Veel foto's vandaag, gewoon omdat ik leuke dingen zag.
Ik was ondanks de warmte nog lekker in de tuin bezig. Nog een paar struikjes gekocht bij de overbuurtjes en die moesten toen ook weer de grond in natuurlijk.
Rond de middag ging ik even met Didi naar het strandje bij de haven, ze had het blijkbaar nog niet warm genoeg want weinig animo om te zwemmen.
Daarom gingen we vanavond even terug, mèt het restje rose van gisteren want ik had geen zin om ver te lopen, maar wel op het gemak wat rond te kijken en af en toe even te zitten.
Ik kom daar nooit zo vaak eigenlijk, zeker niet zover en ik zag tot mijn verbazing Muralt palen, die had ik nog nooit gezien, misschien ooit weleens gezien, maar niet bewust, ik heb geen idee, maar die zijn er dus ook.
Net als de verstevigde dijkstukken, zoals die er in het dorp ook zijn.
en ook nog zat gewone palen natuurlijk.
En ook dit waren ooit paaltjes. Nu totaal afgesleten door het af en aan rollende water.
En toen kwamen we bij een soort paradijsje.
Het was er heerlijk, er was niemand, dus ik heb ook maar even het weinige dat ik aanhad uitgedaan en een duik genomen. Didi vond het wel erg bijzonder mij zo in het water maar ze zwom gezellig mee.
Lekker even op zitten drogen met mijn roseetje, of ik het wist van tevoren!
Het was een beetje raar begin van de week. Ik moest om kwart voor elf in Vlissingen zijn bij de tandarts, maar onder het koffiedrinken vertelde Joop dat hij afgelopen nacht wat pijn op de borst had en nu niet goed wist was hij ermee aan moest. Ik vond het toch beter dat hij even naar de dokter ging, die kon dan de bloeddruk meten en verder kijken of er iets ondernomen moest worden.
Ik ging gewoon naar de tandarts en Joop had inmiddels ook een afspraak op dezelfde tijd als ik.
Ik was een kwartier te vroeg in Vlissingen en ook gelijk aan de beurt, lekker snel klaar dus, daarover vertel ik later nog wel wat meer. Toen ik goed en wel op de terugweg was, belde Joop, hij zat bij de dokter op de ambulance te wachten, ze vonden het toch beter om even naar het ziekenhuis te gaan. Het bloed wordt dan onderzocht op enzymen zodat ze kunnen zien of er werkelijk iets aan de hand was.
Een raar idee om je te realisren, dat terwijl ik over de Neeltje Jans richting huis reed, Joop aan de andere kant over de Zeelandbrug richting ziekenhuis Goes ging. Ik had ook gelijk naar Goes kunnen rijden maar besloot om toch eerst even naar huis te gaan waar Didi was en voor een kopje thee en een paar telefoontjes. Er was tenslotte totaal geen paniek.
Eenmaal in het ziekenhuis hebben we samen nog even zitten wachten, maar al vrij snel kwam de zuster vertellen dat er niets gevonden was en dat hij mee naar huis mocht. Wat er dan wel aan de hand was moet je maar niet vragen, een knoop in de maag, verkeerd gelegen, Joost mag het weten, maar wij niet.
Vanmiddag deed ik nog een rondje met Didi rond het dorp en we liepen lekker even langs het strandje bij de haven zodat ze even kon zwemmen. In de supermarkt stonden leuke kleine flesjes wijn, ik kocht er twee, eentje voor mijn verzameling en eentje om te gebruiken, je kunt ze tenslotte opnieuw vullen, handig voor onderweg vond de mevrouw voor me bij de kassa. Dat vond ik nu ook.
Ik heb in mijn eentje maar even geproost op het leven en de goede afloop daar achter de dijk op de paaltjes, het was er zo lekker rustig bij het aankabbelende water.
Weinig zon vandaag, maar wel lekker zwoel, heerlijk om te wandelen zodoende.
Ik deed een rondje over het boernland waar het gras nu bijna tot aan mijn schouders staat. Aangegeven als wandelpad mag het nu toch weleens een keer gemaaid worden.
De 'Griekse margrieten' bloeien hier nu volop, zonder dat ik ze gezaaid heb, ze waren er denk ik altijd al Margo.
Voor en na het wandelen knipte ik nog eens wat zo hier en daar en eind van de middag zaten we nog een tijdje op het pas vernieuwde gezellige terras bij Zee & Meer en at ik de eerste mosselen, goed van smaak maar nog een beetje klein van stuk, het is er ook eigenlijk nog wat vroeg voor.
Filmpje is van gisteren, met het geluid van CAS op de achtergrond, maar daar hoor je bijna niets van.
Vandaag weer vanaf een uur of twaalf volop levendigheid op Schouwen.
Eerst weer in de tuin gewerkt, een hoek met een voortwoekerende klimmer schoongemaakt, het wordt nog weleens wat met die tuin van mij.
En om een uur of een aan de wandel, de polder in waar het overal druk was, fietsers die wisten waar ze heen moesten en auto's op zoek naar parkeerruimte.
