Goed waterdicht ingepakt ging ik weer eventjes naar het strand vandaag, er lag wat alg aan de vloedlijn met een beejte rommel ertussen, maar verder heb ik geen schokkende dingen gezien.
Leuke strobolletjes, met een beetje fantasie zie je daar vanalles in.
Sufgewaaide meeuwen
en natuurlijk zat de wind ook nog goed in het water.
Verder vooral een beetje overeind gebleven, want zitten vind mijn rug niet fijn, het ging ineens mis gisteren. Raar genoeg voel je wanneer het gebeurt maar dan duurt het even voordat de last komt en dan weet je, oja dat gebeurde toen.
Haaks opstaan en na een stap of tien weer wat rechter kunnen, zo gaat het dan. Meestal na een paar dagen weer over, al voelen mijn schouders ook niet goed.
Mijn moeder zou het op de storm steken: 'k è wi zo'n last van mun schoeren dr is vast sturm op komst, terwijl ze met haar beide handen en een pijnlijk gezicht kruislings over beide schouders wrijft.
Lekker gewandeld en daarna nog een Beaujolaitje gedronken, dat hadden we nog niet op toen we het filmpje maakten hoor...
Nog even dit...
In het echt zijn we veel knapper natuurlijk. Mijn haar zit vreselijk omdat we net gewandeld hadden in de storm. Janny heeft prachtig haar, dat zit altijd goed, met of zonder storm. Maar overdoen is geen optie, dan wordt het niets meer.
'Kijk', zei Joop, toen er zo'n wolk ganzen overvloog, 'allemaal ganzenlevertjes'. Zo had ik het eigenlijk nog nooit bekeken.
Het is toch ook raar dat koeien wel zoveel mogelijk beweging moeten hebben voor een lekker stukje vlees en dat ganzen stilzittend volgepropt moeten worden om een zgn. delicatesse te krijgen. Bah!
Ik heb het nog nooit gegeten, of het moet per ongeluk zijn geweest en Joop bij mijn weten ook niet.
Ik ben geen vegetariër en hou best van een verantwoord lekker stukje vlees, meestal haal ik dat bij de vleesboerderij. Ze hebben daar ook speklapjes en ander lekkers van het varken, dat komt hier vandaan, van de fam. de Bakker en de kipfileetjes zijn van tante Door. Allemaal verkrijgbaar bij de vleesboerderij.
Het was zuur vandaag, waterkoud kan ook en grijs vooral, met af en toe vieze miezer.
De jaarlijkse afrekening van de Delta Nuts viel eigenlijk best een beetje tegen, we moeten behoorlijk bijbetalen. Dat is het gevolg van een winter geen houtkachel stoken. Ik had vorige winter geen zin in gesjouw met hout en ik wilde een warm kamertje als ik daar 's avonds tv keek, of achter de pc zat en daar stond die kachel nu eenmaal niet. Voordeel was wel dat de 'puupe' niet geveegd hoefde te worden.
Ik merk nu dat ik 's avonds nog weinig achteraf zit, daar heb ik denk ik deze winter geen zin in, dan maar films en voetbal met een breiwerkje erbij en dus de kachel aan, want hout zat, fijne warmte en gezelliger.
Vandaag was het heerlijk. Ik heb de planten lekker een douchebeurt gegeven, wasjes gedraaid en gedroogd, ramen gezeemd en vanmiddag hebben we samen gewandeld.
Voor een paar foto's ging ik nog even de tuin in, want daar valt altijd wel iets te zien. De Helleborus bijvoorbeeld met een nieuwe knop en allemaal kleine Helleborusjes aan zijn voet.
Prachtig toch die natuur, want Helleboruszaadjes worden ook gewoon weer Helleborusplantjes en je kunt als klein Helleborusplantje weleens denken dat je helemaal geen zin hebt om een Helleborus te zijn en al helemaal niet om op een Helleborus te lijken, maar daar valt niets aan te veranderen hoor, zulke dingen heb je als Helleborus zijnde nog steeds niet zelf in de hand en dat is maar goed ook!
Joop kreeg vandaag zijn eerste implantaat, dat is nog eens wat anders dan je eerste tandje. Mir heeft er ook sinds een paar weken een en omdat ik er spijt van had dat ik met haar niet was meegegaan ben ik met Joop wel meegeweest, zodat hij op de terugrit het koude kussentje tegen zijn wang kon houden.
Intussen deed ik wat rare boodschappen in Zierikzee, zoals een koord voor de kachel en ruitenpoets ook voor de kachel en fleecedekentjes, brokken en kauwstokjes voor Didi en toen belde hij alweer dat het gebeurd was.
En omdat ik eerst het koord in de kachel deed, achter het ruitje zit dat, en keek of hij nu wel een beetje goed brandde, was het inmiddels al erg laat voor een wandelingetje.
Dus ging ik even naar het strand en daar was het werkelijk sprookjesachtig. Eerst nog niet zo, maar hoe verder ik liep, hoe later het werd, hoe sprookjesachtiger het eruit ging zien, alles kleurde oranje.
Vooral de weerspiegelingen in het water waren prachtig.
Dus ik maakte nogal een fotootje of wat.
Eenmaal weer terug bij de overgang was het sprookje voorbij. Er wordt inmiddels ook druk gebouwd aan de strandtent.
Het beloofde niet veel goeds vanmorgen toen ik, of was het Joop deze keer, de gordijnen open schoof.
's Morgens binnen zitten gaat nog wel, maar zo'n lange middag valt niet mee. Gelukkig belde Mir eind van de ochtend of ik zin had om even mee te gaan naar Ikea eind van de middag en dat had ik best natuurlijk. Gezellig!
Als je weet wat je nodig hebt hoef je heel die winkel niet in en kan je net zo goed gelijk naar het magazijn lopen, maar even kijken is ook leuk natuurlijk, naar al die dingen die je niet nodig hebt.
Mir ging voor een roltafel en ik zocht een opstapje, want bovenin de kledingkast kan ik er al jaren niet goed bij.
En ik kwam nog een deurmat tegen, dat was ook nodig. Ik zag een geschikte antislip, dat overlegde ik nog met een andere mevrouw, zij had er ook zoeen, want deurmatten die wegglijden als je erop stapt dat moeten wij niet hebben op onze leeftijd. Er lag er al eentje klaar, opgerold en wel op de stapel waarvan ik er eentje uit zocht, die nam ik mee.
Mir was haar portemonnee vergeten dus dat schoot ik even voor, daardoor viel het ook niet op dat ik best veel kwijt was voor die toch wel zware deurmat en een opstapje.
Eenmaal thuis rolde ik hem uit en jawel hoor, drie meter deurmat ongeveer. Die gaan we maar in stukjes snijden.
Ik vond het altijd wel apart, dat heeft niet iedereen zo'n scheve paal, maar plots was hij verdwenen. Gelukkig hebben we de foto nog en misschien is hij wel gewoon omgevallen zodat hij wel weg moest. Ik ga het nog eens navragen, we lopen soms weleens samen een stukje op.
Het was bijna voorjaarsachtig vandaag. Na gezellig een bakje koffie met Mir ging ik de tuin in, er ligt nog genoeg blad en mijn hoofd was toe aan wat frissigheid.
Daarna weer een wandeling voor het goede doel. Ik heb inmiddels al 371 km gelopen met een opbrengst van €99.47. Zo zie je maar, dat loopt toch aardig op.
Op de foto staat een halo (bijzon) maar hij komt niet goed uit de veren (links in het midden).
De molen draaide rustige rondjes, daar maakte ik weer eens een filmpje van.
