Ze waren sinds vorige week al van zolder, hebben even geacclimatiseerd bij de cv ketel en zijn nu weer neergedaald in de kamer, ze kozen dit jaar voor het wijnrek. Ik deed er een snoertje lichtjes bij et voila, wij zijn kerstklaar!
Zij zijn eigenlijk het enige waar ik elk jaar weer vrolijk van word.
Ik heb ze al jaren en alles valt af, steeds minder lichtjes, geen enkele bal meer, maar de engeltjes blijven. Het zijn er vier, ze zijn van schuimrubber en ik word er steeds zuiniger op.
Miezer en wind vandaag, maar ik wandelde toch lekker een paar rondjes. Vanmiddag om wat groente bij Zuidbos, de kippen liepen gezellig bij de winkel te scharrelen.
Op de terugweg voelde ik me het meisje met de prei.
Weer geen pakje vandaag.. Gister zou het komen, maar vanmorgen een mail dat het 'vandaag' kwam. Vanmiddag een mail dat het was uitgesteld en 'morgen' komt. De pakjesmannen hebben het druk. Toch netjes dat er wel elke keer een mail komt, ook al heb je daar verder niets aan.
Een beetje verslapen vanmorgen. Ik heb daar dan wel de P in want de dagen zijn toch al zo kort. Gelukkig zijn er geen andere verplichtingen.
Ik brei en kleur tussen de wandelingen door, geen zin in gepoets.
Vanmiddag een rondje met Paule door de polder.
Eindelijk de bolletjes die nog steeds in de garage in een zakje zaten in de aarde geduwd, geen idee wat het zijn, ik denk blauwe druifjes, ze begonnen al uit te lopen.
Pannekoeken gegeten vanavond, lekker en makkelijk!
Gebroken uit bed vanmorgen, het was een woelige nacht, ook voor Joop. Zere schouders (allebei), volle maan (?), gedachten die niet stil willen staan (ik).... ik had echt geen zin om een rondje te gaan doen.
Joop ging wel fietsen en toen hij eenmaal weg was besloot ik toch ook maar naar buiten te gaan, het was droog maar het stormde uit het zuiden. Een averechts rondje zodoende want dan had ik de wind in de Korteweg mee. Met Didi liep ik elke dag rechtsom, dat was zo de gewoonte, wist dat beest veel van wind.
Tussendoor een beetje gebreid van de wol van de uitgetrokken trui, dat hoeft niet netjes want de wol is ook niet netjes, een heel oud patroon dat ik al vaker breide en lekker zwart. Ik hou van zwart. Het is veilig, je valt niet op en het staat me goed (denk ik). Ik voel me er tenminste altijd prettig in.
Vanmiddag liep ik alweer naar Brouwershaven om vis, het was lekker vorige week en ik zou achter de dijk uit de wind lopen, het was nog steeds buïig.
Droog en wel heen en weer gelopen, hondevriendjes tegengekomen, ik heb er best veel tegenwoordig, ze kennen me al van verre..
De vis smaakte alweer heerlijk nadat Joop bij de fysiotherapeut was geweest voor zijn slijmbeursontsteking, ik ben echt benieuwd of dat helpt en over gaat.
Het was wel koud vanmorgen maar nog niet zo koud als tien jaar geleden toen ik deze foto maakte, ik keek nog maar eens terug omdat ik geen foto had gemaakt vandaag (behalve die rare hieronder).
Gemaakt in de Weelweg, net zoiets als de tegenwoordige Korteweg, daar moet ik toch ook maar eens een mapje van maken.
Het was dus best fris vanmorgen, mutsen en wantenweer en ook een fijne sjaal natuurlijk, maar een mens frist er altijd van op.
Daarna haalden we de krstsplln van zolder. Ik zie de buurt oplichten, dat vind ik er dan wel weer leuk uitzien en dan komt het besef dat ik er eigenlijk zelf ook aan mee moet doen, gewoon voor de gezelligheid...
Mir kwam even op de thee en daarna was het alweer tijd voor een rondje, het was lang niet meer zo koud, daarna snel even een bakje koffie want ik had onderweg bedacht dat ik beter vandaag nog even flink in kon slaan dan tot morgen of overmorgen wachten vanwege die mondkapjesplicht.
