Ik heb er altijd weer even moeite mee hoor, als die klok teruggezet word. "Vroeg" op en dan blijft hij maar duren die dag. Het was wel heerlijk weer, dus ik ben de tuin nog maar eens ingedoken. Alles begint gewoon overnieuw, de sierdistel zit vol met knoppen, de elzekatjes voor volgend jaar hangen alweer klaar, de herfstaster is uitgebloeid en de blaadjes van volgend jaar staan nu al boven de grond. Twee volle maanden duurt het nog eer het jaar voorbij is, dat is best lang en dan krijgen we ook nog al die "gezellige" feestdagen. Kortom, ik kijk nu al uit naar de nacht dat de klok weer een uur vooruit gezet kan worden, hopelijk werkt het weer een beetje mee en wordt het niet al te nat en te donker.
Joop en ik hebben vanmiddag nog eens overlegd, ik was bezig de klimop struikjes langs de wilgentenen schutting een beetje te fatsoeneren en het is echt een doorn in zijn oog, al die takkezooi (ik ga even niet linken want die werken niet en trouwe lezers weten waar ik het over heb), dus na wat aandringen van zijn kant (ik ben vrij snel om te praten) hebben we besloten de rommel maar weer op te ruimen, hij mag het dan wel zelf doen natuurlijk en onder de voorwaarde dat hij niet meer moppert als ik loop te snoeien.
Verder is de c@r@v@nm@n aan het verhuizen, hij heeft een ander onderkomen gevonden, dus de grote caravan is per 1 november ook weer leeg, boekingen graag per e-mail, alleen voor familie, vrienden en bekenden natuurlijk...
Molen "Het Hert" was aan het draaien vanmiddag toen ik er langs liep. Filmen is mijn ding niet zo, mijn toestel is er denk ik ook niet zo geschikt voor. Maar toch even een paar stukjes gefilmd en me ook eens aangemeld bij You Tube, een mens kan toch niet zonder eigenlijk.... Kijk hier voor de hele molen.
Ha! Ik heb het eindelijk voor elkaar, het kostte even moeite om de volgorde goed te krijgen, want achteruit lopen staat zo raar hè. Dit is mijn rondje rechtsom, juist goed dat de zon niet scheen anders had ik steeds foto's tegen de zon in moeten nemen. Bij een mooie blauwe lucht ga ik het ook nog eens linksom doen, met een stukje strand erbij.
Er moet mij even iets van het hart. Ik ben tamelijk openhartig altijd, ook over mijn naaste familie. Ik weiger ze J, M en S te noemen, dat past niet bij mij, die letters zeggen mij niets. Als ik soms, zo vaak gebeurt het nu ook weer niet, eens iets over ze vertel, weet ik wat ik doe. Er wordt mij niets kwalijk genomen, iedereen leest mee (behalve Joop), reageren blijft moeilijk, dat hoeft ook niet. Ik weet wat ik aan ze heb. Uit de reakties (weinig) blijkt, dat sommigen er moeite mee hebben en het misschien zelfs wel raar vinden, zoiets doe je niet denkt men misschien. Nou, ik wel!
Nog even naar de Praxis gereden vanmiddag, voor een lampje en zowaar ze hadden LEO en die staat nu bij mij te pronken en hij geeft licht, ik ben alleen nog niet zeker van de plek waar hij nu staat maar dat is een kwestie van uitproberen. Leo is handig, hij lijkt wel een beetje op die ouderwetse HEMA lamp van vroeger, die je overal aan kon schroeven, iedereen had er wel eentje ergens te hangen. Alleen is Leo niet te schroeven, maar heeft een erg zware voet, de rest is van aluminimumun. Ik heb hem (je moet toch wat verzinnen) gekocht van het geld van mijn cursus Praktische Psychologie die ik gisteren op marktplaats had gezet. Er was zowaar een koper. De cursus zelf heeft me een eurootje of 375 gekost en ik heb alleen het eerste boek wat doorgebladerd, de bieder bood een tientje. Dat vond ik wel erg krap, gelukkig kreeg ik een mailtje en na wat onderhandelen levert het me toch €40 op (kom ik toch nog wat te kort voor LEO). Zondag komen ze de cursus ophalen. Zo'n cursus heb ik achteraf helemaal niet nodig, dat dacht ik alleen maar even....
In de supermarkt bij ons in het dorp hebben ze de allerlekkerste peperbollen van heel Nederland en daarmee zeg ik geen woord teveel. Al weken staan ze als je binnenkomt op een tafeltje, met daarbij een mandje om te proeven. Natuurlijk kan ik niet langs dat mandje lopen zonder er een paar te nemen, soms is het leeg en dan baal ik behoorlijk. Ik koop ze zelden, want als je er veel van eet (en dat doe ik dan) gaat je buik rommelen en word je nogal winderig. Toch aardig hè, dat ze dan zo'n mandje neerzetten, zodat ik er toch elke dag een paar kan eten.
Met het heerlijke weer van vandaag nog maar eens een paar uurtjes in de tuin bezig geweest. Van de waterlelie was een stronk wortel gaan drijven en hij werd ook veel te groot, dus daar hebben we met z'n tweeën een tijdje aan staan sjorren, die gaf zich niet zomaar gewonnen, maar hij is eruit en zit in de Kliko, samen met een heleboel stinkende blubber. Het laatste stukje van de coniferen gesnoeid, want waar de duiven zaten hadden we maar even gelaten voor wat het was, dus dat ei is ook weer gelegd. Toen we klaar waren heb ik een rondje met mijn fototoestel gedaan. Klik hier voor de slideshow.
Het kikkertje, sprong voor mijn voeten weg, het was nog maar een ukje.
Vanmorgen de vaatwasser eens aangezet, het was superschoon, ik heb niet eens nagespoeld.
Het is nog niet allemaal precies wat het wezen moet na de verhuizing, sommige dingen heb ik zelf al gevonden, maar weer andere kom ik niet uit. Kortom nog niet alle dozen zijn uitgepakt en ik baan me een weg door de rommel. Niemand zal er misschien erg in hebben, het valt ook niet op, maar ik kijk nogal eens in het archief of plaats een linkje daarnaar, dus mij valt het wel op. Ik vertrouw op Bart als hij weer terug is van vakantie en even tijd heeft, want die van mij komt daar ook niet uit. Misschien moet ik toch eens bij Wieneke in de leer
