Het is vreselijk wat er allemaal gebeurt en ik ben er de hele dag toch van uit mijn doen. Ook al merken we er ogenschijnlijk niets van, toch krijgen ook wij het allemaal op ons dak.
Joop reed op de fiets naar de Lidl en ik met de auto naar de Plus vanmiddag, we kunnen er weer even tegen. Soms gaat het als een speer, maar soms zit het ook tegen, als steeds maar dezelfde mevrouw voor je voeten loopt. Dat je denkt dat je haar kwijt bent en ze om de bocht gewoon weer voor je staat, dat had ik vanmiddag. Ik kocht als troost een lekkere zak dropjes voor onderweg.
Mijn middagrondje was wat laat, eigenlijk geen zin maar toch gegaan en het was lekker in de polder. Stil. Het begon al te schemeren. Gelukkig was ik voor donker weer thuis.
De post bracht ook nog iets positiefs, negatief eigenlijk, maar best goed dus.
Het papier wat ik anders gebruik is mooier en steviger, maar ik had nog een oud blok te liggen met wat vellen erin en die ben ik nu aan het opmaken met stompjes potlood die te lang zijn om al in het restkistje te doen. Het papier doe ik door de helft, het is dus restverwerking wat ik doe. Net zo zoet als anders en het mot toch op, weggoien doe ik niets en anders blijft het maar liggen.
Vanmorgen deed ik samen met Mir een nieuwe bestelling, zij is ook weer aan het schilderen en zo zijn we samen sneller boven de verplichte verzendkosten.
Corona doet soms ook best goede dingen, zo is zij wegens de gedwongen sluiting van haar zaak weer begonnen en heeft een voor haar speciaal plekje in de duinen nageschilderd. Ze kwam 'eventjes' op de fiets, goed bezig dus!
Laatst vond ik een boekje, ik denk uit de eerste klas. Ik vind vooral dat hoedje van dat huisje met die stoompijp erg leuk en haar bomen zagen er ook nog heel anders uit.
Ik wilde het eigenlijk aan haar geven vanmorgen maar dat vergat ik...
De uilen zitten er nog steeds. Ik maak nooit foto's meer van ze, er zijn genoeg anderen die dat veel beter kunnen dan ik met hun grote toeters, maar vanmorgen zat er eentje zo lekker in de ochtendzon dat ik het niet kon laten. Bij het aanklikken zie je zijn mooie oranje ogen. Na die eerste dag zitten ze eigenlijk nooit meer zo leuk naast elkaar, daar heb ìk tenminste foto's van.
Na mijn ochtendrondje en de koffie stapte Joop op de fiets en kreeg ik het op mijn heupen. Zulke dingen kun je niet dwingen, als het er niet is is het er niet, maar als het er is dan moet je het wel pakken natuurlijk. Dus het huis is grotendeels weer stofvrij en hygienisch schoon zal ik het maar noemen.
Nu nog even wachten tot het schoneramenvirus zich aandient want dat is ook wel heel erg nodig. Maar goed, ik voel nog niks.
Eind van de middag nadat iedereen zijn rondje gedaan had deed ik ook nog een fijn rondje door de stille polder, geen zon meer maar ozo lekker.
De rest van de tijd gekleurd.
Vanmorgen viel ik bijna om toen ik mijn schoenen pakte, ik was een beetje dizzy en ik denk dat het door de bril komt waar ik nu mee loop omdat de goede stuk is. Volgende week maar een nieuw montuur uitzoeken. Opmeten hoeft niet want ik heb hem pas een jaar.
Vroeger (een paar jaar geleden) vond ik het altijd leuk als ik aan een nieuwe toe was, maar dat wordt ook steeds minder, ook omdat ik gewoon geen leuke monturen zie, Die grote vind ik afschuwelijk, voor mij tenminste, felle kleuren hoef ik ook niet, dat wordt weer wat en ook vervolgd.
Vanmiddag heb ik bijna 20km gefietst. Er waren een paar boodschappen nodig en onderweg bedacht ik er nog iets bij, ik ben er moe van.
Verder lekker aan het kleuren, het huishouden laat ik maar voor wat het is, dat komt wel weer een keer.
De foto komt van het brillenmuseum vandaan, daar liep ik jaren geleden eens een middagje rond, ze dachten dat ik van de krant was ofzo en ik maar foto's maken, die allemaal mislukt waren omdat het er veel te donker was.
Er is nog wel een facebookpagina maar het museum zelf bestaat niet meer.
In 1999 beklom Joop samen met zijn toenmalige vriend de Wildspitze.
