Daar is hij dan, het eerste kleine hoefbladbloemetje. Ik weet waar ze staan dus ik ging eens kijken en jawel, eentje piepte er boven het gras uit.
Geen ochtendrondje maar gelijk maar een flinke wandeling, Joop was ook al aan het fietsen. Voor mij werden het ruim elf kilometer, voor Joop 53. Hij is met zijn nieuwe fiets al ruim de 2000km gepasseerd.
Enkele fietsers en een paar wielrenners, het was nog heerlijk rustig, dat zal vanmiddag wel anders zijn geweest, het is een druk dijkje daar altijd.
Morgen maar weer een 'gewoon ochtendrondje' .
Eenmaal thuis een appje van Mir, die was ook al onderweg op de fiets, ze kwam gezellig op de thee en bracht reparatieshampoo en conditioner mee, mijn haar is er blijkbaar slecht aan toe. Ik nam het niet zo nauw met het knotje en de elastiekjes. Nu zullen we eens zien hoe prachtig mijn haar gaat glanzen. Ik kan het nu al gewoon aanraken zonder dat het overeind gaat staan.
Eigenlijk weet ik niet of het pas in coronatijd is ontstaan of dat de mogelijkheid er al eerder was, maar omdat het kon zat ik vanmorgen om negen uur al naar een crematieplechtigheid te kijken.
Een bekende, iemand die we al jaren kennen van feesten waar we ooit samen waren vanaf eind jaren zeventig en dan vooral iemand die dan toch een beetje speciaal voor je wordt in de loop der jaren, gewoon om wie ze was, een mooie mens in alle opzichten, maar ook zusje van Truus.
En dan zie je vrienden en familie die verdriet hebben en dan huil je gewoon maar even mee.
Zoiets bepaalt natuurlijk wel de rest van je dag. Ik ben lekker gaan lopen en Joop stapte op de fiets.
Ik kwam met vis en appelflappen thuis, ook omdat er na de plechtigheid koffie met een appelflap zou zijn..
Het was een prachtige dag. Voor het eerst wandelde ik lekker in mijn bodywarmer, met wapperende haren. Om buiten te zitten was het nog veel te fris, daar had ik ook geen zin in, net zomin om met potten en weet ik wat niet te gaan sjouwen, daar is het ook nog veel te vroeg voor.
Bericht van de opticien vanmorgen, mijn bril lag klaar. Joop moest rond de middag op controle bij de oogarts in Zierikzee dus dat kon dan gelijk samen.
Gelijk de nieuwe bril maar opgehouden bij het naar buiten gaan hoewel ik dat de laatste jaren eigenlijk niet meer deed. Buiten komt het niet zo nauw, ook met autorijden deed ik hem niet meer op, nu weer wel en ik geloof toch dat dat wel scheelt, daar ben ik nog niet uit. Met wandelen doe ik hem gewoon af en stop een oude bril in mijn tas voor het geval dat...
Vanmiddag ging ik even op de thee bij Mir, het was wel een beetje raar want eenmaal weer in de auto op weg naar huis was mijn haar plots een stuk korter. Kortom de metamorfose was compleet. Het kan nu ook gewoon weer los als ik daar zin in heb en een ministaartje heb ik ook nog. Ik zie wel wat ervan komt, het kan vriezen en het kan dooien.
Nu pas ben ik erg blij met mijn bril want achter de pc zag ik niet zoveel meer, de glazen van de oude bril waren ook erg beschadigd.
Verder had Joop het druk met de duiven, het voltallige bestuur is opgestapt, dat is ook niet niks, maar wel beter zo, rust in de tente en ook dat is afwachten hoe nu weer verder.
De tekening waar ik eegister al aan bezig was, toen ik het niet zo naar mijn zin had en ik dacht dat het wel niets zou worden. Het is ook niet iets wat je in de kamer hangt maar daar gaat het bij mij ook niet zo om, daar denk ik nooit aan, dat dat er van zou moeten kunnen komen.
Ik zou niet meer aan bomen doen, maar het werd er toch weer eentje, dat heb je soms. Vanmorgen afgemaakt.
