Hij is er weer, de
Beaujolais Primeur en natuurlijk heb ik vanmiddag een paar flesjes gekocht.
De middenklasser van AH heb ik al geproefd, die met het gele etiket van driezoveel smaakt prima!.
Nu ben ik toch een liefhebster van lichte fruitige wijntjes, dus voor mij is het genieten hoor, elk jaar weer.
Morgen die van de Lidl eens proberen, daar hadden ze maar één soort en bij de Plus ga ik ook nog een paar flesjes halen natuurlijk.
In de jaren zeventig/tachtig, de tijd dat ik mijn wolwinkeltje had, heb ik bovenstaand borduurwerk gemaakt. Ik heb hem netjes achter ontspiegeld glas in laten lijsten zodat hij mooi schoon blijft, hij hang al jaren in de kamer.
Ongeveer 75x75cm, best groot dus.
Alle wijnstreken van Frankrijk staan er op en hij wordt ook regelmatig gebruikt om vakantiebestemmingen aan te wijzen.
De foto heb ik ergens
in 2003 gemaakt en het origineel ervan heb ik niet meer.
Ik zal morgen eens een nieuwe maken, zodat hij wat beter tot zijn recht komt, misschien wel in de sneeuw...
Dit zijn
rotganzen denk ik, ze vlogen boven zee vorige week.
Er zijn
veel ganzen hier, niet tot ieders genoegen, maar ik vind het altijd mooi om ze op het land te zien scharrelen, ze in een grote zwerm op te zien vliegen als je aan komt lopen en het kabaal dat ze daarbij maken indrukwekkend.
Ganzen zijn trouw
Ganzen zijn monogaam, de partners blijven elkaar hun hele leven trouw. Trouw zijn ze niet alleen aan elkaar. Ieder jaar keren ze terug naar dezelfde overwinterings- en broedgebieden.
Kijk dat wist ik nog niet, wat is de natuur toch mooi.
En terwijl ik surfte vanavond op zoek naar iets anders, kwam ik onderstaand gedicht tegen.
Mooi en waar...
STEEDS VAKER
De overlijdensadvertenties in de krant:
steeds vaker overkomt het je de laatste jaren,
dat namen daarin ooit bekenden van je waren
of, nog veel erger, destijds goeie vrienden, want
ook vriendschap heeft het in zich om voorbij te gaan,
langzaam te slijten, te vervallen, te vervagen
tot sympathie... Iets wat je van je levensdagen
niet wilde aanzien, tot je nu zo'n naam ziet staan
en je de pijn voelt van een nooit beseft gemis,
die voor een ogenblik niet te verdragen is.
© Jan Boerstoel, 2001
In maart 2007 stond hij er nog
zo bij, ik wandelde
toen een rondje rond Renesse.
Dat deed ik vanmiddag weer eens. Simba had geen zin om weer helemaal naar dat Watergat te lopen, dus ben ik maar met een grote omweg teruggelopen, waar weer van allerlei nieuws te ruiken en te zien was. Zodoende kwamen we ook weer langs die boom, waar nu alleen nog maar een
stuk stam van staat, ik had in het voorbij rijden al een keer gezien dat hij behoorlijk gekortwiekt was. De nieuwe scheuten staan er alweer op dus hij is niet dood, het zal wel met omwaaigevaar te maken hebben gehad.
Eindelijk heb ik een microfoontje.
Skype geïnstalleerd en nog komt er geen geluid uit.
Wel op MSN, dan zou je denken dat het bij Skype toch ook moet werken.
't Is maar een goedkoop dingetje, maar dat moet toch niet uitmaken, al zal de kwaliteit bij een duurdere wel beter zijn.
Van zulke dingen word ik zo moe!
Toch wel een vreemd gezicht hoor, als je cadeaubon krijgt met je
eigen voeten erop. Leuk is het zeker!
Nu eens kijken wanneer ik hem in kan
wisselen, want dat ga ik natuurlijk wel een keer doen.
