Vandaag is mijn schoonzus jarig en omdat we samen nogal wat herinneringen hebben aan dit nummer, toch nog maar een keertje You Tube erbij gehaald. Vele keren zijn we op dit nummer uit ons dak gegaan, zelfs die keer toen we eigenlijk stil moesten zijn omdat de rest sliep. We hebben samen de koptelefoon gedeeld, wat eigenlijk niet nodig was, want als hij bij de ander opstond hoorde je toch de muziek nog wel en wij zongen "fluisterend" mee.
Fijne dag lieve Ina!!! (52 alweer en nog geen rimpel!)
20 december 2002 begon hij ongeveer te tellen en een groot aantal klikken zijn ook van mezelf natuurlijk, maar toch.... wel een mijlpaal h�, 100.000 bezoekers!
Wie zou het zijn?
Update 2.11u:
Wat een toestand h�. Zit ik hier midden in de nacht te wachten op al die mensen die komen kijken of de 100.000ste er al is... niks van dat alles. Nog geen borrel gehad, want ik dacht: "zometeen moet ik aan de champagne". Het zal dus mogenochtend zijn, zo rond de middag. Champagne staat koud, dat begrijpt u natuurlijk.
Update 2:
nr.100.000 is bekend! (Of toch eigenlijk niet)
Een googelaar die zocht op de woorden: Search Words: winkelcentrum luik route
Jammer dat het geen bekende was, maar ja, je kunt niet alles hebben natuurlijk.
Mijn logje van gisteren was op het laatst een beetje mysterieus en daar wil ik eigenlijk best wat bij uitleggen. Het betreft dus onze gescheiden vriend (link ff weggehaald werkt niet), die nog wat (kachel)hout kwam halen, zijn deel, dus niks mis mee, hij had het verkocht blijkbaar. Omdat de situatie toch al wat moeilijk was liep ik erheen eergisteren, Joop was er al, even een praatje maken en ik nodigde hem uit om wat te drinken, dat hebben we gedaan nadat hij klaar was, gezellig even bijgepraat, maar toch een beetje stroef, ongemakkelijk, er was ook nogal wat gebeurd de laatste tijd natuurlijk, maar de wil was er, van beide kanten dat merkte ik wel. Gisteren kwam Cor weer en Joop ging naar hem toe om te vragen hoeveel hij nog kwam halen eigenlijk, want dat wist hij niet, ze hadden daar nog nooit over gepraat. De helft, maar de ene helft is de andere niet natuurlijk, er was nogal eens wat weggehaald, dus de verhoudingen waren een beetje zoek. Cor heeft hokken bij ons gebouwd, handig hoor, maar vooral in het begin voor zijn eigen gemak om dingen op te slaan, niks mis mee. Later kwam daar het houtgebeuren bij, nog meer hokken. Ze hebben wat afgeklust samen, vooral houtsjouwen, ook niks mis mee, ze waren zoet en van de straat. Ze hebben zelfs nog op een zondagochtend een tegel vloertje in de garage gelegd afgelopen winter. En wat nu zo frappant is, dat krijg je allemaal te horen dan...... terwijl het eigenlijk alleen maar over kachelhout gaat. Ik ga niet meer naar Elly, omdat ik afstand neem van het hele gebeuren, ze komen veel bij elkaar en eigenlijk wil ik me er niet (meer) mee bemoeien, want als je bij de één komt word je weer geconfronteerd met de verhalen over de ander en omgekeerd. Ik heb juist gisteren toen Cor bij ons was vermeden over Elly te praten, terwijl hij er zelf wel steeds over begon. Het komt erop neer dat Cor 'een beetje nukkig' wegging gisteren, verbitterd is misschien een beter woord. Ik denk dat het niet meer goed komt tussen ons, ook al zou ik dat dan misschien nog wel willen, ik moet het ook niet krampachtig proberen in stand te houden, wat geweest is is geweest, het was leuk en vooral gezellig. We hebben een fijne tijd gehad samen en groeien nu uit elkaar door de scheiding en alles wat dat met zich meebrengt. Ik heb botweg aan hem gevraagd of hij er spijt van had. Zijn antwoord was "Nee, want het was een weloverwogen beslissing". (?)
Ze krijgt ze niet zo vaak, het was dan ook denk ik al een jaar geleden, maar vandaag heb ik getrakteerd en ze was er reuze blij mee. Botten en varkensoren eet je in het gras, een kauwstokje na het eten voor de kachel en een koekje na het wandelen buiten op de stoep. Ik dacht er weer aan bij het zien van deze foto, Koen had twee van zulke botten als armen en een gaatje bij zijn buik voor zijn hand, de rest van de Surff Inn Halloween foto's staan hier.
