De tibouchina heeft een prominent plaatsje midden in de tuin gekregen want nu is hij wel op zijn mooist. Het heeft even geduurd maar het was het wachten waard.
De binnenplanten zijn naar binnen. Het is weer even een geregel om een plekje te vinden maar ook dat lukt weer wel.
De pakjes rolden binnen vandaag, spijkerbroeken, lamp.... Nu ja dat was het wel, maar wat een geweldige broek heb ik nu weer! Gewoon een 501 die past, ook in de lengte, Levi's verkoopt ook weer lengtematen! Zo blij mee!
De lamp is ook helemaal goed! Ik zie nu Joop weer zitten als ik die kant op kijk, met die andere lampen was hij een donkere vlek, heel raar en vervelend ook.
Eind van de middag kwamen Janny en Freek, dat was alweer een tijdje geleden. Gezellig bijgepraat en in Zierikzee bij de Werf gegeten, erg lekker!
De oude grijze is versleten, ik breide hem ook nog in het rood en die is ook versleten. Zoveel gedragen die twee, zulke fijne truien. Ik keek eens of de wol er nog was en ja hoor en in de aanbieding ook nog, dus ik bestelde een nieuwe grijze, om nu gelijk ook nog een rode te doen vond ik ook weer overdreven.
Ze is al binnen met een persoonlijk touch van Han, ik mag dat wel.
Dus kijk ook eens bij het Wolhuis! Het is Sale maar natuurlijk ook nieuwe wolletjes.
Ik voel toch een soort van band :)
Binnenzitweer vandaag. Ik heb de hele dag in mijn oude grijze trui doorgebracht, beetje gewinkeld want die versleten broek moet ook vervangen worden, ook dezelfde als deze, al heb ik intussen ook wel een paar andere versleten natuurlijk.
Topdrukte op het land, trekkers met aanhangers rijden af en aan, vol met aardappels, de uien zijn nu wel weg, of suikerbieten. Mais begrijp ik nog steeds niet. Het kleine wagentje maait en maait, alle mais verdwijnt erin, maar er komt niets uit, dat vind ik niet normaal. Ooit zal ik ook dat weten.
Heleen kwam op de thee nadat Didi en ik gewandeld hadden en toen de thee op was fietsten we samen naar de Veerhoek voor een zak appels en druifjes.
Kip had ik al, aardappels ook, dat werd een kindermenuutje. Heerlijke appelmoes van de appels die even daarvoor nog aan de boom hingen of eronder lagen.
Daar hoort een beetje kaneel in vind ik, nu gebruik ik dat niet zo vaak dus ik keek eens of daar ook een datum op staat en jawel! Bedorven, rot, niet meer bruikbaar als ik de datum moest geloven. Maar het rook nog gewoon naar kaneel hoor. Als we nu morgenochtend dood in bed liggen komt het vast daardoor.
"Wat ben je toch allemaal weer aan het doen!!" riep Joop toen ik de pasgebakken cake uit mijn handen liet vallen, nog net op het randje van de oven en er was alleen een stukje van de bovenkant af, dus het viel mee. Hij schrok ervan natuurlijk want het maakte wel een hoop herrie. Wat ik deed had hij inmiddels wel begrepen.
Daarna knipte ik de schutting tussen de achterbuurvrouw en ons, dat wil zeggen de bovenkant. Haar klimop wil naar mij toe en mijn klimplanten naar haar en dat hou ik een beetje in de hand. Hier kunnen we de winter weer wel mee door. Er staan drie van zulke schalen voor de vogeltjes die daar regelmatig dankbaar gebruik van maken.
Het was inmiddels best warm, maar we deden toch een rondje net als vanmorgen toen het nog een stukje frisser was. De verandering van weer kondigde zich al aan.
Didi rolde nog eens door het stof en ik zei dat ze nu nog een keer door het sop moest, daar kon ze niet mee zitten en ze liet gewillig de emmers over zich heen gieten, daarna nog een borstelbeurt en nu maar weer afwachten. Het moet toch een keer goedkomen met die vacht.
