Geen foto's gemaakt vandaag. Dat komt vooral door de storm. 'Mun woaie van de vlakte' is dan hier het gezegde, met andere woorden je kunt beter beter maar binnen blijven.
Vanmorgen geen rondje en daarna even voor Mir in de weer, 'mam wil je even dit en ik vergat ook dat...' en tegelijkertijd deed ik even boodschappen bij de PLUS, ik was daar nu toch. Er stonden maar tien auto's, dus dat schoot lekker op zou je denken, maar binnen liep er ongeveer twee keer zoveel personeel rond met grote bijvulkarren. Maar we kunnen weer even vooruit met de plusvoorraad.
Daarna belde gezellig mijn zus. We hebben echt geprobeerd om het uur vol te maken, maar ons lukt het hooguit een kwartier en dan hebben we alles wel gezegd.
Vanmiddag samen met Joop even een rondje Korteweg, we waaiden net niet van de vlakte, maar het scheelde niet veel.
De rest van de dag kleurde ik vooral en Joop ruimde geloof ik iets op en puzzelde.
Het valt me vooral op hoe moeilijk het is coronaoplettend te blijven. Dat gaat ook echt niet lukken om die anderhalve meter er bij iedereen in te pompen, ik merk aan mezelf hoe snel ik er geen erg meer in heb. Wel denk ik dat het belangrijk is van elkaar af te blijven, niet naar elkaar toe te kuchen of te niezen en vaak je handen te wassen, dat vooral.
Handschoenen en mondkapjes vind ik ook onzin, nu de boodschappenwagentjes schoongemaakt worden voelt dat al beter en na het opruimen van de boodschappen thuis was ik mijn handen, vaak ook even een paar plenzen water over mijn gezicht. Tussendoor let ik erop dat ik niet aan mijn gezicht zit. Ik ga daarna ook echt niet de auto poetsen op plekken waar ik aan zat, dat deed ik in het begin nog wel.
Zo doe ik het een beetje. Letten jullie nog speciaal op andere dingen of is het vergelijkbaar.
(de foto is van vier jaar geleden toen we druk aan het verhuizen waren, dat arme karretje heeft wat meegemaakt in de loop der jaren en geniet nu gesloopt en wel van haar rust)
Redelijk geslapen en zeker goed uitgerust deed ik vanmorgen vroeg alweer een wandelingetje. Het was nog heerlijk weer en omdat de voorspelling niet zo goed was ging ik gelijk maar een stukje verder.
Gistermiddag kwam Mir even langs, ze had teveel soep gekookt en de vriezer was vol, een portie voor mij. Ze had leuke bloemetjes gezien voor moederdag vertelde ze, maar toen ze ze wilde kopen waren ze op, dus nu had ze niets. Mijn kinderen lijken op mij.
Vandaag kwam ze alweer, zo zie je elkaar weken niet en zo elke dag. Ze kwam een hondje brengen, hij heeft led ogen en als het donker is gaan ze schijnen, ik ben erg benieuwd! Bovendien ben ik er ook erg blij mee. Even iets vrolijks, dat kan ik wel gebruiken.
Morgen gaat de kapsalon weer open, dat zal ook weer even wennen zijn voor zowel de klant als de kapster in deze rare tijden.
Mijn ogen vielen steeds dicht een paar uur geleden toen ik hier zat om een dagelijks logje te schrijven. Ik ga even liggen, dacht ik. Afgelopen nacht bijna niet geslapen dus ik dacht daarvan wel wat op te knappen.
Net wakker geworden, ik snapte er niets van. Oh, je bent er toch, zei Joop toen ik benenden kwam, hij had geroepen voor koffie maar geen antwoord gekregen, dacht dat ik was gaan wandelen.
En nu heb ik geen zin meer.
Morgen een nieuwe dag, nieuwe kansen, eerst lekker slapen.
Ik ben zo blij dat ik het lopen er gelijk heb ingehouden, zeker nu met dat heerlijke weer. Ik kan me voorstellen dat ik met storm en hoosbuien zeg 'ik blijf lekker binnen', maar nu even niet.
Vanmiddag weer even langs de meerkoetjes, er waren nu drie ukjes. Het is lastig om foto's te maken want ze worden natuurlijk onrustig als er iemand rondloopt en ik wil ze ook niet lang verstoren.
Daarna verder door de polder naar de Goudmijnweg, daar waren we al eens eerder met Didi, het is een stukje wandelroute waar eigenlijk geen honden mogen, maar ja dat deden we toen toch en nu deed ik het alleen.
Even langs Zuidbos voor wat fruit en het laatste stuk van de wandeling gezellig gezelschap van het baasje van Guus, die ook een dagje ouder wordt, zodat het baasje ook af en toe maar op de fiets stapt.
Zo gaat het toch met honden, er komt een moment dat ze ook oud worden en geen zin meer in lange wandelingen hebben, zodat je zelf eigenlijk ook een beetje inkakt.
Elf kilometer vandaag, heerlijk!
Vanavond weer pizza van de Smisse, zoals steeds deze corona weken, lekker en makkelijk!
Na de thee vanmorgen gelijk maar weer mijn schoenen aan, net als anders, zeker als het zulk prachtig weer is geniet ik daar volop van. Over een paar weken bloeit het vlas weer, daar kijk ik naar uit, er staat best veel!
En het leuke is dat Joop dan ook maar gelijk besluit om te gaan fietsen. Hij kan dan tegelijkertijd even langs de winkel in Brouwershaven voor bananen, krentebollen, of wat er verder nodig is.
