Vandaag gingen we met z'n viertjes eens naar het Watersnoodmuseum, Janny en Freek waren er nog nooit geweest. Het was open dag en zodoende erg druk, maar nog steeds erg indrukwekkend. We gaan dus zeker nog eens terug als het rustig is.
Janny heeft ook het verslag van pa en had het gisteravond nog zitten lezen. Ze vertelde nog dat de nacht dat we op de vliering gingen slapen zij zich er wel bij neegelegd had dat we zouden verdrinken. Ze vond dat wel erg natuurlijk, maar zeker voor mij want ik was nog maar vijf en had zodoende nog maar kort geleefd, zij was al bijna twaalf, een stuk ouder natuurlijk.
Na het museum gingen we wandelen op Bru, daar komen wij eigenlijk nooit en Janny en Freek toen ze nog een boot hadden regelmatig. Ze kennen daar dan ook goed de weg...
Regelmatig klonk het oemommenoe, 'deze kant' riep Janny dan 'en dan eens een stukje rechts en een stukje links en dan kom je er vanzelf'... niet dus, we hebben zelfs nog slootje gesprongen.
Zodoende hadden we honger als een paard (of een koe), best veel dus en aten we een heerlijk hapje bij café Storm en ondertussen gezellig gebabbeld en gewikt en gewogen over bd (belangrijke dingen). Heel fijn om eens met anderen daarover te kunnen praten.
Vandaag wel weer een wandelingetje natuurlijk.
Weer alleen met Didi want Joop heeft het druk met geregel, gebel en afspraken in verband met de verkoop van ons huis. Het zijn wel de dingen die hij leuk vindt om te doen, alles moet in orde zijn en goed uitgezocht.
Wel of geen overbruggingscrediet, wie is het voordeligst indien wel en hoe doen we dat dan en zoniet hoe dan verder. Het is moeilijk, want we (ik vooral) willen graag dat huis. En stel dat het onze over twee jaar nog niet is verkocht. Of het wordt verkocht, waar moeten we dan heen? Dan heb je maar te nemen wat er dan voorhanden is.
We wachten maar af hoe het verder gaat met de belangstellenden, want die zijn er gelukkig, maar ja dat duurt ook allemaal, je koopt nu eenmaal niet een huis als een pakje boter.
We liepen naar Brouwershaven voor vis, maar de visboer was met vakantie.
Ik zag nog wel dat ik op Brouw ook terecht kan voor Crocs, ze hebben ze vast ook in mijn maat. Snel doorgelopen want dan zou ik zo weer op de bus kunnen stappen.
Ik ga altijd op de vrolijk gekleurde stoeltjes zitten en vandaag zag ik pas voor het eerst dat ik mijn wandelstok vergeten was, want die heb je nodig om daar te mogen zitten. Die stoelen zijn wat hoger.
We hadden een rustdag vandaag. Didi heeft een wondje, niet dat ze er veel last van heeft, maar ze zit er wel steeds aan te likken, dus misschien geneest het nu net even sneller.
Het was toch overwegend rotweer.
Eind van de middag nog even een stukje over het strand, het was er druk. Ik denk dat er al carnavalontvluchters deze kant op gekomen zijn.
We deden nog even een fotoshoot, meestal heeft ze er een hekel aan maar soms gaat het ineens, al moesten er wel een paar poezen en konijntjes aan te pas komen om de oren een beetje overeind te krijgen.
Ja alweer Zonnemaire.
Op de één of andere manier heb ik het nodig en ik liep lekker met de wind in de rug. Joop bleef thuis, anders was het niet gelukt denk ik.
De reden was ook wel onderstaand bericht dat ik gisteren tegenkwam. Wat verschrikkelijk als het waar is dat het deze bomen zijn. Gelukkig stonden ze er nog. Het zijn er ook veel meer dan 21, dus er blijft nog wel iets staan.
Ik hoop maar dat het andere bomen zijn, bij Brouwershaven waren ze ook aan het rooien, ik weer niet of het daar ook nog Blooisedijk heet.
Ik heb er al veel foto's van want het is een mooie rij.
Mijn tuin hebben ze ook al onderhanden genomen, dat is wel opgeknapt, al hadden ze dat scheve ding bovenaan ook wel weg mogen halen.
We konden bijna gelijk weer op de bus stappen.
Mijn klompen zijn op, ik loop op de nieten.
Ik denk niet dat ik op mijn volgende adres nog klompen aanschaf en overweeg dan ook over te stappen op Crocs, die zijn wat geruislozer en daardoor ook binnen makkelijker even aan te schieten.
Terwijl de makelaar met de kijkers ons huis bekeek dronken wij koffie bij Mir. Of het wat wordt weten we nog niet natuurlijk en voorlopig staan er nog een paar cakes in de planning.
Vermoeiend is het wel ook al doe je dan voor de rest van de dag niets behalve een wandelingetje maken. Eigenlijk kunnen we natuurlijk ook niet wachten om ergens anders aan de slag te gaan.
De gelukscake is gebakken.
Niet dat je daar morgenochtend nog iets van zal ruiken, want er moest ook nog gekookt worden, maar 's morgens om acht uur een cake of appeltaart bakken gaat me net iets te ver.
Het gaat ook meer om het idee dat het gebeurd is en ik kan natuurlijk ook een paar plakjes neerzetten.
Morgenochtend de eerste kijkers .... erg spannend hoor.
Afgelopen week in het voorbijrijden zag ik het ineens, tussen Zonnemaire en Brouwershaven, boom weg!
Die heeft de slachtpartij ook al niet overleefd.
Deze foto kwam ik op zoek naar de boom ook nog tegen, die trap had toch ook wel wat.
Tegenwoordig hebben we een betonnen pad en is het bankje van de Steurtop een verdieping gezakt.
Yara 2005. Deze kwam ik nog tegen.
De strandtent is zo goed als klaar.
Lekkere zonnige foto's op deze grijze regenachtige zondag.
Gisteren bij het opruimen vond ik ook het verslag over de ramp van mijn vader.
Hij schreef het pas op 26 oktober 1955. Het staat me bij dat ik nog weet dat het hem gevraagd werd.
Wat ik heb zijn de dunne kopie papiertjes, die achter het carbonnetje zaten, dus de lettertjes zijn niet overal even duidelijk.
Pagina - 1 -
Pagina - 2 -
Pagina - 3 -
Pagina - 4 -
Morgennacht is het 63 jaar geleden
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3313-3320 van 8040 |
Volgende Pagina »
