De logee is weer naar huis, het beddengoed weer schoon in de kast na lekker in de zon en de wind te hebben gewapperd. Het was een gezellig weekend samen met mijn dochters.
Zaterdagavond had Joop een duivenfeestje, dus die brachten we al met z'n drieen door en zondagavond na een gezamelijk maaltijd, met z'n drietjes naar het cafetaria, zodat Joop rustig voetbal kon kijken...
Gelukkig worden de dames ook al wat ouder zodat ik wel elke avond op tijd in mijn bed lag, maar vandaag moet ik er toch wel even van bijkomen hoor.
Vorig jaar gekocht maar waar ze gebleven zijn mag Joost weten, deze staat nu in zijn eentje bijna in bloei, het is een verrassing of er nog meer komen.
De vogels komen op het snoephuisje af dat ik vorige week kreeg op het duivenfeest en ook al is het best koud, het wordt toch al een beetje voorjaarsachtig als de zon in mijn tuintje schijnt, want die komt echt met de dag iets hoger te staan hoor.
Mijn tweede bos tulpen doet eindelijk wat ik zo leuk aan ze vind, ze gaan hangen.
Miriam had een paar foto's gemaakt en toen we ze bekeken zei Silvia, 'maak mijn hoofd maar een beetje kleiner, mijn tanden wat witter en mijn ogen wat groter'. Dan wil ik wel een wat groter hoofd dacht ik en bij Joop frobelde ik wat haar erbij. We hebben vreselijk gelachen.
Vanmorgen eerst maar een wandelingetje, lekker in de zon en nog weinig wind. Dat was vanmiddag wel anders toen we nog een wandelingetje maakten.
Vanavond heb ik chilli con carne gemaakt en hebben we gezellig gegeten, Mir was er ook en daarna hebben we nog een beetje gewiebeld op de muziek van Gruss in de kroeg. Erg gezellig!
Daarna nog een rondje met het hondje en het weekend is weer voorbij.
Ze hangen! Erg leuk! Joop heeft helpen uitzoeken, anders hadden er koppen gehangen, maar het zijn wissellijsten dus dat komt nog wel een keer ;) Het zijn mooie aluminium lijsten.
De nieuwe QSL kaart van Adriaan met foto's van mij. Op de achterkant het overleden paard, dat nu zodoende de hele wereld over gaat.
Het was goed te doen vandaag, op wat donkere wolken na vanmorgen en met de kou viel het ook reuze mee. Lekker gewandeld zodoende en met mijn neus in de zon gelopen. Het was heerlijk.
En nu is zij er weer. Gezellig een weekendje beetje bijkletsen.
Natuurlijk kijk ik naar de herdenking en natuurlijk ga ik zitten snotteren als iemand zijn vreselijke ervaringen deelt, dat raken we nooit meer kwijt.
Maar er is ook een andere kant.
Zonder ramp had ik waarschijnlijk nooit Joop ontmoet en was ik een veel leukere man tegengekomen. om maar eens iets te noemen. Afgelopen week hadden we het nog over mijn verstopte badtas bij het veer. Iedere keer als we voorbij die weegbrug lopen moeten we eraan denken. 'Ze' hadden mijn tas verstopt, Joop ging hem zoeken en vond hem. Zo begon het eigenlijk een beetje.
We weten nu hoe ons leven samen verder ging en of het leuk genoeg was, deze kant van het verhaal kennen we, maar je kunt er nog zoveel meer bij fantaseren natuurlijk, dat geldt voor iedereen.
Zonder Joop had ik nu zeker nooit een weblog gehad. Hij heeft me vanaf het begin meegesleept in het hele computergebeuren al was het in het begin alleen maar door de spelletjes, ik vond het geweldig en groeide zodoende mee. Om mijn weblog on line te krijgen daar had ik weer andere hulp bij, maar dat vertelde ik al eens.
