Een bekend hoofd ineens voor het raam vanmorgen, een oud werknemer moest in de buurt zijn en zag ons naambordje. 'Jullie hier!' 'Ja, wij hier!' Dus na het karwei kwam hij even zijn brood bij ons opeten bij een kopje koffie en haalden we ouwe koeien uit de sloot en zo, erg gezellig.
Vanmiddag wandelden Didi en ik heerlijk in de zon. Foto's zijn van vanmorgen, toen was het ook al lekker
Joop ging naar de sportschool, het bevalt wel geloof ik, ik denk dat het een goed idee was.
Tot een uur of twee viel het allemaal nogal mee, vanmorgen was bijna alles verdwenen, maar toen het eenmaal weer begon kwam er toch flink wat uit de lucht vallen.
Nog even over Peter Noordermeer, de pottenbakker van eergisteren. Hij gaf vroeger Ongevraagd Advies op zijn Weblog het OAB, juist ja web-log van Sanoma dat zo droevig aan zijn eind kwam en ook de Flora van Dreischor overleefde dat niet.
Hij heeft daar nog steeds vreselijk de P. over in zal ik maar zeggen.
Tegenwoordig bakt hij potten om iets om handen te hebben en wekelijks verschijnen zijn stukjes in de Wereldregio. waar laatst ook een boekje van is uitgebracht.
Wat zou het leuk zijn hè, een nieuw Ongevraagd Advies Bureau! Volgens mij wil hij best.
Ondertussen is Zonnemaire weer wit geworden.
Toen ik vanmorgen voor het eerst naar buiten keek regende het nog gewoon, niks beloofde sneeuw. Maar na de thee op de dijk werden de druppels wit.
Gauw weer naar huis, want het waaide ook nog eens behoorlijk.
Een onbevlekte Bermweg met de prachtige nieuwe rolemmers, we worden er onder bedolven.
Vanmiddag nog even naar de camping en toen hadden het wel weer gehad. Het heeft vanmiddag ook alweer een tijdje geregend dus het is een bende van jewelste, nu voorlopig liever maar geen vorst.
Op naar januari! Of nog liever februari!
Er was kerstmarkt in de kerk van Dreischor, mijn geboortedorp en ik zou bij bij de potten van de P. (tegenwoordig pottenbakker P.) gaan kijken.
Hij bakt er lustig op los, mooie schalen en kruiken, vazen en raspjes en ook vogelhuisjes en daar had ik een oogje op.
Ik zocht een leuke uit en eenmaal thuis zat het stokje er niet meer in, dat was balen natuurlijk.
Eerst maar een wandeling en daarna nog even terug, ik was ook vergeten foto's te maken en dat kon dan gelijk.
Met het gaatje naar het noordoosten gericht moet het toch voor de mezen een onweerstaanbaar huisje zijn. Wordt vervolgt.
De stukjes brood van gisteren zijn nog keurig opgeruimd vandaag. Toch wel makkelijk als je kostje zo voor het oprapen ligt vond deze merel. Voor de vetbolletjes zie ik nog weinig klandizie, ze zijn ook nog van vorig jaar misschien zijn ze wel over de datum en smaken ze nergens meer naar.
Een lekker rondje gewandeld vanmiddag, dan lig en zit je daarna weer extra lekker. Het was erg koud door de toch wel stevige bries en ik was vergeten een muts op te zetten, brrr, het water zag er ook al blauw van. Het laatste stuk met tegenwind mijn sjaal maar een beetje over mijn oren getrokken.
Af en toe vallen er een paar hagelstenen, serieuze wittigheid heb ik hier nog niet gezien.
Verder lekker zitten breien.
's Zomers staan er plantjes op of iets anders vrolijks, deze winter doet hij voor het eerst dienst als vogelhangplek, want zomaar nutteloos in een hoekje staan is natuurlijk ook niets. Erg handig vind ik zelf, al is het brood er inmiddels afgewaaid en ligt te soppen op de grond, maar eigenlijk geef ik ook nooit brood.
