Dit vind ik altijd van die leuke pakjes! Als mijn geboortenaam erop staat betekent dat meestel dat het via internetvrienden komt, want die naam gebruik ik daar alleen.
Deze keer waren het stekken van Margo. Ik dacht dat ik één stekje zou krijgen zitten er gelijk vier in. Ze waren wel een dag langer onderweg dan nodig, maar ze zien er nog erg gezond uit hoor. Dat komt wel goed met die worteltjes.
We hoefden niet meer te stemmen gelukkig. Wat een rotweer. Ik ben vanmorgen omgedraaid op de dijk, ik dacht 'ik lijk wel gek!' Vieze miezer en tegenwind en koud, bah! In plaats daarvan deed ik boodschappen met de auto op Scharendijke.
Vanmiddag nog wel een rondje met Paule tussen de buien door.
Het was een dag...
Mijn vader heette ook zo en het is toch een rare gewaarwording als je op een kerkhof loopt en ineens zijn naam ziet, ook mijn eigen naam kwam ik tegen. Geen van beide naaste familie, er woont ook nog een andere van Felius op het dorp, ik ken de mensen niet en zij mij niet denk ik.
Naar aanleiding van het telefoongesprekje van vorige week met de nicht van Joop ging ik eens kijken of haar zusje en moeder er nog liggen, ze betalen daar wel elk jaar voor.
Ik deed dat afgelopen zondag. Het weer was triest, ik was triest, het was koud, triester kon eigenlijk niet. Mijn verbazing was groot toen ik zag dat er bij veel stenen een bordje stond met 'contact gezocht'. Er worden veel graven geruimd blijkbaar en dat kan niet zomaar als je daarvoor betaalt natuurlijk.
In het artikel van de krant staat dat als je niet reageert voor het eind van het jaar het graf automatisch geruimd wordt, als je dat niet wilt moet je dat laten weten en voor de komende tijd betalen...
| Willy van der Meer |
07-08-1942 |
09-03-1954
|
Het nichtje van Joop, ze woonde naast ons en onze nog doodlopende straat werd doorgetrokken naar het dorp. Wij woonden daar nog maar een half jaar, alles was nieuw, ze was vijf jaar ouder dan ik en goed kende ik haar niet. Dat zou ook niet gebeuren want ze verongelukte. Hoe het precies gebeurde weet ik ook niet, iets met een vrachtwagen, ze viel eraf en werd overreden, of ze stond erachter...
Afschuwelijk natuurlijk en dat herinner ik me nog wel heel goed. Het leven van haar broertje die wel van mijn leeftijd was veranderde daardoor ook op slag.
Toch werd ik van het graf van Willy wel een beetje blij, ze ligt daar gewoon met crocusjes, daarvoor heeft haar moeder nog wel gezorgd, die een stukje verderop ligt. Een kille witte steen, met wit grind.
Ik ben eigenlijk heel blij dat mijn ouders 'gewoon' gecremeerd zijn en uitgestrooid bij het crematorium, daaraan zou ik in deze tijd wel wat meer aandacht besteden misschien, maar het is goed zo.
Weg is weg, denk ik altijd maar. Geen gedoe meer met een graf.
Zo, wij hebben gestemd! We wilden het eerst schriftelijk doen, maar de sluitingsdatum daarvan was verlopen voordat we er erg in hadden. Gelukkig is er de mogelijkheid voor ouden van dagen wat eerder te gaan en Joop deed dat in Renesse, wel een stukje rijden maar goed. Ik had hem gemachtigd, dat scheelt weer in het besmettingsgevaar en we waren het eens deze keer dus weinig kans op fraude.
Achteraf ben ik wel blij dat dat schriftelijk stemmen niet door is gegaan want dat blijkt niet overal even goed te zijn gegaan. Lezen is ook erg moeilijk blijkt maar weer.
Dan hebben we ook nog het gedoe met het vaccin Astrazeneca wij krijgen dat niet daar zijn we te oud voor. Joop heeft al wel bericht gehad maar weet nog niet wanneer hij aan de beurt is, ik heb nog helemaal niets gehoord, maar ik ben natuurlijk ook een stuk jonger. Ik krijg ook iets anders dan Joop blijkbaar, alhoewel je ook kunt bellen of je samen met je parter mag komen en dan zullen we wel hetzelfde krijgen. Best vaag allemaal.
Joop kan niet wachten, mij kan het niet lang genoeg duren.
Maandagmorgen. Ik poetste eens het een en ander. Als je een tijdje niet al teveel doet zie je vanzelf wat er weer eens aan de beurt is en dan komt er vaak nog wel iets bij. Lekker hoor, de zon scheen naar binnen (zo nu en dan) dat poetst gezelliger.