Op de foto zijn ze al op de terugweg en wordt de kaart gelezen. Met deze foto wordt hij 's morgens wakker, hij hangt aan de muur, het is ook nog de enige die hij ervan kan vinden. Ze moeten ergens zijn maar we weten niet waar. Eerder naar huis gekomen omdat Joop nierstenen kreeg.
De volgende serie kan wel even duren, dat zijn er veel, want in 2000 ging de reis naar Papoea NieuwGuinea.
Heerlijk geslapen afgelopen nacht. Je stapt dan toch heel anders je bed uit.
Alleen maar gekleurd en gewandeld, dat is allebei goed voor een mens.
De tekening is de helft van de andere die ik altijd maak, lekker simpel en daarom ook veel sneller klaar (A3).
Lekker kleurrijk dat oogt vrolijker dan de saaie kleurtjes van gisteren. Al vind ik dat zelf ook wel erg mooi, het is duidelijk dat niet iedereen het daarmee eens was en een beetje vreemd is hij ook wel, net als ik 
Zoals deze twee kijk ik ook een beetje de wereld in vandaag.
Er was storm afgelopen nacht, veel storm die over ons veluxraam scheerde. Meestal schuilen we achter de dijk of de buren, maar nu dus even niet en ik kon er niet van slapen. Schouders speelden ook op en tegen de ochtend lag ik nog wakker. Dat wordt niet laat vanavond.
Wel twee rondjes gewandeld in de wind, daar knap je dan wel een beetje van op. Tekening afgemaakt. Ik vind hem zelf wel grappig, ik werd er wel vrolijk van toen ik ermee bezig was. .
Ook de fooserie van de Mont Blanc van Joop bijgewerkt, die was lang niet compleet, dus mocht je nog een keer willen kijken hij staat hier.
De foto's zijn niet vaag, dat ben ik alleen maar.
Waar zullen we het eens over hebben, want het is nogal wat allemaal hè.
Nieuwe Corona maatregels met o.a. de nachtklok. Niet dat wij daar ook maar iets van zullen merken maar toch, best ingrijpend en het is al zo stil 's avonds en 's morgens.
Een nieuwe Amerikaanse president, waar wij allemaal of toch de meesten van ons erg blij mee zijn. Wij hebben net naar zijn inwijding zitten kijken, erg luguber met al die mondkapjes. Tot er opeens geknuffeld werd, ik ben daar helemaal niet zo op tegen hoor, maar toch vraag je je dan af of dat zomaar kan.. ik vroeg het aan Joop, want die weet alles. Iedereen is getest natuurlijk, zei hij. Dat zal het zijn natuurlijk, maar waarom dan die flauwkul van die mondkapjes?
Verder is de poot van mijn bril afgebroken tijdens ons dagelijkse knuffelminuutje, langer houden we het niet meer vol, maar mijn bril is wel kapot nu.
Gelukkig heb ik nog veel reservebrillen en dan pak ik altijd weer naar dat oude brilletje waar ik alles nog prima mee zie zeker sinds 2003 want daar heb ik hem al op bij het voeren van Levi
Die klokken van de bovenste foto hebben natuurlijk niets met de avondklok te maken maar meer met de watersnoodramp.
Schenking van 16 klokken door een Wageningse toneelgroep. bron Zeeuws archief.
En nu maar wachten op al die avondklokbabies zo rond eind oktober, begin november.
In 1998 ging Joop voor het eerst naar Nepal om een trektocht naar de Dhaulagiri te maken.
Hij deed dat alleen, vergezeld van 1 kok, 1 hulpkok, 1 gids, 1 hulpgids en 7 dragers, zo was hij toch niet alleen.
Ik heb vandaag alle foto's gescant met het appje van gisteren en tussendoor ook nog gekleurd en andere dingen gedaan voor de afwisseling.
De tocht duurde drie weken. Joop gaat nu zelf de beschrijvingen er nog bij zetten.
Ik hoop dat iedereen nu begrijpt dat ik niet geschikt ben voor zo'n zware tocht. Misschien wel geschikt, maar ik heb geen zin om op een gletsjer te slapen en onder de bloedzuigers te zitten, dan ga ik maar lopen zeuren dat ik naar huis wil en Joop heeft meestal wel genoten, al was het best zwaar af en toe, mooi en onvergetelijk was het zeker.
Op de foto's kan geklikt worden.
Dat Zeeuwse vlaggetje staat daar nog steeds natuurlijk, zodat ze daar weten dat er een Zeeuw was.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1385-1392 van 7927 |
Volgende Pagina »