Bij mijn middagrondje kwam ik langs die mooie dikke boom aan de Weeldijk en ik maate er eens een foto van, daarna wilde ik laten zien hoe dik hij eigenlijk wel niet is en ging er zelf eens voor staan.
Zo dik dus.
Gezellig met mijn zus gebeld vanmorgen en even bij Heleen op ziekenbezoek, ze tobt met een hernia.
Lekker in de weer geweest vandaag, dat is het beste, dat verzet je gedachten. Eigenlijk wilde ik echt eens naar het strand gaan, maar 's woendags is wandeldag met Paule, dus van het strand kwam niets. Beter ook maar want het is voorjaarsvakantie geen idee of het er druk is nu.
Na de wandeling met Paule nog even wat boodschappen bij de Lidl, de stroopwafels waren op en de pizza's ook, verleidelijke paaseitjes, de snoep- en koekdoos is weer aangevuld.
De bloemetjes komen weer tevoorschijn. Ereprijs is er altijd eigenlijk wel als de zon schijnt en nu ook overal volop sneeuwklokjes. Morgen eens zoeken of ik het klein hoefblad al kan vinden, dat was er vorig jaar de 18de.
Heerlijk! Hopelijk wordt het een mooi bloemenjaar.
Misschien moet ik gewoon weer eens even naar het strand, even wat zoute lucht opsnuiven.
De polder ziet er niet uit, het weer is grijs, ik voel me somber, het is niet veel gedaan hier.
Met moeite de planten uit de garage en vanonder het afdak gehaald en die staan nu lekker in de regen, alsof ze al niet nat genoeg waren. Geen idee of ze de vorst overleefd hebben. De tibouchina heeft wel al zijn blaadjes laten vallen, maar ja dat gebeurt elke winter.
Verder zit ik te kleuren, dat wordt ook al niks.
Een regenachtige dag vandaag en wat doe je dan zoal...
Ik zocht eens naar oude gedichtjes met de bijbehorende plaatjes, dat valt niet mee want ik heb dat vaak niet getagd, maar goed ik heb er al een paar gevonden.
Dat ik niet altijd de vrolijkste ben is inmiddels wel bekend en dat komt dan vaak tot uiting in die paar regels. Als ik vrolijk ben heb ik niet de behoefte om te gaan rijmen en dichten. Ik kan het niet eens, want daar zijn ook weer regeltjes voor, hoe dat moet en die regeltjes ken ik niet.
Maar daar was ik dus zoet mee tot een uur of drie toen het langzaamaan wat droger werd en ik lekker nog even een rondje deed voor het pasta eten.
De sneeuw is zo goed als weg, hier een daar nog wat aangekoekte sporen, of volle sloten, dat is ook zomaar niet weg.
Verder kwam vandaag het volgende naar boven.
Vertrouwen hèb je niet, dat geef je!
Het is voorbij met de kou en het geglibber, de dooi is inmiddels ingetreden zeggen ze dan, net als de dood dat doet, het scheelt maar een letter.
Het is uit met de schaatspret, ik ben niet eens bij de schaatsbaan wezen kijken, maar dat was natuurlijk ook niet de bedoeling.
Ik zal zo blij zijn als we weer eens normaal kunnen gaan en staan waar we willen, maar dat zit er aan het kaartje te zien voorlopig niet in. De besmettingen willen maar niet zakken over het geheel genomen. Schouwen is wel redelijk stabiel.
Morgen de plantjes uitpakken, hoewel het natuurlijk nog lang geen lente is maar de weersvoorspelling is goed.
Wel gewandeld natuurlijk, van de hele dag binnen wordt ik gek. Joop heeft ook weer eens gefietst.
En nu maar wachten op het losbarstende groen en geel en al het andere dat maar los wil barsten.
De foto is van 15-02-2007 (voor de aardigheid eens bij de reacties kijken..... wat een hoop, van een paar weet ik al niet eens meer wie het waren en twee ervan zijn al overleden) toen de ribes in de duinen al in bloei stond.
Vorig jaar bloeide het klein hoefblad de 18de, ik heb vanmiddag al gekeken of er al iets geels boven de sneeuw uit kwam want ik weet waar het staat, maar nee, dat duurt nog een paar dagen....
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1393-1400 van 7961 |
Volgende Pagina »
