Een paar weken geleden zag ik ze pas voor het eerst, al die gaten in het dammetje op de grote parkeerplaats bij Paviljoen de Wijde Wereld. Zo groot dat Simba er best in kon, dat probeerde ze dus ook, ik heb haar maar gauw terug geroepen. Het zullen wel vossen zijn, denk ik, best veel zo te zien.
Beetje hangdag vandaag, het is er ook weer voor, somber en koud. Veel spelletjes dus
De terugreis van het Halloween feest is voor deze heks slecht afgelopen. Hopelijk vergaat het Silvia en haar vriendin wat beter als ze vannacht terugkomen van de jaarlijkse Halloween party in de Surf Inn. Klik op de foto om te zien wat Simba ervan vond, ze vertrouwde het voor geen meter en probeerde haar al blaffend weg te jagen. Het gebeurt natuurlijk niet iedere dag dat er een heks in de bomen hangt.
Update:
De dames hadden er zin in hoor. Ik heb ze even weggebracht en ook nog een wijntje gedronken daar. Kom ik na een uurtje thuis zit Joop startklaar om de deur uit te gaan. "Nou, dan ga ik ook nog maar even naar de kroeg". Daar had ik toen toevallig helemaal geen zin meer in. Ik had foto's gemaakt en wilde die even bekijken en misschien nog wel eentje plaatsen, wat dus bij deze gebeurd is. Ik kwam daar alleen niet zo snel aan toe, omdat mijn schoonzoon aan de andere kant van het land alleen thuis zat en wel even zin had in een babbel met zijn schoonmoeder. Wat een rare wereld is het toch.
Het heeft behoorlijk geplensd vandaag, maar tussen de buien door was het heerlijk in de zon en ondanks de dreigende buien heb ik het helemaal droog gehouden. Het kacheltje en de tuintafel heb ik weer ingepakt , zodat in ieder geval de kachel hopelijk niet stuk vriest.
When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin' when I hold you
Don't you know I feel the same
'Cause nothing lasts forever
And we both know hearts can change
And it's hard to hold a candle
In the cold November rain
We've been through this auch a long long time
Just trying to kill the pain
Oh yeah
But lovers always come and lovers always go
An no one's really sure who's letting go today
Walking away
If we could take the time to lay it on the line
I could rest my head, just knowing that you were mine
All mine
So if you want to love me
Then darling don't refrain
Or I'll just end up walking
In the cold November rain
Do you need some time, on your own
Do you need some time, all alone
Everybody needs some time, on their own
Don't you know you need some time, all alone
I know it's hard to keep an open heart
When even friends seem out to harm you
But if you could heal a broken heart
Wouldn't time be out to charm you
Sometimes I need some time, on my own
Sometimes I need some time, all alone
Everybody needs some time, on their own
Don't you know you need some time, all alone
And when your fears subside
And shadows still remain
I know that you can love me
When there's no one left to blame
So never mind the darkness
We still can find a way
'Cause nothing lasts forever
Even cold November rain
Don't you think that you need somebody
Don't you think that you need someone
Everybody needs somebody
You're not the only one
You're not the only one
Ik vind het ook eigenlijk niets hoor, al dat doorgeven van die You Tube linken, iedereen kan dat zelf wel opzoeken, maar deze geeft goed mijn gedachten door van vandaag...
"Al groeit het nu nog een halve meter, ik ga niet meer maaien", was het commentaar van Joop toen hij klaar was met de laatste maaibeurt. Het was nog wel een keer nodig anders is er komend voorjaar geen doorkomen aan, gelukkig is dat nu gebeurd. Ik heb een rondje gedaan maar had spijt dat ik geen wanten aan had en toen het ook nog eens behoorlijk begon te regenen met tegenwind, heb ik Joop gebeld of hij me kwam halen, Simba vond dat ook een uitstekend plan, we hadden er geen zin meer in.
Zo, en nu straks weer de Bauers, ik ga zeker kijken.
De kachel brandt weer, niet te hard natuurlijk want dan moeten we de ramen weer open gaan zetten, maar behaaglijk is het weer wel.
Verrast was ik door de reactie van Josefine gisteren, die me aanraadde te leren breien op de manier die continental knitting heet. Ik had er in heel mijn lange breiloopbaan nog nooit van gehoord, dus ben ik eens gaan zoeken en vond deze site. En omdat ik vanmiddag toch even naar Zierikzee moest gelijk maar eens even bij van de Wolboerderij langs geweest. Ook zij had er nog nooit van gehoord. We hebben samen even geoefend, maar ja als je gewend bent snelheid te maken dan is dat gepeuter natuurlijk niets. Toch denk ik dat het je schouders wel ontziet want je doet meer met je handen en de "omslagbeweging" hoeft niet te worden gemaakt. Kortom, ik ben aan het oefenen, recht gaat goed, maar averecht wil nog niet erg lukken en eigenwijs als ik ben ontwikkel ik dan toch weer een eigen maniertje. De mevrouw op het filmpje doet iets met haar middelvinger en dat krijg ik niet onder de knie, die middelvinger is ook een beetje raar en niet zo soepel, het laatste kootje "knikt". Maar ik ben vastberaden de sjaal die ik op heb gezet op deze manier te breien, lekker langzaam aan...... (oei...als ik dat maar volhou)
Het is weer kaal een leeg. Alle gezellige buitendingetjes zijn weg, de caravan is leeg. Geen blauw autootje meer op het gras, het zal weer even wennen zijn. Het was vooral een gezellige zomer.
Ik heb alle vetplanten op een beschut plekje en de meeste stoelen onder het afdak gezet, dus laat wat mij betreft de winter maar komen. En zoals altijd om deze tijd krijg ik ook weer zin om te breien, ik moet me in houden niet te stoppen bij de Wolboerderij, maar ik weet van tevoren dat ik er last van krijg, pijnlijke schouders zijn niet fijn. Het gaat gewoon niet meer. Gelukkig hangen er volop leuke truien in de winkels en in mijn kast ligt ook nog wel wat. Maar toch... een mooie nieuwe, zelf gebreid... als ik het nou rustig aan doe...
Helga heeft het net voorspeld, de wolletjes moeten uit de kast, er komt serieuze kou aan. Het werd een keertje tijd, wanten en mutsen, warme dassen, en dan lekker een frisse neus halen en niet lopen te zweten zoals vanmiddag. We hebben vanmiddag voor de verandering weer eens samen een wandelingetje gemaakt, Joop heeft het helemaal te pakken. Als het nu maar niet over gaat als het kouder wordt, want dan krijgt hij weer dooie vingers, maar een reisje in het verschiet is ook wel weer leuk natuurlijk. We zien het wel.
Verder niet veel ondernomen, beetje buiten geklust nog, maar ik had niet veel zin, het schoot niet op, morgen de laatste kans om nog een paar liggende delen van een paar kozijnen te schilderen, ik heb ze al geschuurd, dus het moet nog wel even gebeuren, want met wanten aan schilderen is niet handig hè...
