Zoals afgesproken ben ik lekker aan het opruimen geslagen, zo erg zelfs dat ik van geen ophouden weet. Ik kom ook de gekste dingen dingen tegen, zoals de oude pijpen van Joop. Ik vond het zonde ze zomaar in de kliko te gooien dus plaatste ik ze op de gratis site en daar waren ze zo weg. Wat iemand daar nu toch mee moet...
Maar als het gratis is zijn de meeste dingen zo weg. Toch ga ik niet alles zomaar weggeven, verhuizen kost ook geld en weggeven of de kliko kan altijd nog.
Ik heb er een aparte pagina voor aangemaakt en de spullen die ik niet meer hoef zet ik apart in de blokhut, dus mocht je eens willen komen kijken, doe dan maar een berichtje hier of daar. Ik zal proberen het up to date te houden.
Het geeft wel een heerlijk gevoel dat opruimen, ik begin ook zo langzamerhand aan het idee te wennen en krijg er ook steeds meer zin in. Logeerruimte hebben we daar ook genoeg (niet groot, maar genoeg) dus iedereen kan gewoon blijven komen. Campings zat op Zonnemaire, vlak om de hoek zelfs, mocht je liever in een tent of caravan slapen.
En nu maar hopen dat het lukt!
En er lag niet eens ijs, wel blubber. Ik stapte even in de berm en lag plotseling een paar meter verder. En ik was al niet vrolijk, want ik had bijna geen oog dichtgedaan afgelopen nacht.
Vanmiddag de boekenkast eens uitgemest, tenminste een begin gemaakt, dat was ik al lang van plan. Gelijk een hoop boeken in een doos gedaan, weg ermee. Niemand die er ooit nog in kijkt en als je iets zoekt is alles te vinden op het www.
Een paar bewaar ik er wel natuurlijk, zoals Piggelmee, daar kan ik echt geen afstand van doen.
En zo vind je ook nog eens iets terug:
Joop was het al jaren kwijt, dacht dat hij het had uitgeleend en nooit teruggekregen.... ook weer opgelost!
Vandaag kwamen Janny en Freek gezellig even langs voor een praatje, koffie en een wandelingetje. Ik wist niet wat ik zag toen ik de deur open deed, want Freek krijgt opeens weer haar, nog wel met af en toe wat kale plekken ertussen, maar lang niet meer zo kaal als het was. Kijk maar naar zijn grijze bolletje.
Natuurlijk hadden we het uitgebreid over de op stapel staande veranderingen, de voors en de tegens en het is vooral zo fijn dat er meestal toch vooral positief en begripvol wordt gereageerd.
Ik ben aan het nadenken hoe ik mijn tijd anders in kan gaan vullen, want een mens moet toch wel iets te doen hebben, maar ook daar heb ik al wat ideeen over en misschien komen er nog wel meer. Ik prakiseer me suf, maar misschien komt het ook wel vanzelf als het eenmaal zover is.
Er is nog geprobeerd om ons fatsoenlijk al proostend op het nieuwe jaar op de foto te krijgen, maar dat is mislukt. Dat ligt niet aan de fotografen, of de toestellen, wij zijn gewoon totaal niet fotogeniek.
Het was twee januari acht uur, toen ik dit voorbij zag komen op facebook. Ik zat constant met ons pasgeboren plan in gedachten, de eventuele gevolgen en de onzekerheid die het met zich meebrengt, dus ik deed een berichtje, want ik durfde best.... en het was vooral deze zin die me aansprak:
Durf jij jouw uitdaging met ons te delen? Misschien kan je wel een steuntje in de rug gebruiken of juist anderen inspireren!
Ik vertelde ongeveer hetzelfde verhaal als ik gisteren hier deed en ik kreeg even later al een berichtje terug, of we een afspraak konden maken.
Vanmiddag is ze langsgeweest. We hebben gezellig zitten kletsen en zondag komt het begin van ons verhaal hier te staan met over een tijdje een eventueel vervolg. Ik ben benieuwd!
Het zijn spannende tijden en ik houd nu al zo lang mijn mond (wel 5 dagen al), dat het er nu maar eens een keer uit moet.
Natuurlijk weten we al lang dat het te koop staat, maar met oudjaar, toen we op Zonnemaire gingen wandelen, keken we eens even door het raam. Joop was gelijk enthousiast want er zit nog niets in, nieuw, schoon en lekker alles zelf doen.
