Vanmiddag een mailtje dat er nog aan de problemen gewerkt wordt en dat het misschien dan toch nog wel goed komt, als antwoord op mijn mail. Nog niet getreurd dus.
Door mijn praatje van gisteravond zet ik ook maar een dikke streep, want ook al zou ik willen, dat kan gewoon niet. We moeten toch eerst nog netjes Rita naar de finish begeleiden!
Soms is een mens gewoon een beetje somber, maar het weer van vandaag deed er alles aan mij op te beuren. Volop zon en heerlijk gewandeld vanmiddag.
Nu Joop nog, want dat drukt ook een stempel natuurlijk. Voet is erg pijnlijk, hij heeft de podotherapeut nog gebeld, maar er is nu ook overal vakantie. Hij kreeg wel zijn collega aan de lijn en die adviseerde zoveel mogelijk rust te houden (hij kan ook niet anders). Waarschijnlijk is de peesplaat ontstoken. Voet ziet ook rood en is opgezet.
De pillen zijn ook binnen, dus het ziet er naar uit dat we de kerst wel overleven en waarschijnlijk ook drie januari nog wel halen. Op het ogenblik roest rust niet, het moet gewoon even.
ik koester en omarm u, want zonder jullie was het minder leuk
het delen van lief het verwerken van leed
jullie kreten doen me goed en geven me dagelijks de moed om door te gaan
duizenden kwamen om te zien hoe het me vergaat
applaus voor jullie ik hoop dat je me niet verlaat.
14 december 2003 geschreven, na bijna een jaar bloggen.
De eerste paar jaar zijn de reacties kwijt een gevolg van het overzetten van Blogger naar Pivot, dat deed ik later pas handmatig, week voor week.
Nu na een paar dagen nog steeds geen foto's, ik houd nog moed hoor, maar als het echt zo is dat de linken kwijt zijn dan weet ik het nog net niet zo, dan is het misschien wel het moment om eens te stoppen.
Die foto's heb ik, dag voor dag zo voor het oprapen, maar die linken aanpassen is een heidens karwei en zonder vind ik het ook niets.
De reden dat ik begon met bloggen is geen reden meer om nog door te gaan. Mijn zus is er weer en we hebben lol. De kleinkinderen hebben al geen interesse in een levende oma laat staan in een blog, zelfs mijn eigen kinderen lezen zelden geloof ik, geen idee. Dus ja....
'Mijn moeder is een blog', heeft Sil weleens geroepen, toen ik antwoordde met 'heb je mijn blog dan niet gelezen'. Het is van mij ook gemakzucht, dat ik niet alles hoef te herhalen.
De enige reden om wèl door te gaan is omdat ik het leuk vind!
Jullie reacties! Het gemak dingen terug te vinden. Plezier beleef aan het maken van de foto's. Natuurlijk is er ook Instagram, maar ja...
Natuurlijk wensen wij iedereen het allerbeste en fijne dagen en vooral niets dan goeds voor het komende jaar, net als iedereen. Dus het hoeft ook niet nog eens in de reacties hoor.
Ons uitgebreide kerstmaal hebben we vanavond al op, we liepen de Route Culinair op Zonnemaire (Joop met de auto vanwege zijn pijnlijke voet).
Het was weer erg gezellig en bovendien heel erg lekker. We hadden een heerlijk voorgerecht bij Café Bommenede, een palet van garnaaltjes, stukjes haring, paling, eitje, carpaccio en ik vergeet vast nog iets. Een uiensoepje met stokbrood bij Dorpshuis de Maire. Vurrukkulukke ossehaaspuntjes bij Hofstede Viletta. Sinds een week nieuwe eigenaren en gelijk er maar erin gedoken. Super! Het toetje nuttigden we bij de Ouwe Smisse. Ijs en chocola en nog iets, ook al errug lekker. Wijntjes erbij. Gezellig gezelschap. Ik ben klaar voor het nieuwe jaar!
De knop van het licht kan in elk geval deze nacht alweer om en de foto's zijn alweer vierkantjes.
