beestjes weg.
Zelfs de schapen leken blij te zijn weer eens een levend wezen te zien vandaag, zo leek het tenminste wel.
Ik doe eigenlijk niets als een beetje lummelen, dan weer eens fotomapjes dan weer eens op het wereldwijdeweb, niet dat ik me verveel, of misschien toch wel, maar ik kom nergens toe. Kleuren gaat niet, breien ging even een beetje maar nu weer even niet.
Ik ben gewoon mezelf niet, ongedurig, of eigenlijk meer verlamd, door een soort rampgevoel overmeesterd.
Wandelen is heerlijk en dat doe ik dan ook natuurlijk, maar buiten is het ook raar.
Alles is raar en het gaat nog maar over één ding en hoelang gaat dit allemaal nog wel niet duren?
Ik ben voorzichtig en ga niet nu alleen voor bananen naar de winkel, misschien morgen samen met nog een paar andere boodschappen.
Ik snap best dat veel mensen bang zijn, maar snap niet dat anderen er weer roekeloos mee omgaan, zodat ze anderen in gevaar brengen, er is al leed genoeg.
En van al dat gepieker krijg ik dan weer hoofdpijn en lig 's nachts een paar uur wakker.
Joop is nuchter, hij puzzelt en fietst af en toe een rondje.
Geen fotocursus vanavond, dat snap je wel.
Wat zou er toch met dat ene schaap aan de hand zijn?
Alweer zo'n heerlijke dag. Zonde om binnen te zitten dus ik deed eens de buitenboel vandaag, want dat was best nodig.
Met een sopje en de ragebol ging ik groen en webben te lijf, om het daarna weg te spuiten met de slang en af te werken met zeem en trekker, zo gebeurd. Daarna veegde ik de stoep aan en trok wat groen tussen de stenen weg, ook zo gebeurd eigenlijk.
Vanmiddag een fijn rondje door de polder, alles bot uit zomaar ineens overal bloemen, knoppen, het is toch elk jaar weer een feest om te zien.
Het was best druk ik de polder, veel fietsers, een paar wandelaars en we groeten elkaar gewoon. Voor mij is er aan de buitenkant niet zoveel anders, maar in mijn hoofd best wel.
Joop keek eens bij de bijen die we nog hebben. Hij rommelde een beetje teveel naar hun zijn en heeft nu een dikke lip 
De scootmobiel staat te koop, wat moet je ermee als je hem niet nodig hebt, dan staat hij toch maar in de weg. Mocht je belangstelling hebben dan horen we dat graag.
Geen bananen vanmorgen die waren nog niet aangevuld. Het was ook niet druk in de winkel en iedereen hield netjes afstand. Ik scoorde vooral steradent, krentenbollen en appels. Toen ik thuiskwam waste ik mijn handen en stuurde Joop naar buiten om te gaan fietsen, het was heerlijk windstil weer en ik had mijn rondje al te pakken.
En warempel hij deed het, mijn plannetje werkte en ik drukte op mijn startknop en tegelijkertijd op die van de stofzuiger. Een week geleden deed ik het ook en nu weer op maandagmorgen. Heerlijk! Eventjes het hele huis door met stofzuiger en dweil, want regen en hond is nu eenmaal een slechte combinatie, ook boven ook al komt ze daar nooit.
En het lukte want toen hij weer thuis kwam was ik binnen net klaar en al in mijn tuintje begonnen, want de zon scheen en het was zo lekker!
Vanmiddag ook weer een rondje ook al verdween de zon een beetje, maar eenmaal weer thuis kon ik weer verder in mijn tuintje, onderweg kwam ik langs het tuintje van Digna (erg de moeite waard haar site eens te bekijken) waar de narcissen uitbundig bloeien.
De rest van de middag ook lekker buiten in de zon, 'tuintje' is weer netjes op de tegels na, maar misschien doet de zon de rest ook wel, dat weet ik eigenlijk niet meer, de was werd in elk geval wel droog.
Ik heb vijf nieuwe stekken van de Tibouchina geplant.
Joop ging ook nog naar de fysiotherapeut, die ook gewoon zijn werk doet. Wel handen wassen bij het binnenkomen. Zo doet iedereen zoveel mogelijk zijn best, overdrijven is zeker niet nodig als iedereen zijn eigen verantwoordelijkheid kent... heb je klachten dan blijf je thuis, zoniet dan hou je je aan de regels van het RIVM.
UPDATE:
Wij hadden twee mannen op bezoek vanavond, eerst had ik daar niet zo'n zin in want waarom zou je buiten binnenhalen, maar er moest een gesprek gevoerd worden. Toen de heren kwamen stapte ik naar buiten met Didi voor het avondrondje, voor de koffie had ik alles klaargezet zodat Joop alleen maar op het knopje hoefde te drukken.
De mannen konden 'wijd' zitten, we hebben geen handen gegeven en toen ze weggingen heb ik de deurkrukken schoongemaakt. Zo hoort het denk ik, niet alleen voor ons maar ook voor hun, ik heb alleen de roker horen hoesten, want ja die doen dat nu eenmaal.
Altijd gezellig als Jackson 's morgens in zijn weitje loopt, ze vinden elkaar erg leuk blijkbaar. Ze snuffelen door het gaas en vliegen van hot naar her.
Gisteren liep hij zelfs buiten zijn weitje wat niet helemaal de bedoeling was, het baasje kon fluiten wat hij wou maar met zo'n stuk in de buurt luister ik toch lekker niet...
Gewoon gewandeld vandaag, straks nog een rondje. Wij gaan wel gewoon naar buiten natuurlijk er loopt verder toch niemand. Het is een rare wereld aan het worden, al merken wij er weinig van.
Nog één banaantje voor morgenochtend en dan zijn ze alweer op, is daar nu niets op te vinden? Bruine bananen vind ik vies, dus ik zal toch weer even naar de winkel moeten, ze liggen vooraan dus ik kan zo omdraaien, maar ik kan ook doorlopen en nog wat lekkers voor bij de koffie meenemen, oh nee dat hoeft niet ik heb gisteren nog een lekkere kruidcake gebakken, dat zat in het PLUS pakket. Wc papier ook nog genoeg...
Morgen weer een dag.
30 Juli 2016
Het was de eerste Beleef Zonnemaire dag en we woonden hier pas.
Van Anita wist ik dat ze hier woonde, ik kende haar alleen van gezicht.
Op die zaterdag raakten we aan de praat en leerde ik haar wat beter kennen.
's Avonds was er muziek, er speelden bandjes op de dijk, zij was er ook en we dansten samen.
Dansen op de dijk in Zonnemaire, ik vond het geweldig wie had dat nu ooit gedacht!
Ze gaf me op dat moment het gevoel erbij te horen, welkom te zijn.
Het jaar daarop werd ze ziek... en afgelopen nacht overleed ze.
Dankjewel lieve Anita, rust zacht, ik zal je nooit vergeten.
Heel veel sterkte voor familie en vrienden.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1761-1768 van 7990 |
Volgende Pagina »
