Steeds wat meer kleur en ook wat meer leven elke dag.
De wind is gaan liggen, heerlijk!
Dit is hondsdraf volgens mij, ik verwissel dat nogal eens met dovenetel, nu ja mooie blommetjes.
Paardebloemen mogen er ook zijn hoor, ik vind ze prachtig zeker met een bijtje erop.
Geen zon, een beetje grijze boel zodoende.
Niet veel gedaan ook, het lukt gewoon even niet maar dat komt vast wel weer. We oefenen deze week wat met de zomertijd, dat gaat vanzelf we doen er niets voor maar zijn gewoon vroeg wakker.
Ik moet er ook altijd zo bij nadenken, hoe het ook alweer werkt, maar volgende week is het nu dus alweer 19.41u, lekker licht nog, dat wel maar dat vond ik gisteravond ook al toen ik Didi uitliet. Van mij mogen ze die zomertijd morgen afschaffen, gedoe altijd met die klokken.
Toen ik vanmorgen mijn mailbox opruimde zat er een over het hoofd geziene mail van een oud klasgenoot in. Dat vind ik altijd zulke leuke verrassingen! Er zat een foto bij en hij was nog heel herkenbaar. Ik heb gelijk een mailtje terug gedaan.
Het was vroeg dag vandaag. Ik dacht dat komt mooi uit dan kunnen we gelijk een beetje wennen, maar nee, het is net andersom natuurlijk. We kwamen ook niet verder dan een kort eerste rondje, dat maakte de dag nog iets langer. Bovenstaand het strand van Zonnemaire bij Kijkuit, voor degenen die dachten dat we hier geen strand hebben.
Zo had ik tijd om mijn een stuk uitgehaalde breiwerkje vanwege een fout in te halen en ik ben nog niet bij, want als je denkt dat je op zo'n lange dag ook meer doet.. niet dus.
Vanmiddag kwamen we iets verder, het was lekker wandelweer, Didi had ook zin, het was heerlijk. Lekker niks aan mijn hoofd. Joop was vanmorgen naar de dokter geweest, hij wordt weer doorverwezen, want wat het is dat kan operatief verholpen worden, maar dan moeten ze wel kunnen zien waar het precies zit.
Ik zag het karretje al van een eind staan. Vlaszaad!
De zakken werden geleegd en verder kon hij weer. Dat wordt weer genieten komende maanden.
De gezaaide lap van een paar weken geleden staat al boven de grond.
Komende zomer de ochtend en avondrondjes iets langer maken en we kunnen weer volop genieten van al dat moois.
Als ik 's middags weg moet staat eigenlijk heel de dag een beetje in het teken daarvan want hond kan niet mee, dus moet uit zijn geweest, eten kopen want er was niets meer, nog een keertje hond uit want Joop heeft een zere voet, niet dat hij het zonder zere voet wel doet maar goed... nu kon het helemaal niet.
Dan wordt er om kwart voor twee getoetert en kan ik instappen. We gaan naar Colijn, maar eerst even naar Goes, weer om te winkelen was het niet gelukkig, ik had niets nodig, dus we deden enkel even de boodschap van Mir.
Alle hondjes die ik tegenkom zonder Didi willen altijd vriendjes met me worden, ik ruik blijkbaar erg lekker.
Kijk je ziet nu wel de bobbel in mijn schoen maar er komt geen plooi, ze lopen fijn al heb ik wel erg moeten wennen.
Joop heeft weer pijn aan zijn voet. Hij heeft nieuwe schoenen op aanraden van de podotherapeut, nieuwe zooltjes, alles ging goed, hij liep weer volop zonder pijn en wat doe je dan ..... je laat je oude versleten schoenen verzolen, doet daar je oude zooltjes weer in en gaat daar mee wandelen. Logisch toch?!
Gezellig een heerlijke capuccino gedronken in Colijn en lekker even gekletst, dat doen we nog eens.
Als ik iets bak gebruik ik altijd de Koopmans producten, zelfrijzend bakmeel was het altijd maar sinds pas de boerencakemeel, niet dat dat veel uitmaakt natuurlijk, 200gr van alles (boter suiker meel) en 4 eieren.
Laatst stond het ineens ook bij de Lidl en ik nam eens een pak mee.
Vanmorgen had ik zin om te bakken en haalde alvast de boter uit de koelkast, zette alles klaar, de suiker, de eieren en het meel erbij, wandelde een rondje en na de koffie was de boter zacht.
Niets gelezen natuurlijk, dat het bij dit weleens anders kon zijn en aan het eind leek het beslag iets aan de dunne kant, maar nog niets in de gaten, het liep in de oven zelfs de vorm een beetje uit. Toen pas ging ik twijfelen en keek ik eens op het pak. Benodigheden één pax mix (400gr)...?, 200gr boter, 4 eieren, .....suiker?...
Ojee, dat ging niet goedkomen natuurlijk. Er was nog boter en ei en zodoende bakte ik van de rest van het meel nog een cake(je) dat wel goed kwam.
De mislukte is erg klef en zoet natuurlijk, die eten we eerst op, we zijn al bijna op de helft 
Vanmorgen kwam ik een Vlaamse Gaai tegen, de foto is niet erg scherp, maar mooi genoeg om te delen vind ik.
Ik liep eens naar de andere kant van de dijk vandaag, naar de polder van mijn geboortedorp waar dit weggetje zich nog door de akkers slingert zoals vroeger alle weggetjes dat deden, ongeveer.
Denk er een boerenwagen met een paar Zeeuwse trekpaarden ervoor bij, trek een paar klompen aan en je bent ergens begin jaren vijftig van de vorige eeuw, al werden toen de sloten ook nog niet zo netjes onderhouden, denk ik.