Met de zaak waren we een van de eerste gebruikers van het Syntess programma. Alles werd nog wel uitgeprint en in mappen gedaan, maar het zat ook wel allemaal in dat doosje. We hebben veel samen ondernomen maar ook best ieder ons eigen leven geleid. Ik ga er verder maar geen verhaal van maken want dan is het einde zoek.
Misschien als ik af en toe eens iets vertel of het komt zo ter sprake dat ik de tag 'leven' in het leven moet roepen.
Ik heb al veel verteld, maar vindt het nog maar eens terug, tags waren er in het begin nog niet en toen ze er waren.... wat was het nut daar nou van.
Het verschil met gisteren was groot. Liep ik gisteren nog heerlijk in de zon, vandaag was dat wel anders. Vandaar dat ik ook maar weinig liep, veel gekleurd heb en boodschappen gedaan, we kunnen er weer een paar dagen tegen.
Overvolle sloten overal.
Morgen eindelijk februari!
Het gaat ook lekker vriezen, ik vind het prima, als het maar niet waait.
Ik wil voorlopig geen wind!
Stiekum was ik best een beetje verliefd. Ik was pas twaalf, zat net op de middelbare school, en om tussen de middag niet al te alleen te zijn at ik in het begin mijn boterhammetjes op aan de Julianastraat bij de ouders van Freek die toen al verkering met Janny (mijn zus) had. Piet de broer van Freek was daar dan ook vaak en hij plaagde me vooral, tot ik natuurlijk zo rood als een kroot werd. Hij was zeker al een jaar of achttien dus een stuk ouder.
Later at ik mijn boterhammen gewoon op straat op of we haalden patat en gaven het brood aan de vogels. Ik zag hem bijna nooit meer. Tot op de bruiloft van Janny en Freek. Er was een wisseldans, we dansten een stukje en moesten zelfs zoenen (op de wang natuurlijk). Ik kon er niet van slapen en droomde dat er van een bruiloft nog een bruiloft kwam.
Daarna zag ik hem nooit meer. Tot twee jaar geleden op de verjaardag van Freek en vorig jaar weer. Bij het afscheid nemen vertelde Janny het aan hem, ik had het haar wel eens verteld. "Had het maar gezegd." zei hij met een brede grijns en we zeiden gedag met een zoen (op de wang natuurlijk).
Dat was de laatste keer dat ik hem zag. Afgelopen weekend overleed hij.
Het is raar, je denkt of hoopt met z'n allen heel oud te worden, maar dat is niet vanzelfsprekend, het kan zomaar in het geval van Piet in een paar weken gebeurd zijn.
Veel sterkte voor alle nabestaanden.
Het was een beetje rare dag vandaag. Joop moest om twaalf uur in het ziekenhuis zijn in Goes en Didi en ik gingen gezellig even mee.
Het was al een tijdje geleden dat ik er was en er is nogal wat veranderd. Allereerst de nieuwe toegangsweg, heel fijn, je hoeft nu niet heel Goes nog door. Dan de rotondes, daar moet ik erg aan wennen, die hebben hobbeltjes tegenwoordig. Als je op de verkeerde baan zit per ongeluk, kan je er niet meer af, dat doe ik geheid verkeerd de eerstvolgende keer als ik alleen moet natuurlijk, een rondje extra gaat dan ook niet, je komt er gewoon niet meer af.... hahaha.
Je moet zeker een uur eerder weg want plaats is er niet op de parkeerplaats en dan moet je ook nog betalen. Maar goed, ook dat zal wel weer wennen, na een paar keer oefenen is dat ook weer gewoon, dat moet ik wel blijven doen natuurlijk.
We hadden een fijn gesprek met een aardige Limburger. Bij het afscheid zei hij dat hij ons nooit meer hoopte te zien, dat vond ik wel positief.
'Het gaat zoals het gaat', zegt hij zelf altijd en als het dan gaat zoals het gaat en je hoeft je daarover niet al teveel zorgen te maken, dan moet je dat ook maar niet meer doen. Gebreken krijgen we nu eenmaal allemaal, sprak zij die ook nogal eens loopt te tobben vrolijk.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2537-2544 van 7996 |
Volgende Pagina »
