Het is te warm om te klussen zegt Joop, terwijl ik het eigenlijk helemaal niet zo warm vind, het is gewoon heerlijk weer. Toch zijn we vandaag weer een stukje opgeschoten met de vloer, op je knieën werken is nu eenmaal niet fijn.
Vanmiddag deden we een rondje rond ons prachtige eiland met de Spit. Het was vooral druk overal, zelfs in de polder onderaan de buitendijken en de weggetjes zijn daar eigenlijk niet op berekend, bermen nog niet gemaaid, dus we verdwenen zo nu en dan half in het gras.
En nu is Willem ook nog dood, de man waar we jaren bij voor de buis gekluisterd zaten, net als bij Mies, wij keken alles hoor.
En ik vind het ook echt iets voor hem om ons op Hemelvaartsdag te verlaten.
Dag lieve Willem, bedankt voor al die fijne vuisten en al wat je nog meer deed.
Vorig jaar vond ik in de polder wat zaad, een soort boontjes. Laatst heb ik ze in de aarde gezet en inmiddels ziet het er zo uit als op de foto. Ik heb nog steeds geen idee wat het is, misschien dat iemand van jullie het weet, ik ben benieuwd. En anders maar afwachten tot de bloemen komen.
Vandaag was ik druk in de tuin. Veel kattenstaarten geplukt en planten uit de vijver gevist. De pruimen gekrent voorzover ik er bij kon. De onderste takken hoefde ik niets meer aan te doen, die hadden de kinderen zondag al kaalgeplukt. De groene pruimpjes lagen in de vijver. Ze hadden er denk ik mee naar de kikkers gegooid. Nu ja, pruimen zat zullen we maar denken. Volgende keer toch maar beter opletten als er kleine vreemde kindjes komen, voor hetzelfde geld plukken ze giftige besjes.
Joop had gisteravond nog kunstmest gestrooid en meestal regent het dan geen druppel meer, maar vanmorgen was alles lekker opgefrist en de korrels opgelost.
Ik ben wel blij dat ik even een stapje terug kan doen wat de hut betreft en weer wat meer tijd voor een wandeling op het gemak. Joop legt nu de leidinkjes op z'n plek, daar heb ik geen verstand van gelukkig.
Veel te warm om wat te doen vandaag, meer dan een beetje heen en weer lopen is er niet van gekomen. Wel een rondje door de polder, daar stond een lekker windje.
En nu is het wachten op de beloofde bui, die maar niet wil komen....en met dat ik dit type vallen de eerste druppels, joechei!
Het is gelukt. De hele hut staat in de grondverf, rondom in de bandjes en het dak is tot de nok toe dicht. Ik ben de hulptroepen die we hadden vandaag ontzettend dankbaar en het was ook nog eens erg gezellig.
Na afloop bakten we nog even een stukje vlees en de kinderen en Didi hebben zich ook prima vermaakt. Wat kan ik er meer van zeggen. Niets eigenlijk.
Behalve dan dat ik
Schilderwerken van Rossum wel even extra in het zonnetje wil zetten. Hij had namelijk grondverf bij zich en daarvan hadden wij te weinig. Joop was vergeten het te halen gisteren en aan twee liter hadden we duidelijk niet genoeg...
En nu kunnen we op het gemakje de boel verder afmaken. Eerst maar zorgen dat het bewoonbaar wordt voor de vakantie.
De wereld wordt steeds kleiner, zo blijkt maar weer.
Sinds kort zijn Humraj, de vader van Rabin en ik vriendjes op Facebook.
Toevallig keek ik eens op het account van Joop en zag dat Humraj vriendjes met hem wilde worden, zo kwam van het één het ander. En nu zeggen we bijna elke dag wel even 'Namaste'. Ik vind het wel grappig, Joop ziet het nut er niet zo van, maar leuke dingen hoeven toch niet altijd nut te hebben.
De hut is inmiddels onder de pannen. Morgen komen de schilder- en bandjesplaatstroepen, ik hoop wel dat het wat beter weer is en dat ik eten en kwasten genoeg heb...
Zwaar beladen hangen de takken naar beneden, het wordt een uitstekend pruimenjaar.
Violgens Joop moet minstens de helft gekrent worden, anders hebben we allemaal van die kleine pruimpjes en breken de takken af. Ik heb net eens gekeken, maar veel blijven ook achter in de groei of worden geel en de bovenste takken zijn onbereikbaar, tenminste voor mij.
Vorig jaar kon ik er met een beetje moeite nog wel bij, dat gaat nu niet meer lukken, dat wordt schudden tot ze vallen, maar dat duurt nog wel even.
Toen we eraan begonnen had ik wel mogen zeggen dat ik het er verder niet meer over zou hebben, wist ik veel dat we dat ding in een paar dagen tijd in elkaar zouden zetten en er zodoende niets anders logbaars over bleef.
Het dak is dicht, de afwerklatjes zitten er aan en er is een begin gemaakt met de dakbedekking vandaag. Het waaide veel te hard om daar verder mee te gaan. Toen Joop de nagels daarvoor was gaan halen dacht ik 'even' die dingen alvast op het dak te leggen, meer dan drie tegelijk kreeg ik er niet op en toen bleek dat eerst de afwerklatjes moesten, vlogen ze ons ondertussen om de oren en moesten ze er voor onze eigen veiligheid en die van de shingels er weer af... en ondertussen had ik het behoorlijk in mijn rug. Eigen schuld dikke bult natuurlijk, nu maar hopen dat het gauw over is, al is bezig blijven de beste remedie.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 5017-5024 van 8032 |
Volgende Pagina »