Vanmorgen werden de zakken aarde bezorgd, daar ben ik een tijdje zoet mee geweest. De bak zit vol, de kerstboom staat en brandt, als hij aanslaat laat ik hem staan. Er zitten ook wat bolletjes in met pot en al, dus komend voorjaal al iets bloeiends in elk geval.
Inmiddels regent het pijpestellen, ik heb nog net op tijd een rondje kunnen lopen.
Update:
Er zaten vanmorgen chocolaatjes in de brievenbus, lekker! Sinterklaas had nog wat over zeker en heeft dat op de thuisreis maar zo hier en daar in de brievenbus gedaan.
Het paard van eergisteren was in de sloot gevallen en had zijn rug gebroken hoorde ik vanmorgen, het was wel het paard van de foto. Toevallig dat ik daar dan nog een foto van nam een dag of wat voordien. Ik zet eigenlijk nooit paarden op de foto, ik vind ze groot en onberekenbaar ik heb er niet zoveel mee, behalve die van Irene natuurlijk, maar dat zijn dan ook heel bijzondere.
Ook de dokter eens gebeld hoe het met mijn stukje hoofd afgelopen was. Goed. Het is/was zonneschade. Zulke plekjes moeten wel weggehaald worden want dat kan op den duur wel kwaadaardig worden, maar ja dat wist ik al. De boel een beetje in de gaten houden en niet in de felle zon, of anders beschermen.
Een mailtje van het bedrijf waar ik eergisteren mijn twintig zakken tuinaarde kocht voor de nieuwe bloembak. Ik vroeg of het bezorgd kon worden en dat kon, dat kostte dan wel €5 extra, nu ja ik hoefde dan niet met die zakken te sjouwen en het zou gisteren of vandaag bezorgd worden. Vanmiddag nog niets dus ik belde eens... nou dat kon diegene nooit gezegd hebben want... weet ik veel wat voor praatje, maar ze komen nu morgenochtend.
Update:
Hoi Ria. Ik begrijp dat het verwarrend is dat er voor het een wel en het ander geen bezorgkosten moet worden betaald. De regel is dat onder de € 100 bezorgkosten gerekend worden. De kerstbomen echter vormen daar weer een uitzondering op die bezorgen we altijd gratis.Ik zal daarom de € 5 in een envelop stoppen en met de chauffeur meegeven.
Kreeg ik als antwoord op mijn mailtje. Daar kan ik dan weer wel mee leven. Ik heb de €5 als fooi aan de chauffeur gegeven.
Een warme douche voor de Groenevakwinkel zullen we dan maar zeggen 
Zoek het ijsvogeltje! Ik weet zeker dat het erop staat maar was te laat met de foto en omdat ik er verder geen foto nam is dit hem voor vandaag. Het was somber donker weer.
Joop ging sporten vanmiddag, vrijdag weer, wordt vervolgd dat zeker!
Ik plakte zegeltjes die in mijn portemonnee zaten op de daarvoor bestemde zegelplakpapiertjes en vergat daarna mijn portemonnee weer in mijn tas te doen, waardoor ik even later bij de kassa op Scharendijke zonder pinpas stond, erg vervelend. Teneinde raad vroeg ik of er iemand zo vriendelijk wilde zijn het voor te schieten zodat ik niet nog een keer heen en weer hoefde te rijden en jawel hoor, gewoon de mevrouw die na mij stond. "Ik vertrouw u op uw blauwe ogen... " zei ze nog en betaalde mijn boodschappen. Na het noteren van haar rekening nummer naar huis en thuis gelijk het geld weer overgemaakt.
Zo kan het ook. Er bestaan nog zat aardige, vriendelijke, behulpzame mensen. Ik ben haar erg dankbaar dat vergat ik bij het overmaken te vermelden.