De klimhortensia heeft er zin in en vraagt om ruimte, er staat ook teveel eigenlijk.
De Tibouchina ziet er niet uit na de winter, maar zo te zien heeft die ook zin in de zomer, net als iedereen.
Geduld is een schone zaak.
Eerst was er mist en dat duurde best lang, maar vanmiddag veranderde dat ineens.
Ik heb lekker een paar uur buiten gelopen dat is goed voor sombere mensen. Somber vind ik een beter woord dan depressief in mijn geval. Dat schoot me vanmorgen ineens te binnen toen mijn zus vroeg wat er was. Somberheid kan ook een karaktereigenschap zijn denk ik en ik geloof dat ik dat in me heb, ik zie vlug zwarte randjes, of gewoon alles zwart en dan komt het nooit meer goed.... niets.
Meestal duurt dat niet zo lang, als dan de zon weer schijnt en er gebeurt iets leuks dan verdwijnen die gedachten weer snel naar de achtergrond om wat later als de somberheid weer toeslaat weer de kop op te steken. Het heeft ook met zorgen te maken, dat kan ik ook goed, me zorgen maken en dingen verzinnen, maar die verzin ik niet hoor, die mogelijkheden zijn vooral 's nachts zeker aanwezig en daar ben je dan overdag ook van uit je doen.
Zo ongeveer werkt dat bij mij en ik denk dat best veel mensen dat ook hebben, zonder dat het depressief heet, dat is me te zwaar beladen en medicijnen moet ik al helemaal niet aan denken.
Depressiviteit is een ziekte, het woord wordt gewoon veel te makkelijk gebruikt door heel veel mensen die roepen dat ze zo depressief zijn. Dat denk ik en niemand hoeft zich aangesproken te voelen hoor.
Ik kan gelukkig ook heel veel dagen heel vrolijk door het leven gaan.
"Kijk" zei Kees "daar zit een eend te broeden".
Ik keek eens en zag de kop van een knotwilg, takken en na drie keer kijken wat veertjes in de wind bewegen maar verder niets.
"Hij kijkt je nu recht aan hoor" zei Kees nog eens en ik zoomde eens in met mijn fototoestel in de hoop dat ik er thuis wijs uit kon worden.
En ja hoor, daar zit ze, in een knotwilg nogal, dat heb ik nog nooit gezien.
"Jij bent ook geen stroper", zei Kees.
Nee ben je gek, daar was ik bang van vroeger, straks stonden ze naast mijn bed met hun geweer.... :)
Eigenlijk zou ik het in december al doen, maar het heeft even langer geduurd. Vrijdag heb ik bloed laten prikken en vandaag kon ik om de uitslag en dan tegelijkertijd de vlekkencontrole en wat er nog meer op mijn briefje stond. Soms blijf je gewoon te lang lopen met dingen waar je je zorgen om maakt.
De uitslag van het bloed was prima op alle fronten voor zover dat gecontroleerd is. Hart was ook in orde voorzover ze dat kon horen. Verder is er de laatste tijd iets met mijn linkeroog, net of het niet goed open gaat (ik zie dat als ik een selffie maak) en mijn hoofd slaapt soms net als je voet weleens kan slapen, zo'n prikkend gevoel, maar volgens de dokter is dat niets geks of verontrustends. Mijn ooglid is wat geirriteerd en dat moet ik nu schoonmaken met babyshampoo zo simpel kan het zijn soms en ik geloof al dat het helpt, want natuurlijk ben ik gelijk zo'n potje Zwitsal babyshampoo gaan halen.
Nog een muts met gaatjes gehaakt voor in de wind, een stormmuts... en kijk, mijn neus is ook onderhanden genomen, net als een ding in mijn nek en nog twee op mijn decolleté.
Nu maar hopen dat ik me ook snel weer wat lekkerder voel, want een paar gebeurtenissen van de laatste tijd zorgen er toch voor dat ik wat depri ben en daar helpt jammer genoeg geen babyshampoo tegen.
Joop heeft een laatste pittige duivenvergadering vanavond, hopelijk met ook een goede afloop want anders is er een hoop werk voor niets gedaan.
En de rucola bloeit ook weer, mooie bloemetjes, hele velden aan de dijk.
Natuurlijk gingen we stemmen vandaag, ik wist alleen nog niet op wat. En dan dat waterschapgebeuren, ook al zoiets dat je zegt (of denkt) 'het zal allemaal wel'.
Er kwamen mensen aangelopen, die al gestemd hadden, waaronder een aardige meneer die volgens mij ook het beste met het wel en wee van eiland en bevolking voor heeft en ik vroeg waar hij op gestemd had omdat ik nog twijfelde. Hij zei dat hij op de Partij voor de dieren had gestemd. Het feit alleen al dat hij zei waarop vond ik erg leuk, want ik weet dat het waar is en toen wist ik het ook ineens!
Voor het waterschap stemde ik op kundige mensen die geen politieke partij zijn, dat leek mij ook wel verstandig want dat water moet gewoon goed geregeld zijn zonder politieke gedachtes erachter, net als de kerk niets met politiek te maken heeft, die dingen horen gescheiden te blijven. Nu ja ik heb er in elk geval over nagedacht, of het goed is is een tweede.
Vanmiddag lekker gewandeld met Heleen, dat werd ook weer eens tijd, dat vond Didi ook!
En de lente is begonnen!
Joechei! (maar het is nog lang geen mei)
« Vorige Pagina |
Toon berichten 2057-2064 van 7929 |
Volgende Pagina »