Het duurt lang bij Photobucket, mailen heeft geen zin, het is voor mij ook niet zo'n ramp want dan zoek ik gewoon een ander emmertje, maar het is leuker als de foto's het wel doen natuurlijk.
Het was weer een natte boel vanmorgen waardoor het ochtenrondje erbij inschoot.
De hondenbrokjes en stokjes zijn nu ook ruim op voorraad en ook de nootjes zijn aangevuld, het is natuurlijk wel zo dat het ook sneller op gaat als de voorraad groter is, pak nog maar maar een zakje (ik), of een koekje (Joop), we zijn best snoepers.
De bijen moesten verzet worden, de boer moest vanwege de nattigheid over het andere dammetje om zijn mest uit te rijden. Zo'n kast is best onhandig en zwaar om te verzetten. We deden het samen, het gat was dichtgeplakt zodat ze er niet uit konden, wel zo veilig.
Joop kreeg van de dokter een spray voor onder zijn tong voor als hij niet goed wordt en er komen ook nog pillen aan die moeilijk te krijgen zijn waardoor zijn bloedvaten open gaan staan of zo, zonder dat ze weten of er ook maar iets aan de hand is, ik vind dat heel raar. Als nu alle onderzoeken goed zijn bij de cardioloog, dan lijkt mij dat het toch in elk geval redelijk gaat met dat hart en dat hij gewoon tot 3 januari zonder extra pillen kan.
Drie januari wordt die kransslagader onderzocht. Het wordt weer een leuke jaarafsluiting, er zal eens een keer niets aan de hand zijn. Ik haat december!
De foto's 'doen' het niet vandaar maar een toepasselijk filmpje van zeven jaar geleden rond deze tijd. Het komt wel goed uit want er viel niets te fotografren vandaag.
Het komt wel goed zeggen ze en dat geloof ik graag.
Na de wandelingen van gisteren en eergisteren is Joop zijn voet weer erg pijnlijk, om wanhopig van te worden natuurlijk en hij ging weer eens naar de dokter. Terug naar de podotherapeut moet hij en de cathederisatie van de kransslagader wordt versneld, de dokter gaat bellen. Hij voelt zich niet ok en dat moet toch een oorzaak hebben.
Hopelijk kan het nog voor de krst.
Ik deed nog maar eens boodschappen vanmiddag, dat heb ik altijd tegen de feestdagen, dan denk ik dat het nog niet druk is en dat ik alvast maar genoeg in huis kan hebben tot volgend jaar, zoals koffie, wcpapier, wijn, brood, krstbrood, rijst, gewoon van die gewone boodschappen, gek word ik ervan, dat doe ik dus nog wel een keer.
Janny breit al jaren niet meer omdat ze last van haar arm kreeg, ze ruimde alles op en besloot er niet meer aan te beginnen. Maar ja, nu Joop zo'n mooie eigengebreide trui heeft, wil Freek er eigenlijk ook wel een, dus Janny gaat het nog een keer proberen.
Misschien hetzelfde patroon als die van Joop of die net even iets andere met een ribbeltje hier en daar, we bladerden de boeken eens door. Joop wil er ook nog wel één, en Mo deed vanmiddag speciaal voor ons de deur even open om wol uit te zoeken.
Wat kleur betreft was Joop duidelijk, (gewoon) blauw moest het zijn. Freek vond het moeilijk, kleurenblind, groene broeken geruite bloezen.... donkerblauw dan maar, altijd goed! Op mijn vraag of het nu met of zonder ribbeltjes moest, waren de heren het volmondig eens, mèt natuurlijk.
Het was een heel gezellig zonnig dagje!
Vanmiddag een rondje Stoofweg, Heleen deed de Stoofweg mee, die kwam toevallig net aangelopen tot grote vreugde van Didi en Joop haalde het alweer, al ging het niet vanzelf. Het was wel een stukje verder en ook frisser dan gisteren.
