Vanmiddag wilde de auto niet starten, ik had de deur een hele nacht open laten staan en dus ook het licht laten branden, gelukkig hebben we dan nog een andere auto en kabels waarmee het dan weer wel wil lukken. Verder was de stroom even afgesloten geweest omdat Joop in de kelder bezig is (ja we hebben ook een kelder, maar dat mag verder geen naam hebben) en toen wilde het hek niet meer reageren op het hekkedingetje, gelukkig nog wel op het knopje in de keuken, maar ja, nu kan de één niet meer weg zonder dat de ander thuis is, hopelijk komt er maandag een oplossing. Simba had ook al geen zin om te wandelen, terwijl het toch heerlijk weer was, wel veel wind, maar daar laten wij ons normaal gesproken niet door kennen. Ze had het eerder al aangegeven, maar ik had nog even doorgezet, het mocht niet baten, ze wilde terug. Toen zijn we nog maar even naar Zierikzee gereden, mijn
winterthee was op en de accu moest tenslotte ook weer wat opgeladen worden. Ik heb nog naar de Xenos in Goes gebeld (jaja soms ben ik best wel snugger) om te vragen of ze daar de wok in voorraad hadden, maar daar hadden ze alleen een aanbieding met anti aanbaklaag.
Vanavond heb ik een rondje dorp gedaan, de beentjes moeten tenslotte toch een beetje soepel blijven en toen ik bij Elly in de buurt was kon ik het niet laten even aan te bellen. Wokken is gezond, maar mokken is weer iets anders, daar wordt een mens niet vrolijk van. We hebben gepraat en een wijntje gedronken en wat ons betreft wordt er niet meer gemokt, na zoveel jaar kan dat niet zomaar afgelopen zijn. De mannen zoeken het onderling maar uit, misschien kunnen zij een voorbeeld aan ons nemen en anders maar niet...
Miriam vroeg vanmiddag of ik een paar foto's voor haar kleiner wilde maken en toen ik ze zag vond ik ze zo leuk dat ik er maar een verhaaltje bij doe en hier ook neerzet.
Mark heeft afgelopen weekend op de Bigtwin Bikeshow in Rosmalen gestaan, met zijn zelfgebouwde Ironhead Sportster. Het motorblok is van 1968, het geboortejaar van Miriam, hij is ook voor haar, maar ze heeft al een Harley, ook een Sportster, waar ze erg blij mee is. Het frame heeft hij zelf gelast en verdere onderdelen in de afgelopen jaren verzameld. Mark heeft veel geduld en is een uitstekend vakman, wat zijn ogen zien maken zijn handen. De motor van de foto is eventueel te koop, voor informatie kan je hier terecht.
Twee weken geleden kregen we een bekeuring in de bus, de
APK keuring van de
Spitfire was verlopen en of we maar € 75 wilden betalen. Zonde! Of we hebben geen bericht gehad, of we hebben het over het hoofd gezien, anders hadden we er wel werk van gemaakt natuurlijk. Afgelopen paar dagen is Joop in de weer geweest om alles na te kijken en waar nodig dingen te repareren of te vervangen en vanmiddag had hij een afspraak in
de garage. Er werden nog wat puntjes genoteerd op de computer daar en zodoende zou hij niet in één keer door de keuring komen maar moest eerst e.e.a. nog gebeuren, het verhaal werd afgesloten en oeps........... toen drukte hij op het verkeerde knopje........... goedgekeurd! Joop moest toen nog even blijven, want soms is er weleens controle, maar dat was niet het geval. Die puntjes moeten nog wel op de i gezet worden natuurlijk, maar dat brengt dan geen extra kosten meer mee voor nog een extra keuring.
klik
De bus mocht wel door vanmiddag, maar ik moest om rijden toen ik naar Zierikzee ging om wat boodschappen te doen en
een wok te halen bij Xenos. Ze hadden er wel te staan, met twee handvaten en een anti aanbaklaag, maar niet
deze en daar heb ik nu even mijn zin op gezet. Jammer hoor, nu moet ik weer speciaal naar Goes en daar had ik vanmiddag geen zin in. Automatisch reed ik dezelfde weg terug als anders en zodoende kwam ik in Brijdorpe weer voor een afgesloten weg te staan (hoezo blont). Afgeslagen richting den Osse en omdat de auto van Peter (de c@r@v@nm@n) bij zijn "nieuwe" onderkomen stond daar maar eens even gekeken. Ik werd ook voorgesteld aan
Bob , een stoere kater die hij uit
het asiel heeft gehaald. Die gaat daar vast een lekker leventje leiden. Al met al viel het dus wel mee met die hindernissen.