Joop "prikt" altijd zichzelf om zijn bloed te controleren i.v.m. de bloedverdunners, hij heeft dan meestal moeite een druppel tevoorschijn te toveren, gisteren spoot het er echter uit. Vanmmiddag maar eens even bij de huisarts geweest en zijn bloeddruk is te hoog, komende weken nog een paar keer terug om opnieuw te controleren. Voorlopig de zoutpot maar een beetje laten staan waar hij staat. Zou het nut hebben zelf zo'n ding aan te schaffen, of zijn die niet betrouwbaar?
Eindelijk weer eens een rondje Watergat gedaan. De meeste toeristen zijn vertrokken, dus dan is het weer heerlijk wandelen daar. Toen ik net onderweg was haalde ik een oudere vrouw in ze liep een beetje mank, "Jie kan temissen nog goed uut de voeten", zei ze. Ik iep een stukje met haar op en ze vertelde dat ze ischias had en ze droeg al een corset vanwege andere klachten. "Aje nie mi loape kan is 't er niks mi ân, ik bin noe eenentachtig, mâ ik oope dattut nog een bitje betert", ze keek er een beetje angstig bij. Als ze gezegd had dat ze zeventig was had ik het ook nog geloofd en dat zei ik dus ook: "Jah ik weetut, ma de jearen hea taale é...". We namen afscheid en gingen ieder onze eigen weg. Eenentachtig! Dan heb ik nog ruim twintig jaar voor de boeg, en dat kan natuurlijk makkelijk bij de gezonde leefwijze die ik erop na hou We zullen het maar rustig afwachten. Vandaag was het heerlijk in ieder geval, alle ramen gelapt en op aandringen van de c@r@v@nm@n, die schilder is, eindelijk eens alle overbodige verf van de ramen gehaald, er zat nogal eens een veeg zo hier en daar, geen gezicht natuurlijk, maar ik zag het al niet eens meer.
Verder is het altijd fijn als de dingen van te voren in overleg gaan. Wat voor de één vanzelfsprekend is hoeft dat voor de ander niet te zijn. En behaalde resutaten uit het verleden, bieden echt geen garantie voor de toekomst! Ik ben alweer teleurgesteld. Van één ding ben ik echter wel overtuigd, het ligt niet aan mij.
Bepaalde figuren vielen onder de titel "typetjes". Daar was "Janna-zonder-lenden" een best mens, maar een lastig portret. Ze flaneerde door de dorpen met "het jasje van Boschloo" (Boschloo was een van Ate's voorgangers, van wie Janna een oud colbertjasje had losgepeuterd). Ze kwam nog wel eens aan de pastorie, was ook lid van de H.V.G. Contact" en kon sommige mensen het leven behoorlijk zuur maken. Ze woonde in een piepklein huisje samen met haar man Kees v.d. Panne, de koeiÂenwachter, een doodgoeie vent die "er bij in" was.
Dit stukje tekst kwam ik gisteren tegen. Op een zoektocht vond ik een verhaal van een domineesvrouw over haar leven in Elkerzee, vanaf ongeveer 1951 tot 1956. Ik heb het helemaal zitten lezen en voor mensen uit de omgeving is het ook een leuk geschreven verhaal met veel bekende namen.
En daar kwam dus ook 'Janna zonder lenden' in voor, mijn schoonmoeder moest er zelf altijd nogal om lachen als ze het erover had, het was haar bijnaam vroeger. De Janna uit het verhaal is dus duidelijk een andere 'Janna zonder lenden', Janna's hadden zeker geen lenden in die tijd....
Op de foto mijn schoonmoeder Janna Kloet (10-2-1918 18-1-1993), op de grote foto samen met mijn schoonvader Wim Kristelijn (15-3-1918 18-6-1979) genomen op onze trouwdag. Ik heb eigenlijk niet veel foto's van mijn schoonouders, maar ik vond dit wel een leuke gelegenheid ook daar eens een foto van te plaatsen.
Het enige wat er nog aan herinnert zijn de borden aan de palen en die staan dan ook aan de Kloosterweg.
Achter de plek waar vroeger het Klooster stond is het park Zeeland Village" aangelegd, heel lelijk en volop "witte schimmel", ofwel horizonvervuiling. Eigenlijk had er vanaf het begin een mooie groene beplanting rond gemoeten. Nu wordt er gewerkt aan het "Kreekplan". Maar dat kan allemaal niet zomaar natuurlijk, want stel je voor dat er nog een paar leuke botjes, bordjes of kopjes in de grond zitten.......
