Zo, het zit er op, we kunnen weer gewoon gaan doen, want wat een toestand toch elk jaar weer.
We keken naar het laatste stukje van de top 2000. Miriam kwam even langs maar die was om elf uur alweer weg. Didi lag zoals altijd op tijd in haar mand, we schonken zoals altijd geen aandacht aan het vuurwerk, gaan ook niet extra bij haar kijken tijdens het geknal, het is gewoon die rare avond van het jaar waarop het nogal rumoerig is.
Na twaalven ging Joop nog even naar het café en ik bleef lekker thuis voor de buis.
Mijn vestje kreeg ik niet meer op tijd af, maar dat heb ik vanmorgen gedaan, geen tekening meer onderhanden, alles is af, blanco, wat zal ik nu weer eens gaan doen.... eerst maar de lampjes in de zak, de engeltjes zitten er al in.
2018 is geveld, net als deze boom, klaar voor kachelhout terwijl hij afgelopen voorjaar nog zo uitbundig bloeide.
Vandaag als laatste mapje Zonnemaire. Natuurlijk zijn er nog meer, zoals de polder met al zijn uitgestrektheid, ik kan er nooit genoeg van krijgen. Heel de photobucket site is openbaar vanaf 2003 tot nu, iedereen is vrij daar doorheen te bladeren, alleen weet ik niet hoeveel reclame je daarvoor moet slikken. Vanaf 2013 maak ik pas jaarmapjes.
Heerlijk gewandeld vanmorgen toen het nog lekker zacht was, naarmate de dag vorderde werd het steeds waterkouderder tot het ging miezeren.
Joop en ik deden samen boodschappen bij de Plus vanmiddag, we namen gebak mee, het was tenslotte onze trouwdag.
Morgen oudjaar, nog even doorbijten, het is dan wel gewoon maandag eigenlijk. We hoeven alleen nog oliebollen te halen en misschien zeggen we ook wel "laat die oliebollen maar zitten" als het aan mij ligt wel, maar Joop kennende moeten er oliebollen bij en appelflappen, net als bij kerst dat uitgebreide eten dat hoeft voor mij ook niet.
Geven en nemen noemen ze dat, we doen maar wat, al tweeenvijftig jaar.
Familie en Huisentuin slaan we over, vandaag mapje Natuur.
Best een groot mapje, dus daar laat ik het even bij. Want het is ook wel leuk om te vertellen dat onze kerstvogel er spontaan een vriendje bij kreeg. Erg gezellig.
Vandaag de mapjes bomen en Didi. Ik zag gisteren dat ik er beter niet tussenin kan tiepen dan kan je ze allebei tegelijk bekijken, tenminste dat idee had ik, het zal er aan liggen waarop ze bekeken worden.
Didi is een beetje uit haar doen, het zijn ook rare dagen en we hebben nu constant muziek aan wat er anders ook nooit is, die beesten voelen gewoon dat het anders is als anders en zo voel ik me ook, ook al doen we verder niks buitengewoons.
Vandaag is Sil jarig. Ook voor haar zijn het rare tijden waarover later misschien eens wat meer, maar we reden dus niet naar Nijkerk. Zij ging lekker uit eten met haar kinderen vanavond, die daarna ook weer iets te doen hadden.
Morgen is het zaterdag, ik zet het hier maar steeds neer om mezelf er aan te herinneren. Het weekend begint nu weer voor de meeste mensen, al zijn er ook genoeg die gewoon aan het werk zijn, weekend of niet
Bijna weer een nieuw jaar, tijd voor nieuwe mapjes. Andere jaren plaatste ik weleens een slideshow van de hele mapjes, maar omdat dat toch niet werkt nu een greep eruit waarvan ik denk de mooiste, of leukste, een stuk of twintig.
Vandaag te beginnen bij de B van de beesten en bloemen een beetje tempo maar want het jaar is zo om.
Het was heerlijk, met bijbehorende wijntjes, dus vandaag doen we maar kalm aan met een lekker eigengemaakt kippensoepje met stokbrood.
Lekker gewandeld ook, het lijkt bijna een gewone dag.
Yara (onze kleindochter voor wie het nog niet weet) werkt bij de Mac Donalds in Barneveld een bijbaantje, ze werkt soms ook nog als garderobejuffrouw en loopt stage bij een dierenwinkel.
Het is een bezig bijtje. Daarom vind ik zo'n filmpje natuurlijk best leuk dan zie ik haar weer even en kan ik als trotse oma haar ook weer eens even hier laten zien. Die leukerd met moedervlek op haar wang, dat is ze! Achttien inmiddels!
Mir kwam een kop soep meeeten en we deden nog even onze 'blue suede shoes' aan.
Geen idee hoe dat werkt bij ganzen, waar ze hun nacht doorbrengen, of dat ze alleen maar op doorreis zijn, maar 's morgens is het verzamelen geblazen op dat stukje land dat pas leeg is.
Een drukte van jewelste en dat duurt de hele dag, tot ze 's avonds weer ergens een beschut eilandje in de Grevelingen op zoeken denk ik.
Zou zo'n boer daar nu ook nog blij mee zijn? Er staat niets meer dat geoogst moet worden, ze vreten een hoop ongeregeld goed weg en poepen de boel onder..... ik heb geen idee of dat ook nog voordelen heeft.
