Het was twee januari acht uur, toen ik dit voorbij zag komen op facebook. Ik zat constant met ons pasgeboren plan in gedachten, de eventuele gevolgen en de onzekerheid die het met zich meebrengt, dus ik deed een berichtje, want ik durfde best.... en het was vooral deze zin die me aansprak:
Durf jij jouw uitdaging met ons te delen? Misschien kan je wel een steuntje in de rug gebruiken of juist anderen inspireren!
Ik vertelde ongeveer hetzelfde verhaal als ik gisteren hier deed en ik kreeg even later al een berichtje terug, of we een afspraak konden maken.
Vanmiddag is ze langsgeweest. We hebben gezellig zitten kletsen en zondag komt het begin van ons verhaal hier te staan met over een tijdje een eventueel vervolg. Ik ben benieuwd!
Het zijn spannende tijden en ik houd nu al zo lang mijn mond (wel 5 dagen al), dat het er nu maar eens een keer uit moet.
Natuurlijk weten we al lang dat het te koop staat, maar met oudjaar, toen we op Zonnemaire gingen wandelen, keken we eens even door het raam. Joop was gelijk enthousiast want er zit nog niets in, nieuw, schoon en lekker alles zelf doen.
Natuurlijk weten we ook al lang dat we hier (op ons huidige adres) niet kunnen blijven wonen, maar ja het is mooi en fijn en dan heb je niet zo'n haast.
Als Joop wegvalt, kan ik het niet meer betalen en als ik het loodje leg wordt het voor Joop toch een zware dobber de boel een beetje te onderhouden, hij zou het financieel wel redden. Kortom ergens in ons achterhoofd speelt altijd wel de gedachte en kijken we weleens rond, wetende dat.... en vooral de laatste tijd zeiden we toch wel heel erg vaak als we een huis te koop zagen, 'zullen we hier dan maar gaan wonen'
Ik heb altijd geroepen, dat als ze vandaag tegen me zouden zeggen, je moet morgen in Zonnemaire gaan wonen, ik dat helemaal niet erg zou vinden, integendeel zelfs, ik ben er altijd erg gelukkig geweest in de 18 jaar die ik er woonde en het bleef nadien ook altijd trekken. Zonnemaire rules!
Ik heb er een gelukkig jeugd gehad, ben er verliefd geworden, getrouwd, de kinderen zijn er geboren. Allemaal hele belangrijke dingen in een mensenleven.
Dus ja, het is afwachten. We hebben binnen gekeken vandaag en ja, wij willen wel.
Dat wil zeggen dat ons paradijs te koop komt te staan binnenkort en dan daarna moet het ook allemaal nog financieel haalbaar zijn, want we zijn wel ontzettend rijk, maar niet wat de flappen betreft.
Het zal wel heel anders wonen zijn, midden tussen de mensen, zonder duiven, want die kunnen niet mee, maar wel met een paar stappen in de polder, die er veel mooier is dan hier, een piep klein tuintje, maar wel openslaande deuren, afijn, het verhaal wordt vervolgd!
De eerste jonge duiven zijn weer uit hun ei gekropen, wat een mormels zijn het toch.
De bovenste op 1 januari en de onderste op 2 januari, zoveel groeit zo'n mormel op één dag.
Vanmorgen ruimde ik weer een paar dingen op en heb ik blikken in de aanbieding, voor niets, wie ze hebben wil mag ze komen halen anders gaan ze in de Kliko. Wie wil er nou niet zo'n schattig blikje van de Gruijter appelstroop? Eentje heb ik achtergehouden die was me te dierbaar.
Vanmiddag wandelden we en daarna dronken we een wijntje in Ouwerkerk, erg gezellig zoals altijd.
Dit wordt het grote opruimjaar hebben we besloten en daarom ben ik vanmorgen gelijk maar begonnen met het uitzoeken van al de breiboeken en Ariadnes die ik nog heb. Negen zo goed als complete jaargangen waarvan de helft ingebonden plus nog een boel los spul, al die jaren bewaard en nog erg netjes. Ze zijn al verkocht!
Allemaal uit de tijd dat ik mijn wolwinkel had, dat was van 1976-1986.