Molen 't Hert was ook feestelijk versierd, ik dacht dat het ter ere van CAS was maar dat bleek niet het geval toen ik de molenaarsvrouw (voorheen het schapnvrouwtje) tegen kwam. De molenaar was voor de tweede keer opa geworden ( dat wist ik wel) en vierde dat op zijn manier. Mooi hè, dat dat ook allemaal nog kan, zulke leuke eigenlijk heel eenvoudige dingen.
Het kacheltje brandt al, ik ga er maar eens bij zitten. Joop heeft ergens anders verplichtingen, daar is hij samen met de duivengoeroe heen. Voordat Blöf door de wijde omtrek schalt zou hij terug zijn.
Lekker in de tuin gewerkt vandaag en vanavond liep ik even naar Concert at Sea. Op deze steiger zat ik ook al eens met Simba te luisteren, toen was het nog een gewone steiger.
Op het strand was het erg rustig, we zaten even boven op een duintje,
op het podium speelde Racoon. Goed te horen, maar op de dijk en de steiger kwam het geluid beter aanwaaien.
Velen kwamen op de fiets
erg veel fietsen overal. Dat wordt zoeken straks in het donker.
Zo en nu nog even bij het kacheltje. Kijken of we nog iets van Lenny Kravitz meekrijgen.
Ik ging vandaag eens kijken hoe het ervoor stond op de Brouwersdam, dat er druk gebouwd werd had ik al lang gezien natuurlijk, zelfs 's nachts toen we terug kwamen uit Leiden werd er volop gewerkt.
De eerste keer dat ik er melding van maakte was in 2006, er was al een eerdere geweest in 2005, maar die was besloten volgens mij. dit is dus de tiende officieel.
Het haventje bij het Koepeltje ligt vol, die gaan morgen achter 'de tieten' liggen, of blijven gewoon in het haventje, als de wind goed is kan je alles volgen.
Tot hier en niet verder mocht ik, ik was een dag te laat. Vorig jaar ben ik er nog helemaal overheen gelopen, niet dat je dan veel ziet hoor, maar gewoon voor de leuk.
Feestelijk vlaggen dit jaar.
En zo vanaf het strand, waar we toen maar een stukje zijn gaan lopen.
In 2006 bleef alles open, je kon gewoon een plekje in de duinen zoeken.
Het was een heerlijke zonnige dag, waarop ik ook nog iets leuks deed met de oude wasstamper van mijn moeder, gemaakt door mijn opa himself, Jan Prince.
"Mee je schrepel op stap?" riep ik gisteren toen ik hem tegenkwam
"Jaa, jie bin un schouwse" riep hij terug, maar we gingen ieder ons padje verder.
Vandaag scheen de zon en omdat Jan het gisteren vroeg ging ik vandaag nog maar eens een kijkje nemen, papavers tegen een blauwe lucht zijn namelijk ook prachtig!
En wie kwam ik daar weer tegen?
"Awwi mee je schrepel op stap?" zei ik en omdat we allebei tegelijk bij de papavers waren stapte hij af.
"Mag ik vreage oe of jie eat?" zei hij en dat mocht natuurlijk en we maakten een praatje en natuurlijk waren we in verte nog familie, want die Kristelientjes, daarvan heeft iedereen er wel eentje van in de familie, en mijn oom Han had hij ook gekend, want hij woonde op Seeskaarke.
"Ze bin prachtig ee, meak mâ fotoos ô, gea je gang".
Zelf liep hij het suikerbietenveld in met zijn schrepel, op zoek naar ongerechtigheden.
Verder deed ik niet zoveel geloof ik. O ja, ik plante mijn witte roos en verplante wat dingen en ik schilderde nog wat en vanavond aten we onverwachts gezellig een daghapje bij Salud met de Goudoevertjes, het was eens tijd om een beetje bij te praten.
Ik zag ze al een paar dagen vanuit de verte en omdat ze niet direct op één van mijn routes lagen liep ik er vandaag maar eens speciaal langs. Donkere wolken en witte papapers zijn tenslotte best een mooie combinatie.
Vanmorgen was het wel lekker hoor, de zon scheen en ik begon eens met de blokhut open te zetten en de oude aan vervanging toe zijnde erg zware slaapbank richting deur te schuiven. Ik heb al weken op het net zitten zoeken en hoewel Wehkamp nu aanbiedingen heeft en Leen Bakker ook aan slaapbanken doet, bestelde ik er toch eentje bij Ikea, eens kijken wat het is. Niet op de grond slapen maar uitklapbaar.
We brachten hem gelijk naar de milieustraat, opgeruimd staat weer netjes. Het ander blauwe bankje helemaal uitgezogen en de kussens gewassen, die kan nog wel even mee, die zit ook lekker, dat moeten we van de nieuwe nog afwachten.
En daarna wandelden we een rondje van 14500 stappen, 9,5 km, dat is inclusief tuincentrum, waar ik later even langsging. Ik was toe aan een witte klimroos die vond ik en ook nieuwe kussens voor in de rotan stoeltjes, die moeten nog even aan elkaar wennen. Ik vind niks aan nieuwe stijve rechte kussen, het liefst zou ik gewoon die oude vodden nog een paar jaar laten liggen, maar ja, die zitten vol gaten een keer moet het toch gebeuren. Hopelijk zijn ze snel gewend aan elkaar en passen ze weer als een lepeltje in een lepeltje.
