Als je niet gelukkig bent in de situatie waarin je zit dan moet je dat veranderen zeggen ze altijd.
Ik was ooit eens ontzettend ongelukkig en op een zondag besloten we daar verandering in te brengen. Ik heb geen idee of mijn ouders daar wel zo blij mee waren, maar daar ging het ook helemaal niet om. Wat ik wel weet is dat ouders willen dat hun kinderen gelukkig zijn.
Als je alleen staat is dat een stuk moeilijker en heb je zeker in deze tijd niet zoveel kansen, maar als er nog maar een klein lichtpuntje en een sprankje hoop is dan begrijp ik zeker dat je dat wilt grijpen, waarover misschien later meer.
We wandelden allemaal, Silvia liep ook nog hard en fietste, kortom we waren sportief bezig in de zon, voor de rest was het nog behoorlijk koud en o ja, natuurlijk lagen en zaten we ook nog in het zonnetje en kregen een kleurtje.
Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, Gert Jan doet nog een kilometer voor de stichting Divoo. Misschien leuk voor de faceboekers om te volgen en ook iets te storten natuurlijk.
De eerste bloeiende klaprozen zag ik vandaag, zo komt er elke dag wel iets kleurigs bij, nu nog wat warmer want dat wil nog niet erg vlotten, brrr, het is dat mijn winterjas al gewassen en wel in de kast hangt en ik het vertik om hem er nog uit te halen... het is verdorie mei!
Halfverwege de middag eindelijk wat zon en dan vliegt ook opeens de temperatuur omhoog, lekker!
De meiden gingen in de kapsalon aan de slag met rode verf, 'we zijn rood!' kwam er een appje.
Ik vond het nogal meevallen... die klaprozen zijn rood.
Vanavond aten we gezellig met z'n allen asperges, Joop bloemkool want die houdt niet zo van dat witte goud.
Als je geen auto meer hebt kom je toch gewoon met de fiets, eerst wel een stukje met de trein natuurlijk, maar vanuit Goes toch de Zeelandbrug over waar weinig bomen staan om de wind een beetje te breken.
Dan ben je wel een tijdje onderweg natuurlijk, maar met de toen nog vrolijke Feijenoordsupporters was dat best gezellig vond ze. Over Feijenoord gaan we het verder maar niet hebben.
Miriam kwam ook nog even buurten dus we maakten nog maar eens een groepsfoto.
Het was heerlijk om weer eens wat buiten te doen vandaag. Zoals de zaailingen van tussen de stenen pulken en de klimop wat opbinden, die intussen al ruim boven de schutting uitgroeit en vol knoppen zit. Wat zal dat lekker ruiken binnenkort.
Het wordt ook weer tijd om wat eenjarig spul te planten, ik weet alleen nog niet wat en ook niet teveel want bij droog weer blijf je gieten. Ik merk dat ik erg klaar ben met het tuingedoe, dit beetje is nog net genoeg.
De halve nacht lag ik weer wakker om allerlei problemen te bedenken en die worden dan alsmaar groter. Tegen de ochtend weer in slaap gevallen en ja, dan word je veel te laat wakker.
Door dan 's morgens maar een korte wandeling te doen haal je wel weer wat van de tijd in en vanmiddag haalden we het tekort aan kilometers ruimschoots in.
Daarna kocht ik nog een paar nieuwe Teva's, die van vorig jaar waren al zo lelijk geworden en ook al flink versleten, ik kon er niet goed meer naar kijken en zo kan ik ze nog een beetje afwisselen.
Dan ook nog maar even een haarupdate, met spelden kan er al veel, maar met die wind van de laatste dagen wappert er dan toch weer van alles tussenuit, ik zal nog even geduld moeten hebben wat dat betreft, maar zo wordt het ook niet te stijfjes, dat was ik toch niet van plan trouwens.
Het wordt zo langzamerhand ook weer leuk om buiten eens iets te doen en daarbij kwam ik dit leuke slakje tegen een klein wurm in een mini huisje.