Daarna lekker buiten koffie drinken in de zon, het blijft heerlijk weer, dus ondanks corona volop genieten.
Toen ik vanmiddag klaar stond voor nog een wandeling viel de tekening van Didi van de muur, ik schrok ervan, bang dat hij gescheurd zou zijn, maar hij was gelukkig nog heel. Ze wilde natuurlijk gewoon even duidelijk maken dat ze mee wilde, de grapjas.
Ik nam een plastic zak mee want vorige week had ik gezien dat er heel veel rommel lag langs het fietspad. Anderhalve kilometer later was hij al overvol en kon ik het leegmaken in een gemeentelijke prullenbak die daar staat. Na nog een paar honderd meter was hij alweer vol. Daarna de polder weer in waar nog weinig lag.
Ik kwam weer langs het meerkoetnest. Pa en moe deden wat zenuwachtig, maar renden ook niet weg. Pa dook onder een dammetje en ma zat ergens achter het nest, ik ging eens kijken. Eerst zag ik het niet goed, maar er bleken daar toch wat van die oranje rode pluisjes te zitten. Toen ik later de foto van de eieren eens bekeek waren die ook al aangepikt, tenminste toch een paar.
Vanmorgen waren we even in Yerseke. Joop had iets gelezen over de wijn van voetballer Iniesta die hij eventueel wel eens zou willen proeven en die daar te koop was. Gewoon ook voor het leuke.
We mochten proeven, dat deden we ook dus we liepen om twaalf uur al met een tupje rode, veels te koude wijn door de popupstore
Een grote loods waarin een Popup winkel was gerealiseerd, alles heerlijk vers. Je wordt er wel hebberig van maar wat moet je er allemaal mee, behalve in de diepvries stoppen die al vol zit.
Dus ja, we hebben wijn en een paar kaasjes en wat groente en fruit, en bonbons, dat dan weer wel.
We namen de toeristische route, over Kattendijke en Wemeldinge, een leuk ritje.
Vanmorgen en vanmiddag gewandeld, thee met een koekje bij Heleen, ik ben er weer moe van.
Zoals ik gisteren al zei vind ik de dag opstarten zonder Didi het moeilijkst. Er is niets als je beneden komt om goeiemorgen tegen te zeggen en die dan vrolijk een goeiemorgen terug kwispelt.
Het zag er koud uit vanmorgen maar ik ging toch, je komt dan de andere hondenuitlaters tegen, roept goeiemorgen of er is even een praatje en dat is er niet als je op de bank blijft zitten.
Daarvoor doe ik het ook, het contact met dorpsgenoten, wat ik op Scharendijke zo mistte en hier zo dubbel en dwars terug kreeg. Dat wil ik zeker niet meer kwijt en ook al nemen we misschien geen hond meer dan moet ik dat toch op deze manier in stand houden.
Dus ik kwam drie kilometer later heerlijk opgefrist en een paar koekjes armer weer thuis.
Vanmiddag wandelde ik naar Brouwershaven voor een paprika die ik nodig had voor het avondeten. Drie uitgebreide praatjes en zeven kilometer later kwam ik weer thuis. Heerlijk!
Het was zodoende een fijne was- en wandeldag.
Ik mis Didi vreselijk, maar lekker doorwandelen is ook fijn en af en toe sta ik even stil en kijk achterom of ze nog komt....
Ik heb helemaal ook nog niet over die meerkoet verteld zie ik nu, de helft van haar nest is weggedreven, maar ze zit nog fijn te broeden, dat kan nooit lang meer duren.
Wat een fijne dag was het!
Om vijf uur hoorde ik Ramses op de radio, verder was er in de buurt geloof ik niemand die mee deed, dan ook maar even hier.
Vanmorgen eerst lekker even naar buiten voor een rondje, dan kriebelt het eigenlijk het meest. Ik kwam deze aparte klaver tegen, de inkarnaatklaver, oftewel de crimson clover, dat weten we dan ook weer.
Daarna knipte ik de heg, hij groeit eigenlijk bij de buurvrouw, maar ik hou de bovenkant bij zodat hij niet ook bij mij gaat groeien want ik heb nu wel genoeg hedera gehad.
'Ampersant' veegde ik de rest van de tuin en sjouwde wat met stoelen en potten. Dat vegen was nodig want de boom heeft gebloeid en dat valt daarna allemaal naar beneden, het ligt een beetje aan de wind waar het dan terecht komt. Hierna komen ook nog pluizen geloof ik en dan in de herfst de helicoptertjes, verder geeft hij heerlijke schaduw.
De pers werd bezorgd als een bouwpakket dus Joop was ook weer even zoet. We gaan nog niet persen, maar eerst nog wat meer honingraat verzamelen, zodat er wat meer is anders blijf je bezig.
Na de middag nog een rondje voor mij en Joop frobelde nog iets voor de bijen.
Koninginnen kan je ook kweken, dat wordt weer een experiment, natuurlijk moet je daarvoor eerst weer investeren maar als het goed is verdien je dat dan weer ruimschoots terug...
wordt vervolgd.
Zoals elk jaar hangt ook hier de vlag weer halfstok en vanmiddag zag ik dat hij ook in mijn opa's geboortehuis uit het raam hing, daar is niet altijd iemand, nu wel, vandaar de foto.
Dit was de timmermanswerkplaats, het huisje erachter (niet dat witte wat je ziet) de woning.