Natuurlijk weten we ook al lang dat we hier (op ons huidige adres) niet kunnen blijven wonen, maar ja het is mooi en fijn en dan heb je niet zo'n haast.
Als Joop wegvalt, kan ik het niet meer betalen en als ik het loodje leg wordt het voor Joop toch een zware dobber de boel een beetje te onderhouden, hij zou het financieel wel redden. Kortom ergens in ons achterhoofd speelt altijd wel de gedachte en kijken we weleens rond, wetende dat.... en vooral de laatste tijd zeiden we toch wel heel erg vaak als we een huis te koop zagen, 'zullen we hier dan maar gaan wonen'
Ik heb altijd geroepen, dat als ze vandaag tegen me zouden zeggen, je moet morgen in Zonnemaire gaan wonen, ik dat helemaal niet erg zou vinden, integendeel zelfs, ik ben er altijd erg gelukkig geweest in de 18 jaar die ik er woonde en het bleef nadien ook altijd trekken. Zonnemaire rules!
Ik heb er een gelukkig jeugd gehad, ben er verliefd geworden, getrouwd, de kinderen zijn er geboren. Allemaal hele belangrijke dingen in een mensenleven.
Dus ja, het is afwachten. We hebben binnen gekeken vandaag en ja, wij willen wel.
Dat wil zeggen dat ons paradijs te koop komt te staan binnenkort en dan daarna moet het ook allemaal nog financieel haalbaar zijn, want we zijn wel ontzettend rijk, maar niet wat de flappen betreft.
Het zal wel heel anders wonen zijn, midden tussen de mensen, zonder duiven, want die kunnen niet mee, maar wel met een paar stappen in de polder, die er veel mooier is dan hier, een piep klein tuintje, maar wel openslaande deuren, afijn, het verhaal wordt vervolgd!
De eerste jonge duiven zijn weer uit hun ei gekropen, wat een mormels zijn het toch.
De bovenste op 1 januari en de onderste op 2 januari, zoveel groeit zo'n mormel op één dag.
Vanmorgen ruimde ik weer een paar dingen op en heb ik blikken in de aanbieding, voor niets, wie ze hebben wil mag ze komen halen anders gaan ze in de Kliko. Wie wil er nou niet zo'n schattig blikje van de Gruijter appelstroop? Eentje heb ik achtergehouden die was me te dierbaar.
Vanmiddag wandelden we en daarna dronken we een wijntje in Ouwerkerk, erg gezellig zoals altijd.
Dit wordt het grote opruimjaar hebben we besloten en daarom ben ik vanmorgen gelijk maar begonnen met het uitzoeken van al de breiboeken en Ariadnes die ik nog heb. Negen zo goed als complete jaargangen waarvan de helft ingebonden plus nog een boel los spul, al die jaren bewaard en nog erg netjes. Ze zijn al verkocht!
Allemaal uit de tijd dat ik mijn wolwinkel had, dat was van 1976-1986.
Leuk ook om weer eens doorheen te bladeren, wat ik misschien al tientallen keren deed. Al die bekende patronen, waarvan ik er ook een deel maakte natuurlijk. Oh ja, dat was die en ik deed hem in het rood.
Joop was een dagje weg en Didi en ik deden weer een 'gewoon' rondje, het 'normale' leven komt weer een beetje op gang. Morgen nog een laatste zondag uit deze serie en dan hebben we het maar weer gehad. De kerstverlichting ligt alweer lang en breed in de garage, die ruim ik nog maar niet op.
Gisteren en vandaag eens een polder verderop opgezocht, want op het strand zou het vast weer filelopen zijn en op het rondje hier ben je ook weleens uitgekeken, zeker 's winters. Het was heerlijk zonnig weer en lekker rustig in de polder van Zonnemaire.
Gisteravond bleven we lekker thuis bij de buis, Top 2000 en Herman Finkers, het was leuk!
En vandaag lekker fris weer op, een goed begin is het halve werk.
De oude weegbrug bij het Veer, daar hadden ze mijn zwemtas verstopt, Joop ging zoeken en vond hem, met vergaande gevolgen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3577-3584 van 8275 |
Volgende Pagina »