Leuk ook om weer eens doorheen te bladeren, wat ik misschien al tientallen keren deed. Al die bekende patronen, waarvan ik er ook een deel maakte natuurlijk. Oh ja, dat was die en ik deed hem in het rood.
Joop was een dagje weg en Didi en ik deden weer een 'gewoon' rondje, het 'normale' leven komt weer een beetje op gang. Morgen nog een laatste zondag uit deze serie en dan hebben we het maar weer gehad. De kerstverlichting ligt alweer lang en breed in de garage, die ruim ik nog maar niet op.
Gisteren en vandaag eens een polder verderop opgezocht, want op het strand zou het vast weer filelopen zijn en op het rondje hier ben je ook weleens uitgekeken, zeker 's winters. Het was heerlijk zonnig weer en lekker rustig in de polder van Zonnemaire.
Gisteravond bleven we lekker thuis bij de buis, Top 2000 en Herman Finkers, het was leuk!
En vandaag lekker fris weer op, een goed begin is het halve werk.
De oude weegbrug bij het Veer, daar hadden ze mijn zwemtas verstopt, Joop ging zoeken en vond hem, met vergaande gevolgen.
Met als afsluiter het mapje 'Nepal'.
Lekker getekend vandaag en gisteren en eergisteren met dit als resultaat. Het is een beetje verward geval.
Verward misschien omdat ik er nog niet uit ben of het nu een leuk jaar was of niet. Ups en downs, zeker veel downs, maar natuurlijk ook veel fijns. Vooral het nog intensievere wandelen doet me goed, dat merk ik ook aan mijn lijf, lekker doorstappen draagt ook zijn vruchten af, al verval ik ook nog weleens in een slenterpasje, zeker als er veel 'plaatjes' zijn, maar mijn streven is toch om lekker door te stappen samen met Joop. Hij levert iets in en ik doe een tandje bij.
Over die downs ga ik het niet hebben, die gaan wel een keer over en bij ziekte hoop ik vooral op beterschap komend jaar, want ook daar waren we nauw bij betrokken.
En dan de kleuters van hiernaast, morgen hebben ze weer een feestje als ik de voorbereidingen zo aanschouw. Eens kijken of ze het fatsoen hebben rekening te houden met andermans huisdieren. Vorig jaar was dat zeker niet het geval, maar hopelijk gaat dat dit jaar beter.
Een feestje is tot daar aan toe, maar je vuurwerk af komen schieten en een hoop ander kabaal maken temidden van ZES honden getuigt van weinig fatsoen, of eigenlijk moet ik misschien verstand zeggen...
Ik doe het mapje tekeningen erbij, dat zijn er niet veel. Ze zijn vooral van de laatste tijd.
Verder wens ik iedereen een fijne jaarwisseling en een goede start.
Joop moest even naar de tandarts vanmiddag, dus ik besloot om mee te rijden naar Brouwershaven en hij zette me af bij de Schenkelsdijk, die ik voor het gemak ook altijd maar Schouwsedijk noem omdat het grootste stuk zo heet.
Mijn plan was om naar Zierikzee te lopen, de Kerstman had een boekenbon bezorgd en omdat het rare dagen zijn is een boek ook weer eens wat anders, je doet toch verder niets... (hahaha)
Halfverwege veranderde ik mijn plan en sloeg af richting Noordgouwe, dat boek komt een andere keer wel weer.
"Jie bin ôk vaare van uus...", dat hoor ik nogal eens als dorpsgenoten me passeren. Ik heb dan vaak niet de tijd om uit te leggen dat ik niet alles loop, maar dat begrijpen ze vast wel.
Het werd steeds zonniger ook en vanaf Noordgouwe had ik weer windje mee. Jas open en genieten.
Veel bomen zien er alweer glanzend uit, klaar om uit te lopen. Hopelijk gaat het niet al te hard meer vriezen.
Ik hoop wel op een bak regen en een zak storm met oud en nieuw, vooral veel van allebei, dat voorkomt een hoop ellende.
Via Schraphage liep ik weer terug naar Brouwershaven. Ik was wat te vroeg voor de bus dus tijd zat om een visje te scoren. Al met al nog net geen 10km.
Hier bij de laatste foto rook het ontzettend lekker, daar werden selderijknollen geoogst, vlug nog binnen voor regen, wind en vorst losbarst.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3345-3352 van 8040 |
Volgende Pagina »
