We hebben geen lange wandeling gemaakt, veel te heet, ik vind er ook niets meer aan hoor. We gingen om pruimen en naar het tuincentrum in Renesse. Het was uitverkoop zeiden ze maar ik zag er weinig van.
Ik heb de Rhododendron opgeruimd, daar erger ik me de hele zomer al aan, bloemen die bruin worden, misschien door mijn eigen schuld maar dan daarna veel blad laten vallen, geen nieuwe knoppen vormen, geel worden, ik was klaar met de Rhodo.
Het hele jaar door leuk om naar te kijken, groenblijvend nu volknoppen we zien het wel, alles beter dan dat lelijke ding. Gelijk de aarde wat opgehoogd en opgeruimd.
Eenmaal klaar kwam de verjaarsvisite, erg gezellig, mèt 'staafje'! Want in deftige kringen hebben ze het natuurlijk niet over stokjes, maar zo langzamerhand weten we natuurlijk ook wel dat staafjes gewoon stokjes zijn
"Ik hou niet zo van dat gefotografeer, maar allemaal bedankt hoor, voor de felicitaties en reacties enzo".
Nu er veel 'oares' is zal Ina wel weer eens vaker komen logeren. Het was erg gezellig en vanmiddag is ze weer naar Leiden vertrokken.
Het was heerlijk wandelweer al had Didi niet veel zin, als de zon erdoor kwam was het ook best warm ineens. We deden het rustig aan en zodoende toch een lekker rondje gedaan.
Daarna lekker geluierd in de zon, dat kan ik ook best.
Na wat ingrijpende levensgebeurtenissen is Ina ook weer eens bij ons.
We gingen samen naar de Burghsedag vanmiddag, waaraan naar we later zagen een vervelend einde kwam. De traumahelicopter en de brandweer kwamen net aan toen wij weggingen. Hopelijk is het allemaal goed afgelopen.
Ina nam ook wat foto's dus gelijk een haarupdate en even voor de duidelijkheid, ik ben erg gelukkig met mijn haar zoals het nu is, natuurlijk moet het nog iets langer voor handig, maar kort wordt het zeker niet meer
We bleven niet te al te lang want het was er wel heel erg druk en zochten de rust van Burghsluis voor een biertje.
Vanavond aten we een heerlijk visje op het dorp op de dijk en namen nog een afzakkertje na een rondje met het hondje bij de Smisse. Zo maakte ik kennis met de man waar ik elke dag mee zwaai, want zwaaien doen we hier elke dag met elkaar.
Zo, weer een nieuwe trui op de pennen van de wol die ik een tijdje geleden kreeg van een dorpsgenootje omdat ze er toch niets mee deed. Lekker dik, dat wordt een echte wintertrui, die hebben we voorlopig nog niet nodig.
Als ik de modellen voor komende winter eens bekijk, hebben we vooral wijde mouwen, tot vleermuismouwen aan toe, dat is niet praktisch, dat past in geen enkele jas, dus ik hou het maar gewoon bij rechttoe rechtaan dat lijkt me het best.
Verder is het de hele week al heerlijk wandelweer en dat doen we dan ook, het gaat goed. Wel aan de riem anders gaat ze lopen tutten en dat is vermoeiend, een beetje doorlopen is toch wel fijn.
Soms heb ik de illusie dat de deuk wat minder wordt, maar als ik dan weer eens een foto maak om te vergelijken zie ik toch weinig verschil. We zullen het ermee moeten doen.
Ik heb er ook eentje. Hij zit er nu vijftien jaar en zelf zie ik hem eigenlijk nooit. Ik wilde het al lang, best stoer zo'n tattoo vond ik, net zoiets als je motorrijbewijs halen, het past ook wel een beetje bij elkaar en ik wilde zeker stoer zijn, of lijken, of erbij horen. Die behoefte heb ik in elk geval totaal niet meer.
Mijn opa had een anker op zijn arm, dat vond ik altijd erg interessant, niet dat hij ooit gevaren heeft volgens mij.
Die volgekalkte lichamen vind ik heel lelijk, maar met deze kan ik nog wel leven al zit hij op een verkeerde plek, want altijd wel gedeeltelijk bedekt door een bandje van het een of ander, dat zijn dingen waar je van tevoren op moet letten, zeker als je er maar eentje doet en dat heb ik dus niet gedaan.
Ik heb er geen spijt van, maar of ik het als ik de keus had weer zou doen betwijfel ik.
Wie van jullie heeft er ook eentje? En wat en waar?
Boodschappen gedaan op 'Schearendieke' en vanmiddag bij de buren. De Reine Victoria's zijn ook rijp en om te proeven kreeg ik er een paar bij van de Reine Claude van Schouwen, heerlijk! Daar heb ik later ook nog maar een kilootje van gehaald. (Ze zijn met liefde geplukt zei ze nog en ik kreeg ze...)
De foto heb ik even van Zeelanderij gepikt, dat vinden ze vast goed. Zeven soorten pruimen maar liefst en lekker!
En aardappelen weer bij een andere buurman, de zoon van Ceel, zo weten we weer sinds de #beleefzonnemairedag. Ceel die altijd met mijn zus Janny wilde dansen als het weer eens uitvoering was van het één of ander. En zo leer ik steeds weer bij hier.
Ieder mens is uniek, dat is toch eigenlijk prachtig, daar hoeven we niets voor te doen. Door ons op een bepaalde manier te kleden laten we zien waar we bij willen horen, of wat voor type we zijn.
Ik ben echt een spijkerbroekenmens, ik draag sinds de zestiger jaren niet anders, of heel af en toe een variatie erop, maar het blijven broeken. Daarbij ben ik, hoe kan het ook anders een truienmens. Geen ingewikkelde truien maar zo eenvoudig mogelijk, zonder tierlantijnen, dat is niets voor mij.
Als het te warm is voor truien ben ik van de simpele t-shirts, de laatste twintig jaar die van de HEMA, ik heb ze in alle kleuren en zijn ze verwassen dan bewaar ik ze nog voor vieze karweitjes.
Zo ben ik en met mij nog vele anderen, daarin onderscheid ik me van niemand.
Maar... mijn truien, mijn heerlijke truien, die zijn van mezelf. Ik maak ze in alle mogelijke variaties, sommige draag tot in den treure, andere weer minder, maar zonder truien kan ik niet.
En nu heb ik er weer eentje bij van restjes katoen gemaakt, dus draagbaar voor deze tijd van het jaar. Ik ben er blij mee hij zit lekker en daarvan is er maar eentje, net als jij en ik...