Nou en toen hoorde ik net op de tv dat ze de sokken van de wielrensters aan het meten waren, daar zijn regels voor. Wat verschrikkelijk.
Zo langzamerhand komen we weer een beetje in ons gewone doen, want ongemerkt of je nu wilt of niet, ben je toch bezig met zo'n oog en het gedoe eromheen. Je wordt er kribbig van, misschien ook wel bang dat het nog eens komt, want ook dat kan natuurlijk.
We zijn mensen van de dag, sla de krant maar na op de overlijdensadvertenties, meest leeftijdgenoten, jonger ook, ouder ook, maar we zitten wel in de laatste fase van ons leven, om het maar eens even vrolijk te houden.
Maar nu we de schrik weer te boven zijn en de rust is weergekeerd gaan we welgemoed verder, op naar het volgende.
Buiten wordt het ook steeds herfstachtiger en als het rustig weer blijft is dat toch wel de meest kleurrijke tijd van het jaar. Heerlijk was het vandaag.
Vanavond zaten we nog fijn eventjes op het terras bij de Smisse, gezellig gekletst met een paar vreemdelingen en o o o wat is de wereld dan toch weer klein.
De uitslag van de scan bracht niets nieuws onder de zon, er waren geen bijzonderheden meer waar te nemen. Hoogstwaarschijnlijk was het een oogtia, dus ja daar moeten we het dan maar weer mee doen. Een duidelijke aanwijsbare oorzaak is er niet, dat kan van alles zijn.
Alweer een heerlijke dag en vanmiddag onderweg maar eens een tijdje op een bankje met mijn grote zus zitten bellen. Dat doen we eigenlijk nooit, we zijn allebei niet zo van die bellers, maar soms is het toch wel even fijn zo'n zussenpraatje vonden we allebei.
Didi had onderweg weer behoorlijk in het stof liggen rollen, dus toen we thuiskwamen heb ik haar maar eens een wasbeurt gegeven, gewoon met een emmer sop, want die vorige was niet zo goed bevallen, haar vacht is er nog steeds niet overheen. Eens kijken hoe ze nu opdroogt.
Ik dacht vandaag steeds dat het vrijdag was, maar dat komt denk ik meer omdat de vader de wens van de gedachte was, wat een raar gezegde eigenlijk.
Didi en ik wandelden wel en Joop fietste, maar om nu te zeggen dat we er allemaal blijer van werden.. nee.
Morgen (vrijdag) de uitslag van de scan. Best spannend weer, het oog voelt nog steeds niet goed, maar ik mag niet zeuren en al helemaal niets vragen.
Was die auto er nu maar alvast, dan was er iets leuks en wat afleiding, maar dat zit ook al tegen.
Hopelijk een beetje ontzenuwende uitslag morgen, wonden moeten nu eenmaal genezen.
Een druk dagje zomaar met allerlei karweitjes, zoals de koffiemachine ontkalken. Ondertussen prakiseer ik eens hoe ik de herrie kan verminderen want dat is weleens een ergernis vooral als de tv aanstaat. Eerst worden de bonen gemaald, krrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr en dan wordt de koffie gezet en het water door het maalsel geperst, prrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr en dan nog een tweede kopje....
Ik heb al eierdozen geplet en eronder gelegd en erachter gedaan maar dat helpt niet, nu liggen er een paar oude katoenen placematjes onder, helpt ook niks. Ik denk eraan maar weer over te stappen op een gewone filterzetter, dan maar geen schuimlaagje. Wat voor koffieding hebben jullie? En bevalt die een beetje, qua herrie?
Vanmiddag een rondje Veerhoek met een theetussenstop.
Eenmaal terug nog snel de vergeten was opgehangen en pannenkoeken gebakken en toen die op waren was de was ook alweer droog.
Lekker dagje zodoende en het begon met de bloemen op de dijk in de ochtendzon.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2041-2048 van 8092 |
Volgende Pagina »