Joop was weer bij de gemeente vandaag, dit keer zat het mee, een verhelderend gesprekje.
We wandelden een rondje allemaal. Ik zag wat blommetjes, elke dag weer meer en Didi en ik haalden een visje op Brouw. Kabeljauw wordt nog niet gekweekt zei de visboer maar hij had er zwaar hoofd in wat de visserij betreft.
Windmolenparkje hier, natuurbeschermingswetje daar, vis zat, maar krijg ze maar eens in je netje.
We waren best bezig eigenlijk, alles bij elkaar, druk kan je dat niet meer noemen.
Mijn tekening maakte ik gisteravond nog af, dat werd bijna nachtwerk, maar als er dan nog maar een klein stukje wit is wil je dat ook vol hebben.
"ik ben een ... player, jij bent zeker een ... player" ik weet werkelijk niet meer wat hij zei, maar twee jongens van een jaar of tien, twaalf maakten blijkbaar een kennismakingspraatje in Brouwershaven.
Gaat het zo tegenwoordig? Kies je je vriendjes om welk spel ze spelen?
Is dat hetzelfde als dat je vroeger knikkerde of touwtje sprong? Knikkeren deden jongens ook wel, maar touwtje springen was toch wel een meisjesding, net als hinkelen en hoelahoepen. Jongens wilden landjeveroveren, blikje trappen en hutten bouwen, wegkruipertje deden we allemaal wel.
Gisteravond nog een rondje bij het avondlicht en een dreigende lucht, waar het bij bleef gelukkig.
Het dorp lag er mooi bij, aan deze kant niets veranderd met vroeger en met het fluitekruid erbij een plaatje.
Dat vind ik dan hè.
Het gaat wel goed met Didi hoor, poep was vandaag ook weer normaal, dus geen zorgen.
Ik ga denk ik niet verder met die anabole steroiden, ik vind haar kop prima zo en ben er al lang aan gewend. Als het dan eventueel toch nog goedkomt is dat meegenomen maar voor mij is het geen must. De spuit zat er vorige keer al in voordat ik er erg in had bij de dierenarts, een beetje overleg was ook niet verkeerd geweest en toch alles bij elkaar weer 37 euro, waarvan ik vandaag een rekening kreeg, terwijl ik zei dat ik de volgende keer wel zou betalen als ik weer op controle kwam, wat ik nu dus niet doe als er tenminste verder geen rariteiten meer gebeuren.
Vandaag moest ik iets ophalen bij ons huis in Scharendijke, best vreemd, we maakten een praatje, het was gezellig en ik keek eens bij de vijver en jaaaa volop orchideeën. Ik vind het altijd weer spannend en heb haar laten zien welke het zijn. Verder verwildert de boel aardig, gras was wel netjes gemaaid, het is ook een heel werk en tuinieren niet echt haar ding begreep ik. Ach ja, ook dat komt weer goed.
Eindelijk weer in beeld dankzij Bob.
Ik heb besloten om nu ook maar bij Bob te gaan wonen, dat mocht. Wel wat meer huur, maar als me daardoor narigheid bespaard blijft zoals dit, wat je natuurlijk nooit kunt zeggen, heb ik dat er graag voor over.
Het was een regenachtige dag, dus ik heb weer heerlijk zitten kleuren. Af en toe wel even naar buiten natuurlijk want dat moet.
Dat dat puntje iets minder puntig wordt daar zorgt Joop wel voor hoor. Hij is er al eens een keer met de kar tegenaan gereden en vanmiddag met de auto, dat kostte een band, het beton overkwam niets denk ik, hooguit een paar loszittende kruimels verloren.
De rhododendron begint langzaamaan te kleuren, ik kocht hem vorig jaar toen we hier pas woonden een paar warme dagen en hij barst open.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2849-2856 van 8037 |
Volgende Pagina »