Zo gedacht zo gedaan. Bij de Lidl was misschien tien man, die andere tien zag ik niet, echt heerlijk! Daarna nog even naar de vleesboerderij voor een voorraadje kip, rund en varken. We kunnen weer even vooruit!
Nadat alles op z'n plek lag was het alweer tijd om te koken. Een dag is niks.
Joop was nog even op Scharendijke bij ons oude huis. Er was een vraag over de riolering, daar zijn geen tekeningen van dus hij ging even om het uit te leggen en kreeg tegelijkertijd ook een rondleiding, erg leuk. En hij fietste en wandelde.
Heerlijk zeven kilometer in de zon gelopen vanmiddag waarvan vier met Paule het wandelhondje. Het was best druk in de polder, tenminste dat vind ik dan. Er lopen of fietsen dan mensen in de verte, terwijl je anders bijna nooit iemand ziet.
Heel iets anders dan in de winkelcentra vandaag, je bent toch gek als je daar tussen gaat lopen. Het is een rare wereld aan het worden.
Joop zijn nieuwe muts kwam binnen, door de oude waaide de wind teveel. En hij is goedgekeurd! Lekker warm, fietsvriendelijk. Helemaal blij. Hij kan nu bijna niet ophouden met fietsen en is nu ook weer begonnen met wandelen. De stressrimpels zijn weer langzaam aan het verdwijnen.
Vanmorgen was ik even bij de dokter, mijn buik deed/doet een beetje raar af en toe en of dat nu van die pillen komt weet ik niet, ik ben er inmiddels alweer mee gestopt (met alles), maar het leek me toch beter om even te gaan.
Het was afgelopen 8 november 30 jaar geleden dat mijn moeder overleed, ik moet er vaak aan denken omdat ik nu net zo oud ben als toen zij ziek werd.
Ze werd 74. Zij wachtte wel te lang met naar de dokter te gaan en een paar maanden later was ze dood. Ik was toen 43.
Ik heb eigenlijk geen aantoonbare klachten, alleen af en toe dat vage gevoel en toen ik eenmaal gebeld had voor een afspraak was het weg. Dat heb ik altijd. Natuurlijk ben ik toch gegaan en werd onderzocht, er viel niets onregelmatigs te voelen en te zien, ze keek ook even naar binnen met die rare eendebek en nam gelijk wat weefsel mee, dan is dat ook maar weer eens gebeurd. Het stelt toch gerust en anders blijf ik maar voelen of ik niets voel.
Op de foto is ze half de veertig denk ik, er staan middelbare schooltassen op de stoep, mijn vriendin en ik maakten huiswerk op de stoep in de zon.
Ze was gek op suede jassen, leren tassen, schoenen, lekker soepel moest het zijn en dan ze bleef er aan ruiken! Haar kleren naaide ze zelf, was ze in Zierikzee geweest dan kwam ze altijd wel met een lapje voor een rokje thuis.
Weer een pand uitgetrokken van de gekrompen trui vanmorgen, nu enkel nog het voorpand en ik heb weer een hoop wol. Ik ben toch van plan weer een breiwerkje op te zetten. De trui voor Joop waar ik aan bezig ben is me te fijn van draad en als ik dan iedere keer maar een paar naalden doe wordt het te onregelmatig. dat is niet mooi. Bij uitgetrokken wat dikkere wol zal dat niet opvallen en dan is het toch maar voor mezelf.
Vanmiddag wandelde ik naar Brouwershaven om een stukje vis. Ik was net onderweg toen het begon te druppelem, ik besloot om toch maar door te lopen, er was zowat geen wind en het viel nog wel mee. Gelukkig zijn sofshell jassen behoorlijk waterdicht, het begon nogal door te regenen.
Op de terugweg nam de regen wat af en eer ik thuis was was mijn jas alweer bijna droog, ook een groot voordeel van die jassen, ik heb hem nu één keer gewassen en er verder niets waterdichtends mee gedaan.
Al met al was het niet voor niets geweest want de vis smaakte heerlijk!
