Het was echt maandag vandaag, ik deed helemaal niets, niet iets dat moet tenminste. We wandelden een paar rondjes in de rondte en verder kleurde ik.
Joop monteerde mijn fietslamp op de draadjes na, dus hij doet het nog niet en verder haalde hij zijn scootmobiel uit elkaar want er loopt iets aan tijdens het rijden. Dat bleek ook nog niet opgelost tijdens het wandelen.
Eind van de middag schoven we aan aan de aanschuifmaaltijd, we deden dat ooit al eerder, maar toen vond k het zo'n lange zit. Het was leuk en lekker, misschien ligt het ook een beetje aan de tafelgenoten die je hebt, of misschien waren we toen nog te ongedurig. Elke laatste maandag van de maand kan je aanschuiven bij de Smisse, voor een driegangenmenu vanavond waren we ongeveer met z'n veertigen, best druk dus.
Daarna nog een rondje met het hondje waarbij ik onderweg de foto's maakte, het regent hier.
Deze bollen zijn vast over de datum, geen vogel die er op af komt, morgen gaan ze in de kliko. Het kan ook zijn dat ze aanvoelen dat ik het onzin vind dat gevoer zolang het niet vriest. Ik zie wel regelmatig een roodborstje in mijn vierkante centimeter grond scharrelen, zo hoort het. Ik heb nu wel een vogelhuisje aangeschaft maar dat is echt alleen vooral voor hongerwinters.
Lekker gewandeld.
Mijn wandelgrafiek van december. En dan vraag ik me af wat er de negende aan de hand was... nou toen was het gewoon niet gewoon maandag, nat, koud en even bijkomen. De 28ste gingen we naar Nijkerk en de derde was het prachtig weer!
Voor wie het nog niet op Facebook zag, de foto's van Photobucket doen het weer!
Ik ben erg blij en opgelucht, want ik was al wel een beetje begonnen, maar eigenlijk was er geen beginnen aan om heel het archief weer op te knappen. Wel ben ik van plan om het af en toe eens een stukje door te lopen, veel linken werken niet meer, kruisjes voor doorgelinkte foto's, afijn gewoon een beetje opknappen.
En ja, wat doe ik nu... ik weet het nog niet. Ik denk dat ik maar doorga bij Photobucket, ze hebben vast hun les geleerd denk ik dan en er kan overal wat gebeuren. Ik heb in elk geval mijn jaarlijkse mapjes maar weer aangemaakt, misschien een beetje afwisselen. Het is ook nooit goed om maar op één paard te gokken.
Joop is de hort op vandaag. We zaten om zeven uur al op, Joop omdat hij weg moest en ik omdat als ik wakker word nog steeds begin te hoesten. Een lange dag zodoende.
Het begin is er weer wat de bloemen betreft, al is het nog wel speurwerk.
'Ik herkende je haast niet' zei iemand van de week tegen me, dat was net op het hoogtepunt van mijn verkoudheid, dus ik zei 'nee ik zie er ook niet uit... verkouden', 'nee dat is het niet' zei zij weer, je bent erg grijs geworden!".... met andere woorden, 'wat ben je òud geworden!'
Ten eerste ben ik helemaal niet grijs maar blond, met heel heel af en toe wat grijs bij de slapen en verder was ik heel heel heeel erg verkouden, ik zag er ècht niet uit, dikke neus, dikke kop, opgezwollen ogen, echt dat je dènkt, 'tsjonge wat ziet dat mens eruit, die is vast heeel heeel heeeel erg verkouden!' Pfff..
Mist vanmorgen. Brrr, denk je dan want meestal is het dan erg fris, maar vanmorgen was het lekker, we deden op het gemak het hele rondje.
Vanmiddag gingen we weer met z'n drietjes, toen scheen zelfs de zon, het was heerlijk. Joop wil maar gassen met dat ding, maar ik heb hem uitgelegd dat het niet om de snelheid gaat maar om het buiten zijn, vitamientjes pakken. Hij zal het wel nooit begrijpen, al ging het verder wel goed hoor, ik maak er ook maar een geintje van. Het is leuk dat we weer samen naar buiten kunnen.
We bewonderen de kluiten, zien de boeren weer in de weer en vragen ons af wat voor moois we komende zomer weer voorgeschoteld zullen krijgen. Ik hoop toch wel op een lapje vlas ergens.
In de loop van de dag ben ik lekker opgekikkerd, mijn hoofd krijgt weer zijn normale kleur en vorm en ik heb weer zin eens iets te doen, af en toe nog wat gehoest en gesnotter maar het eind is denk ik in zicht.
We aten zuurkoolstampot met spekjes, zo klaar en erg lekker.
Nog steeds armoe troef wat de verkoudheid betreft. Een dag bijna gelijk aan gisteren, we hoesten proesten en niessen ons een ongeluk, met vlagen. Dus ik was wat aan de optimistische kant gisteren.
Wel even naar buiten voor een frisse neus. Joop ook even met zijn scootmobiel naar Schuddebeurs om een fietslamp te bestellen.
Vandaag zou mijn vader 106 zijn geworden, hij werd 86.
Foto's hebben we niet zo erg veel en de meeste heb ik al eens geplaatst, dus ik pakte mijn poezie er eens bij.
Ik heb er twee maar alleen in de eerste heeft hij geschreven met zijn priegelige handschrift.
Zelfs een handtekening erbij, tientallen keren heb ik hem die horen zetten onder een pasgetypt proces verbaal, hij deed dat in de kamer aan zijn bureau(tje).
Leuk om te plaatsen vind ik, er volgen er misschien nog wel meer.
Mijn breiwerkje ligt er al dagen onaangeroerd bij, ik heb geen zin.
Bij Joop wordt het al minder, het is bijna over zegt hij, maar vandaag lek ik aan alle kanten, wat een armoe, maar het ziet er naar uit dat het een korte hevige verkoudheid is. Keelpijn is al over het zijn vooral niesaanvallen, en lekkages.
Wel een rondje in de mist gelopen natuurlijk, dat moet nu eenmaal.
Vanmiddag dacht ik dat het misschien makkelijk is elke dag dezelfde dag van alle voorgaande jaren bij te werken met de foto's en ik begon eens. Maar ja dan dwaal je af, best leuk natuurlijk als je toch niets te doen hebt, dus ik kwam niet ver.
Deze kwam ik ook tegen, ooit op zoek naar Opa Kip, en dan vraag ik me af 'zou hij nog lezen?'... 'born in 1950' betekent jonger dan ik. Of zou hij me inmiddels zat zijn geraakt.