Beetje geklust en gekuisd vandaag.
Verder vieren de spelletjes weer hoogtij. Joop en ik spelen al heel lang allebei hetzelfde spelletje en we hebben het nog niet één keer helemaal uitgespeeld. Erg frustrerend en het gaat er nu natuurlijk om wie het het eerst voor elkaar heeft. Joop komt wel steeds iets verder, hij bekijkt meer van te voren hoe de boel gaat vallen. Ik speel het wat sneller en hoop gewoon op een lucky day....
Speel het hier.
Zo reden wij zomer 1979 richting Zuid-Frankrijk voor een heerlijk vakantie van een week of vier.
Ik moest er vanmiddag weer aan denken toen ik
deze bij een boerderij zag staan. Die van ons was in die tijd al een ouwetje en van die vakantie weet ik me te herinneren dat als de weg wat opliep, ook de temperatuur van de motor opliep, dan moest de verwarming aan en het was al zo warm. Alle ramen gingen dan wagenwijd open en dan maar hopen dat die meter weer wat ging zakken.
Het is verder wel heel de vakantie goed gegaan geloof ik, weinig pech gehad.
De mensen die ik even voordat ik die auto zag passeerde hadden wel pech, meneer had wilde zwanen zien vliegen en had zodoende zijn auto even in de berm gezet, in de blubber, zodat hij niet meer weg kwam. Ik heb ook nog even helpen duwen, samen met zijn vrouw, maar dat mocht niet baten.
"En hij is pas voor zijn hart naar het ziekenhuis geweest", zei ze bezorgd.
"Er zitten pas nieuwe banden onder, dat helpt ook weinig voor de grip", zei hij verslagen.
Een paar boerderijbewoners hebben hem weer de weg op geduwd, want een oogje om te trekken zat er niet aan de auto, zo vertelde hij later toen hij me weer passeerde.
Vanmorgen een uitgebreid
artikel in de krant, in 30% van de Zeeuwse kroegen wordt blijkbaar weer gerookt.
Aan het eind van de middag was Joop even in
zijn kroeg voor een biertje, daar wordt nog niet gerookt, maar het blijkt in de andere kroegen van het dorp al wel het geval te zijn na het eten.
Want de reden dat ik vanavond niet meeging was wel vanwege dat roken, anders waren we samen gegaan en hadden we daar gezellig een hapje gegeten. Ik moet er nu niet aan denken voor elk peukje zo armoedig buiten te moeten gaan staan. 't Is dus wel voordelig wat het uit eten gaan betreft. Ik heb lekker nasi gekookt en Joop haalde een flesje uit de kelders van Kristelijn. Maar ja, zo kom je nergens meer en ik vind het toch af en toe ook wel leuk even de deur uit te gaan, misschien morgen eens proberen, ergens
anders....
Als de zon schijnt zoals gisteren lijkt de dag ook wat langer.
Vandaag was hij zo voorbij. Donker, grijs en kil.
De Haloween poppen bij de overbuurtjes liggen er een beetje verloren bij maar ze blijven lachen, alsof ze het goede voorbeeld willen geven.
Joop heeft weer een niersteen, op
de scan die gemaakt is niet te zien, maar hij komt er wel aan. Op die scan was wel te zien dat zijn nierschors afneemt, daar moet hij binnenkort weer voor terug. Geen idee wat dat betekent, ik kan er ook niet veel over vinden eigenlijk. En iets wat ik eigenlijk vergeten was, haalde hij zelf een paar dagen geleden aan. Hij heeft een
hoefijzernier
Die man van mij zit toch maar raar in elkaar.
Zelf heb ik vanmiddag maar weer wat kleur in mijn haar aan laten brengen, 't is al grijs genoeg buiten en nu mijn jas ook nog, vandaar dat ik omver word gelopen natuurlijk... aan mijn haar zal het nu niet meer liggen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6105-6112 van 8170 |
Volgende Pagina »
