Weer een klaar, ik stop er maar eens een tijdje mee.
Even wat meer tijd voor het fotograferen, het zijn ook maar tien lessen dus het duurt niet zo heel lang en daarna ken ik in elk geval mijn toestel wat beter en de mogelijkheden, of ik dat allemaal ga gebruiken zullen we nog wel zien. Vaak zijn het toch snelle 'onderweg foto's' die ik maak, soms zelfs gewoon lopend. Eenmaal thuis bewerk ik ze een beetje, zoals rechtzetten en wat helderheid of/en contrast mocht dat nodig zijn. Dat is natuurlijk de omgekeerde volgorde, dat weet ik ook wel.
Eind van de middag kwam Mir gezellig even voor een fotosessie, de helft was wazig toen ik ging kijken, maar toen was ze alweer weg. Gelukkig bleven er nog wel een paar goeie over. Morgen komt Janny, die mag ook even poseren.
'Vreselijk'en 'verschrikkelijk'en 'doe er maar niets mee hoor', tsja dat had ik wel verwacht en toch doe ik het, op mijn blog, dat toch nog best privé is, en op de cursus, even pronken met iemand die ik de laatste jaren veel te weinig heb zien lachen.
Op naar een geweldige zomer!
Gisteren gingen Heleen en ik eens even aan de slag met ons huiswerk, portretfoto's deze keer.
Geen foto's gemaakt vandaag, dus ik pik er maar eentje. Heleen is wat losser, de voegen scheef zal ik niet zo snel doen, bij mij moet het vooral zoveel mogelijk recht zijn, maar ik zie nu wel dat dit ook leuk is. Toch een autistisch trekje misschien. Leerzaam is het zeker en met portretten heb ik totaal geen ervaring.
Weer veel wind vandaag en grijs, Joop puzzelt en ik kleur. Het is koud al zegt de thermometer van niet en in de Stapelsweg waaide ik zowat omver..
Nog even over de cursus. We moesten iets fotograferen, iets dierbaars, iets dat iets over ons zou vertellen.. en dat dan onder een lamp, in kleur, zw/w en sepia.
Nu zijn alle kleine frutseldingen wel waardevol voor mij, maar die grote vogel is dat zeker, ik kreeg hem ooit van Joke. Het kleintje kwam er later bij ze staan symbool voor Joke en mij, de grote en de kleine.
Ze blonken steeds onder de lamp, dat was vervelend, dus ik koos voor de volgende optie.
Ook vogeltjes die me dierbaar zijn, ik kreeg ze ooit van Truus. Ze zijn al eens gevallen toen waren allebei de kroontjes eraf, maar die heb ik er weer opgelijmd. Alle vogeltjes staan sinds we hier wonen op de wc.
Het blok hout heb ik ooit gered van de brandstapel omdat ik even een blokje nodig had om iets op te zetten. Ik schuurde het en het wordt alsmaar mooier, een herinnering aan het vele gesjouw en een oude vriendschap.
Deze twee versies konden ermee door volgens mij, maar ik kon niet kiezen dus ik nam ze allebei mee.
Ikzelf vind de bovenste mooier, want en het mooie blok en de vogeltjes goed in beeld, de 'meester' koos voor de tweede, want ook het blok, maar toch vooral de vogeltjes beter in beeld. Ik snap het wel, ik had ook het verhaal erachter moeten vertellen.
Zo waardevol ziet het er niet uit en niemand snapt ook mijn verhouding met dat blokje hout. Hele bossen hebben we omgezaagd, geladen in de kar, gelost, versleept, verzaagd, gekloofd, gestapeld en weer naar de kachel gedragen. Niet dat ik bij elke fase aanwezig was maar toch wel een paar en vooral de laatste, ik word nog moe als ik eraan denk.
Dus ja, zeker waardevol, die drie vriendschappen, ooit geweest of nog zijn.
Gisteravond was het weer cursus. Ik heb tot nu toe het gevoel dat ik mijn opdrachten niet goed uitvoer, maar dat zal wel komen omdat ik zo lang geen les heb gehad, of de rest doet het gewoon verkeerd natuurlijk, dat kan ook. Niet dat ik geen leuke foto had hoor, maar nadien heb ik altijd het gevoel dat ik het anders had moeten doen.
Toen er een nieuw model moest komen ging ik maar eens zitten, dan hoef je ook even geen foto's te maken, ik had er hele rooie wangen van gekregen. Wel confronterend hoor, zo'n sessie.
We kregen een boekwerkje met de eerste beginselen en ik vergat dat mee te nemen, stom natuurlijk, maar vandaag kon ik het tijdens de luchpauze ophalen. Heen kon ik meerijden met Joop die een afspraak had, Didi en ik wandelden terug en dat is best een eind ook al hadden we windje mee.