Vroeg op pad naar Brouwershaven met mijn verwijsbrief naar de dokter, de rest regelt zich dan vanzelf zei de assistente, dat hopen we dan maar. Ik kocht een croissantje en wat lekkers voor bij de koffie en keerde huiswaarts. Het begon te druppelen en ik had inmiddels toch wel trek in koffie, dus ik belde onderweg of Joop me kwam halen, de ochtendkilometers hadden we al ruimschoots gemaakt.
Vanmiddag liep Joop weer eens mee, hij zag het zwaar in maar heeft toch het hele rondje volbracht met af en toe een smoes om even te stoppen, dat wel.
Nu ben ik vorige week wat vergeten te vertellen en dat doe ik nu alsnog, want maandagmorgen in een telefoongesprek vroeg iemand er naar en toen had ik een blackout, Joop naar de cardioloog geweest? Hoe het ging was de vraag. Ik had geen idee... en Joop was even weg, bloed prikken op advies van de dokter, of dat eigenlijk weleens gebeurd was, want misschien had hij wel 'gewoon' bloedarmoede! Hij ging er heen om even zijn oren uit te laten spuiten en van het één kwam het ander.
En nu die blackout.
Een paar weken geleden had Joop lage bloeddruk die niet omhoog ging bij inspanning, vermoeidheid, elke stap teveel, daar wordt een mens niet blij van. Hij was bij de dokter en die stuurde hem door naar de cadrioloog waar de jaarlijkse controle al gepland stond dus dat kwam mooi uit. Hij kreeg een brief mee.
Vorige week was het zover, hartfilmpje gemaakt, fietsen, echo, de hele santekraam, niets bijzonders aan de hand, alles normaal, nu gaan ze alleen nog inwendig naar de kransslagader kijken, dat moet nog gebeuren.
Al dat gedokter ook, op den duur weet je het toch niet meer, zeker als er niets verontrustends is, vandaar ook maar hier, dan kan ik het ook nog eens opzoeken, als er eens onduidelijkheid is.
Verder gaat alles goed hoor, de puzzelplank is weer tevoorschijn gehaald en ik brei.
Update:
Eerste afspraakmogelijkheid is naar verwachting over 57 kalenderdagen.
Er is momenteel een lange wachttijd bij de oogartsen. Deze kan oplopen tot 4 maanden. U ontvangt een maand voor hun afspraak een brief met de datum en het tijdstip van hun afspraak.
Joop heeft na zijn staaroperaties een nieuwe bril en kreeg daarbij ook voor mij een kortingsbon als ik eventueel toe was aan een nieuwe en dat was ik.
Mijn laatste bril is niet goed en daardoor pak ik alweer steeds naar de oude die ik daarvoor ook al droeg toen we hier pas woonden, dat is een fijn brilletje maar dat is inmiddels al een jaar of dertien oud, ook niet goed natuurlijk maar beter dan die ik nu heb.
Vanmiddag ging ik voor de meting, bij Pearl waar Joop al jaren gaat, ik wissel nogal eens, de laatste paar keer was ik bij Specksavers en vorig jaar nog voor een meting bij 't Optiek omdat mijn zus gealarmeerd had vanwege eventueel glaucoom.
Ik heb vanmiddag allebei de brillen meegenomen en mijn verhaal verteld. De oude die ik draag is niet sterk genoeg, maar de ogen kunnen dat zelf nog wat corrigeren. De nieuwe is te sterk, dat zeiden ze bij 't Optiek dus ook al en dat kunnen je ogen zelf niet verbeteren, vandaar dat ik het fijner vind om de oude op te zetten.
Mijn ogen werden gemeten, ik merk zelf steeds wel dat mijn rechteroog erg slecht is, ik kan er op dat meetding zowat geen letter mee lezen en zie dan daarna volgens mij met mijn linker bijzonder goed.
Puntje bij paaltje is dat ik nu ook een brief heb om bij de dokter een verwijsbrief te halen. Een oog zie ik nog 50% het andere 60%, ik vind dat raar met het verhaal van vorig jaar bij 't Optiek. Ik ben nu wel benieuwd wat de oogarts er van maakt en vind het ook wel fijn dat er nu eens goed naar gekeken wordt want eigenlijk loop ik nu al een paar jaar te tobben met die brillen.