Van bevrijdingsdag heb ik weinig meegekregen, we hebben niet eens gevlagd. Er was hier ook niets te doen volgens mij. Eén ding goed doen is beter dan twee dingen half en koningsdag wordt hier goed georganiseerd gevierd. Je kan wel blijven feesten.
Joop loopt af en toe eens naar 'de wei' en doet daar af en toe eens wat, maar dat kost hem wel moeite. Een conditie van 0,0. Helemaal weer terug bij af. Daarom is hij ook wel blij met die paar vierkante meter zo vlak bij huis, er staan nu planken rond. Een goede plek ook wat zon en wind betreft zegt hij.
Ik heb gewassen, gebreid en gewandeld. De was was zo droog, de trui schiet lekker op en wandelen doe ik zo nog een keer. We zijn de zondag weer zonder kleerscheuren doorgekomen tot nu toe.
Dit is hem dan, de inmiddels beroemde zakdoekjesboom van Zonnemaire.
Afgelopen week stond hij in de krant en dat we konden komen kijken zaterdag(vandaag) omdat het toch wel heel bijzonder was. Janny zou komen dus ik deed een berichtje dat we dan gelijk naar de zakdoekjesboom konden gaan kijken. Ze dacht even dat ik gek geworden was, maar dat was gelukkig niet zo.
Heleen ging ook gezellig mee en er waren nog meer kijkers. Ook de dochter van degene die hem geplant heeft was er en die mevrouw was al heel erg oud, dat zag je zo, dus ja de boom telt ook al behoorlijk wat jaartjes.
Ik verwachtte een klein boompje maar het is echt een grote boom met heel veel zakdoekjes zo lijkt het, erg leuk om te zien.
Na ons bezoekje aan de boom, liepen we een stukje met Heleen mee door de polder. Freek en Joop bleven thuis.
Vanavond aten we met z'n viertjes heerlijke vis bij de Brouwerie.
Na de ruim twaalf kilometer van gisteren deden we het vandaag rustigjes aan, het was ook regenachtig dus dat kwam goed uit.
Maar ook dan kan je best nog leuke foto's maken.
Joop zijn jichtteen gaat wat beter, hij kan ik elk geval weer wat heen en weer lopen en dat doet hij dan ook. De bestemming is 'de wei' waar het stukje dat hij mag gebruiken afgezet moet worden met wat paaltjes en planken omdat anders het paard alles overhoop loopt. Dat schijnt nogal een onbehouwen beest te zijn.
Er zit nog weinig vooruitgang in de verkoudheid, af en toe paracetamollen, strepsils en hoestbonbons moeten de boel wat verlichten.
Lekker veel buiten geweest. Vanmiddag even naar Brouwershaven gewandeld, daar waren we toch weer mooi een paar uurtjes zoet mee. Buiten is het best, binnen ga ik hoesten.
Er zitten al bijna knoppen in het vlas nog een week of wat en het bloeit weer, het groeit hard genoeg nu.
Het was vooral een hoestnacht, erg vervelend en je rust ook niet goed uit zo.
Overdag eigenlijk niet veel last behalve een stem die niet goed wil.
Wel gewandeld en boodschappen gedaan op Scharendijke
Er was het goede nieuws dat Brouwerseiland zo goed als van de baan is.
Nog niet helemaal natuurlijk, dat zou te mooi zijn geweest. Ik ben er blij om, het opene van de Brouwersdam is veel te mooi om daar van die suffe eilandjes met veel te dure huizen neer te leggen, waar niemand in wil wonen.
Het was een sombere dag. Geen weer voor mooie foto's, maar het gele kwikstaartje liet zich even van zijn beste kant zien, net als Zonnemaire, dat eigenlijk elke dag, bij elk weertype van alle kanten even mooi is.
Als er één hond niet agressief is is het Didi wel.
Dominant, dat wel, ze wil graag laten zien wie de baas is, maar zolang honden los lopen is daarbij niets aan de hand, wel zo gauw ze aangelijnd zijn, dan willen ze weleens behoorlijk gaan blaffen en trekken en zo, klaar om.... ja om wat eigenlijk...
Didi is de laatste drie jaar drie keer behoorlijk aangevallen, zomaar uit het niets, midden in het dorp waar ze altijd aangelijnd is, dus dan wordt je best wat voorzichtiger. In de polder heb je daar gelukkig geen last van en de meeste honden kennen elkaar en weet je wat je te wachten staat, daar komt nog bij dat ze maar half ziet, dus ook niet alles aan ziet komen.
Waarom vertel ik dit allemaal?
Nou ik werd vrijdagavond in de feesttent aangesproken.
"Wat deed jouw hond ineens agressief tegen mijn hond zeg, ik schrok me kapot!" er was niets bijzonders gebeurd, ik wist eigenlijk niet eens goed meer wat, de poes was er niet bij, die loopt er meestal achteraan, daar kijkt Didi dan meer naar dan naar het hondje, dat had ik wel opgemerkt.
Ze heeft een pup, zo'n wit krullenbolletje, een reutje ook nog dus niks aan de hand, maar wel pup, misschien dat dat het was, pups is ze niet zo gewend, ik heb geen idee, maar agressief? Nee!!
Verkoudheid heeft me aardig te pakken, een vol hoofd en een stem die het niet goed doet, de duizelingen zijn er ook weer, niet erg maar vooral 's morgens bij het opstaan aanwezig. Ik denk dat dat vooral met de lichten in de feesttent te maken heeft gehad, dat was een aanslag op mijn ogen, ik voelde me daar niet goed bij.
Een paar weken geleden maakte ik even een praatje met een buurvrouw een stukje verderop (jij noemt altijd iedereen buurvrouw, zegt Joop dan)
Ze vertelde dat ze sinds kort een bijenvolk had en dan is mijn reactie logisch natuurlijk...
'Oh wat leuk! Dan moet hij me helpen, want ik durf nog niet en ik wil zo graag kijken, zou hij dat willen doen?'.
Dat is inmiddels gebeurd, maar ja Joop heeft niets meer, nog geen boek, want bijen gaan we toch niet meer houden, geen ruimte voor en ik ben allergisch, weg ermee!
De kap kocht hij vorige week al, zodat hij bij het volkje van de buurvrouw kan kijken, maar dan begint het toch een beetje te kriebelen, 'als ik nou ergens eens een plekje had, zo'n kast neemt bijna geen ruimte in', dus dat plekje heeft hij inmiddels ook al... eventueel.
Hij is zich weer wat in de bijen aan het verdiepen, want als je het niet meer nodig hebt verdwijnt het naar de achtergrond.
Het is ook nog niet gelijk, volgend jaar misschien zegt hij, dat heb ik net besloten, rustig aan....
Het is vlakbij. Het zou leuk zijn, lekker een beetje iets buiten te doen hebben, hij kan er zo naar toe lopen.
Iemand nog interesse in een racefiets? Mèt outfit slechts één keer gebruikt.