Het is toch ongelooflijk hoe die narcissen overeind blijven in al dat stormgeweld en het is nog lang niet over.
Je zal maar Harry en Meghan heten en de wereld maakt zich zorgen over de huidskleur van je kind. Jammer dat het maar één baby wordt, hoe leuk zou het zijn als het zoiets werd.
Een beetje gewandeld en gekleurd.
Het was wel erg koud in de polder.
Hier de foto's rechtstreeks op Photobucket.
Het is maart 2005 en de reis ging naar Gorkha. Joop kreeg jicht in zijn knie en er viel weinig te ondernemen, zeker geen tocht door de bergen.
Hier lag sneeuw, het was koud en donker maar er was ook Strao dat gevierd moest worden.
Vandaag was eigenlijk weer de dag van de Strao op Scharendijke.
Evenementen zijn verboden dus we noemen het geen strao staat erbij.
Foto Adri Padmos
Ze konden het toch niet laten... op Schouwen-Duiveland een mini-straô vandaag. Door corona werd, voor het eerst in 68 jaar, de echte Straô geannuleerd: het 'wassen' van de voeten van paarden na de winter.
Hier nog een mooi filmpje op Omroep Zeeland
Het was een beetje rommelige dag. Ik was uitgenodigd op de koffie, dat gebeurt eigenlijk nooit, niet dat ik daar zo'n behoefte aan heb, maar nu een keertje bij de achterbuuv na vijf jaar was wel leuk.
We zitten net lekker aan de zelfgebakken appeltaart als Mir belt, paniek, geen water en agenda vergeten, help! Joop zat op fiets, dus ik deed de laatste happen van de heerlijke appeltaart en reed richting Burgh. Gelukkig vond ik de agenda snel, water had ze inmiddels ook weer, er was ergens iets doorgezaagd, probleem verholpen!
En omdat ik nu toch in Scharendijke was ook gelijk maar boodschappen gedaan, zonder briefje... het meeste had ik wel geloof ik, maar onderweg kwam ik er al achter dat ik bananen vergeten was. Gelukkig kon ik die gelijk met de vis in Brouwershaven nog scoren.
Het was koud en er stond tijdens de buien weer een flinke storm, niets minder dan gisteren en ik vroeg me af of ik nog wel naar buiten zou gaan, tot ik me realiseerde dat het vrijdag was vandaag en ik dan altijd een rondje met het hondje doe. Lekker toch nog even de polder in!
Na een pauze van een paar weken weer een tekening klaar.
Buiten was het niet veel gedaan vandaag, we bleven maar grotendeels binnen. Geen ochtendrondje maar even naar de opticien, mijn bril zat niet goed, hij leunde steeds op mijn linkerwang dus ik zat steeds te duwen.
Bij de parkeermeter zag ik een bekende. 'Hee, je hebt nieuwe schoenen! Ik keek net nog even op je blog, leuk zijn ze en je bril is ook mooi!' We liepen samen op naar de stad, zij met haar nieuwe hond, ik ben dan best jaloers maar was vanmorgen ook blij dat ik binnen kon blijven.
We kennen elkaar van mijn blog, ooit toen ik nog kon zien wie waarvandaan keek vroeg ik me af wie toch diegene uit Zwijdrecht was, nou dat was Janneke die in Zierikzee zou komen wonen. Als ik tegen Joop vertel dat ik Janneke tegenkwam weet hij nooit wie ik bedoel, maar als ik dan zeg dat ze de brievenbus schampte toen ze het bruggetje op reed weet hij het weer.
Vanmiddag toch nog een klein rondje door de polder, Joop op de fiets en ik met mijn vastgespelde muts, alles onder controle. Een klein rondje en dat was maar goed ook want even later plensde het.
Ik geniet van mijn prachtige tulpjes die nu mooi gaan hangen en de forsythia takken, heel gezellig!
Ze zijn nog steeds bezig met het snoeien van de wilgen, dat is nogal een karwei en duurt ook nog wel even. De takken liggen netjes op hopen klaar om opgehaald te worden, dat zal wel pas gedaan worden als alles klaar is.
Ik vroeg me af wat ermee zou gebeuren, natuurlijk wordt het wel weer gebruikt voor iets, maar wat? En ik googelde eens en kreeg dit.
Vandaag kreeg ik ook van twee lieve mensen forsythia takken, zo leuk altijd om ze in huis te hebben, zeker als het stormt en regent wat we in het vooruitzicht hebben.
Mijn Schoenen zijn binnen, ze zitten heerlijk, perfect, inclusief halux! Ik loop ze binnen in, zodat mijn voeten alvast wat kunnen wennen, blote voeten in schoenen is anders, daar moeten voeten ook weer even aan wennen.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1369-1376 van 7961 |
Volgende Pagina »
