Na een paar weken niet, nu weer eens echt even in de maandagochtendstand vanmorgen, dat was best even nodig. Didi blijft maar verharen, anders hield dat nog weleens op maar het lijkt nu of er geen eind aan komt, misschien ook wel door de warmte, die brengt toch al met al wel wat teweeg.
Daarna een wandeling. Al weken zeurt Didi dat ze de Bosweg in wil, dus ik dacht 'laat het vandaag dan maar gebeuren' (dat is toch ook een liedje?) en we liepen de Bosweg in en gingen als een trein, maar ja dan komt er ooit de bocht en ik weet dan al dat ze daarna in elkaar zakt, maar eerst kwamen we nog poes tegen, altijd spannend.
Ik maakte wat foto's af en toe en bij Kijkuit staat een bankje waar we even gingen zitten, het maakt ook niets uit, we waren lekker buiten en in beweging en daar gaat het toch om.
Het is 'Laat het vanavond Gebeuren'de Dijk verveelt nooit.
Een gezellige dag vandaag samen met Janny en Freek. Het was geen buitenzitweer maar het bleef wel droog, zodat we wel een wandeling konden maken vanmiddag en vanavond aten we een hapje bij 'op dn Diek'. Vergeten foto's te maken dus dat deed ik nog even toen ze wegreden.
Nou en toen kreeg ik vanavond plots een paar foto's van mijn kleinzoon. Ik herkende hem eerst niet eens, ineens volwassen zo lijkt het, maar dat is niet zo natuurlijk, wel heel anders dan toen ik hem voor het laatst zag.
Vlasdag in Dreister, mijn geboortedorp, dat slaan we niet over zei ik al eerder deze week. Elk jaar bijna hetzelfde, maar toch leuk. Heel het dorp afgezet, maar wij zeiden gewoon dat we bij Piet en Marie moesten zijn en toen mochten we er door.
Een hoop rommel, maar ook leuke dingen, veel streekgerechten, oude ambachten, tractoren en brommers. Een rondje linksom en na de koffie met appeltaart, een rondje rechtsom en dan heb je het wel gezien.
Honden sjouwen we niet meer mee naar zulke dingen, die passen op het huis, dat vinden ze veel leuker.
Sil en ik waren vanmiddag even bij het Groene kikkertje om door het natuurpark te lopen.
Het is daar heel leuk, met allelei zitjes, watertjes en hutten, ik ben er al een paar keer erder geweest. Of het nu door de droge zomer kwam of gewoon omdat het al een paar jaar geleden was, ik vond het er niet echt mooier op geworden. Wat een woekerbende, heermoes in overvloed en de Japanse duizendknoop ontbrak er ook niet. Wel sfeervol hoor, met overal hangende lampjes, 's avonds moet het er ook erg mooi zijn en als je er gevoelig voor bent misschiens zelfs ook geneeskrachtig waar veel mee geschermd wordt, maar wij voelden niets.
Aan het eind van de rit een heerlijk bakje koffie en een plant als verlaat verjaardagscadeau, hij kleurt prachtig bij mijn shirtje.
Morgen vlasdag op Dreischor, dan mag je er gratis in, dus wij dachten we gaan vandaag dan is het nog niet zo druk en dat was het ook niet.
Je kunt maar ergens blij van worden en dat word ik hier wel van hoor. Ik heb best drie keer nagedacht want je ziet het er niet aan af vind ik. Je doet die doos open en denkt 'is dit alles'. Ja dat is alles en daar betaal je dan €150 voor, maar een hobby mag geld kosten zeggen ze toch altijd en ze kleuren heel fijn!
Joop ging samen met wat neven, nichten en bekenden tante Jaantje naar haar laatste rustplaats brengen. Ik ging niet mee, Silvia zou komen en mijn pakje (zie boven) en met tante Jaantje had ik toch niet zo'n band, zo kon Joop gezellig samen met neven en nichten zijn, dat ging best zonder mijn steun.
Na onze middag wandeling met de honden zaten Silvia en ik lekker buiten, we draaiden met de zon mee dat kan nu weer en ik deed nog het een en ander met was en tussendoor zat ik...... tot de stoel het begaf u begrijpt het al. Mijn eerste reactie was 'maak eens een foto' dus het viel wel mee, ik ben alleen wel blij dat wij het steeds zelf overkomen en niet de visite. Nu gaan er nog twee stoelen naar de stort (die ander die net zo oud is wachten we niet op tot die het begeeft) waar we geen nieuwe meer voor kopen want de zomer is bijna voorbij, stoelen zat nog.
Die trui waar ik het gisteren over had gaat nog even niet door, als ik ergens geen zin in had vandaag was het wel breien en eigenlijk in niets. Kleuren wel, dat gaat altijd, dan kan je fijn je gedachten verzetten.
Het is geloof ik mijn week niet zo, het is ook nog veel te warm ook al lijkt het niet zo, mijn hoofd is zwaar, ik denk dat de afvoer verstopt zit..
Wij gingen eens naar de snoepwinkel in Zierikzee, want als je jarig bent mag je iets lekkers uitzoeken.
Heerlijk!
En toen zat er ook nog een verassing in de brievenbus!
Feest man!
En weer een tekening af.
Het zijn kleuren die ik niet zo snel zelf zou kiezen, maar dit waren de kleuren uit mijn nieuwe doos die ik nog niet gebruikt had en dan ga ik op mijn manier de uitdaging aan.
Zo'n tekening groeit en ik heb er nu ook best lang over gedaan omdat het niet lekker liep. Het begin was moeizaam dat is het bovenste 'hoofd'. Ik gebruikte de vorm van het hoofdje waarvan ik een tijdje geleden zo onder de indruk was en dat nu dient als bureaublad...
De lichtblauwe lijnen naar rechts dienen als uitlaat en het hoofd kijkt sip. De hoofden daaronder zullen de kinderen zijn, niet bewust maar er moesten daar rondjes voor mooi vond ik en toen maakte ik daar ook maar weer hoofden van met soortgelijke vorm, daarna ging het wel makkelijker dat zie je ook aan de tekening.
Het zijn toch de constante zorgen die je hebt, ik tenminste, over het wel en wee van je kinderen. Je wilt ze zo graag gelukkig zien. Daar heb ik dan die strepen voor dan kunnen ze eruit, die zorgen ;)
Toch wel leuk om te vertellen hoe het groeit en nu ga ik weer een trui breien.