Het was koud, maar we hebben het gehaald!
Ruim 13km al op de teller vandaag, dat is wel heel veel. Ik heb de indruk dat sinds de nieuwe telefoon de kilometers toch iets korter zijn en dat de 13 ongeveer 11 moet zijn, maar dan nog en we moeten nog een rondje.
Het gaat goed! Ik ben alweer overeind en zolang ik niet ga zitten is er niets aan de hand, ik kan tillen, bukken, buigen, traplopen, geen probleem. Een hoge stoel gaat ook nog, het ligt eraan hoe lang, maar de bank kan ik beter vermijden.
Ochtendrondje gedaan en omdat ik mijn schoenen toch al aan had, want dat is even een dingetje, gelijk maar boodschappen gedaan, ook al was ik nog niet op mijn fristst. Uit de auto is ook even lastig, maar in de winkel gaat het weer vanzelf. Er lopen 's morgens nog veel meer vrouwen die eruit zien of ze net uit bed komen, ik viel helemaal niet op, ik zag er eentje die erbij liep of ze naar een galavoorstelling moest, die viel veel meer op.
Was ophangen ging ook, koffiezetapparaat ontkalken daar moet je ook even bij blijven staan, eigenlijk hoef je weinig moeite te doen om een beetje overeind te blijven, dat doe ik elke dag!
Middagrondje gedaan en zonder dat ik er erg in had zat ik ineens weer gehurkt omdat er wat geels blonk. En dat ging ook weer. Zo goed als over dus... als ik nu hier tenminste niet te lang blijf zitten.
Joop gaat ook goed! Uitkijken hoe hij zijn voet neerzet dan is er niets aan de hand. Dinsdag op controle.
Op dezelfde wandeling het speenkruid en klein hoefblad voor het eerst tegenkomen dat is toch wel bijzonder. In tuinen had ik het speenkruid al wel gezien.
Het was een fijne wandeling tot het klein hoefblad, want dat moest op de foto natuurlijk, door de knieen en knippen maar, eens een ander bloemetje, een paar bloemetjes, steeds overeind en weer door de knieen en ja hoor, daarna bleef ik haaks. Ervoor was ik nog zo goed als recht, rugpijn was nog niet over, maar het rechtop lopen ging prima! Ik ben wel thuisgekomen maar vraag me niet hoe, dus ja, nu maar weer wachten tot het minder wordt.
Even iets anders.
Didi sukkelt al een tijdje, wat zeg ik, ik denk al sinds nov.2018 met haar vacht en ik stak dat steeds op de grote wasbeurt die ze toen kreeg. Gisteren schoot me ineens te binnen dat ik een half jaar daarvoor en wel op 20 april 2018 met seniorbrokjes was begonnen (zo handig dat weblog). Nu vraag ik me af of het misschien daardoor komt en ik al die tijd voor niets de wasbeurt de schuld gaf.
Voor zo'n oude hond wandelen we best veel natuurlijk, dus wie weet heeft ze een tekort aan iets, ik ga gewoon weer een beetje grotehondenvoer bijvoeren, kijken wat er gebeurt.
De natuur gaat ondanks alle stormen gewoon rustig door met ontluiken. Dennis was best pittig en nu komt Ellen eraan, ze heeft beloofd het rustig te houden dus daar houden we haar aan.
Best lekker vandaag, de was heeft zelfs buiten gehangen en heeft lekker gedroogd, niet helemaal natuurlijk en ik moest ook hard lopen anders was het nog natter als eerst geweest.
Bij het verzetten van een paar potten om de narcissen wat beter in het zicht te krijgen schoot het in mijn rug, ik denk tenminste dat het daardoor kwam. Bijven lopen, niet gaan zitten, dat is het best, maar ja ik kan toch niet de hele avond heen en weer blijven lopen.
Met Joop gaat het prima! Lopen doet hij zonder krukken, in en om het huis, met steeds meer gemak. Traplopen gaat ook prima. Langzaam en voorzichtig natuurlijk, maar het gaat.
Vanmiddag nog wel redelijk droog gewandeld maar daarna brak de hemel open, wat een regen valt er en ik moet er nog even door...
Het is koud ook al zeggen ze dat het warm is.
Ik oefende wat met mijn huiswerk voor de fotoclub, een hoop gesjouw met lampen en kippen, of wat ik dan ook op de foto wil zetten, maar dat moet niet te lang duren want dat ga ik tog niet in de praktijk brengen, al is het wel handig dat je weet waar het zit natuurlijk.
Beetje gekleurd ook nog, maar van mij mag het zo 11 uur zijn, dan kan ik naar bed..
« Vorige Pagina |
Toon berichten 1809-1816 van 8010 |
Volgende Pagina »