Er zijn honden die doen het het hele jaar door, Simba gelukkig niet, maar als het zover is, is het ook raak. Zoals ook nu weer. Ik borstel iedere dag, maar dat helpt maar weinig, waar ze staat ligt haar en op onze lichte tegels zie je die dan ook duidelijk liggen, dat is dan wel weer handig bij het stofzuigen wat ik dus ook dagelijks doe. Het hele huis, want ze loopt natuurlijk overal net als altijd. Gelukkig is ze ook af en toe nog steeds druk met
haar bot en dat gebeurt buiten, meestal na het wandelen. Als dat allemaal achter de rug is en ze gegeten heeft is ze moe en gaat lekker liggen snurken. Het duurt een paar weken maar dan heb je ook weer een lekkere warme winterjas, tot het weer tijd wordt voor iets dunners....
Ik heb hem een paar maanden geleden gekocht, de gietijzeren wok van AH. Loeizwaar, maar ik zag dat niet als een probleem, je gaat tenslotte niet met je pan aan de wandel als je aan het koken bent, ik vond hem vooral mooi. Maar nu na een paar maanden vind ik dat zware toch wel erg onhandig, even afspoelen onder de kraan, afdrogen, wegzetten, ik kom daarbij dan eigenlijk steeds een hand tekort. Verder brandt hij ondanks de anti aanbaklaag aan. Hij valt dus behoorlijk tegen en omdat ik er toch wel een paar keer in de week gebruik van maak ben ik niet van plan me nog langer te ergeren. Waar wokken jullie in?
Vanaf het viaduct zien wij de autoweg die recht
maar als je je wat bukt in flauwe bochten
door de avond gaat. Wind waait soms flarden licht
tussen de wolken door. Regen in ons gezicht.
Om wat toeristen komen doen wanneer dit eiland
zon belooft staan folders vol. Geen zee te hoog
die hen niet boeit al groeien dorpen dicht met
uitzichtloze huizen die niemand heeft bedoeld.
In lange rijen schuiven auto's aan, parel-
snoer van lampen, lijnen trekkend langs
de autobaan. Als een volleerde jager leg
je aan en schiet het wild dat ongemerkt
illusies doodt in ons bestaan: schoonheid ervaren
als een straf. We gaan naar huis, drukken de foto's af.
Johanna Kruit
Gedicht uit de bundel "Voorheen te Orisande"
Uitgeverij Thomas Rap - Amsterdam - 1986
Met dank aan Marlies die me dit gedicht toestuurde.
Ik had voor een foto vanaf het viaduct kunnen kiezen , een prachtig vergezicht of een mooie strandfoto, ik heb er zoveel dat de keuze moeilijk was, maar eigenlijk toch ook weer niet. Na de ramp kwam de ontsluiting van ons eiland met alle gevolgen van dien, vandaar een caisson bij Serooskerke.
Vanaf maandag 20 november zullen wij enige tijd onze deuren sluiten. Onze keuken wordt verplaatst en bij het tapperij-gedeelte zullen ook wat veranderingen komen. Vrijdag 22 december zullen wij weer geopend zijn.
Het was een kort dagje vandaag. Ik ging laat naar bed, Joop moest taxi rijden en ik bleef zodoende ook maar wat later hangen, wachtend op de 100.000ste die maar niet wilde komen. Vanmiddag nog wel een rondje gewandeld en vanavond lekker samen even uit eten geweest bij Salud. We hadden een pizza in gedachten, maar de pizzeria was gesloten. Zoals hierboven al aangekondigd staat gaat Salud binnenkort verbouwen, de winterse werkzaamheden voor de kroegen staan weer voor de deur.
Ina is de hele dag niet te bereiken, maar we hebben natuurlijk wel even op haar geproost vanavond
« Vorige Pagina |
Toon berichten 6753-6760 van 7987 |
Volgende Pagina »
