De vogels hebben ondertussen de vetbolletjes ontdekt, eergisten waren het vooral lijsters, zij maakten een beginnetje, vandaag barstte het van mussen, de bolletjes zijn op, plus nog wat boterhammen, ze weten er weg mee.
Hard gewerkt vandaag, het huis en ik zijn klaar voor de kerst, laat het nu maar gebeuren dan zijn we er maar vanaf, maar zo werkt het niet natuurlijk... het zal nog wel een keer moeten eer het zover is...
Joop bestelde een handdoekenrekje voor de badkamer, dat hadden we nog niet, het was altijd een beetje getob met die handdoek, maar nu hebben we dus een keurig rekje en van de weersomstuit haalde ik toen ook nieuwe handdoeken, ook geen overbodige luxe. Zo langzamerhand wordt het wel wat.
Ik trok de deur achter me dicht en dacht 'oeps'. Joop was naar de sportschool en mijn sleutels lagen op de keukentafel. Eerst maar gewandeld en toen ik bijna thuis was Joop gebeld, hij was ook net klaar, dat was netjes geregeld, ik hoefde maar even te wachten.
En weer zag ik het ijsvogeltje, ik had mijn fototoestel in de aanslag en weer was ik te laat, zie je hem?
Zo gauw het eens een mooie dag is ga ik daar posten want nu wil ik er weleens een fatsoenlijke foto van.
Mijn kersttrui is klaar. De breimand gaat nu maar weer even naar boven, denk ik... of ik moet een leuk patroon tegenkomen en dat vestje zit ook nog steeds in mijn achterhoofd, maar voorlopig even niets.
Dat hier een schuur gestaan heeft wisten we al, maar nu kwamen we afgelopen week deze foto tegen en dachten dat het een andere schuur was, maar dat blijkt het eerste stuk te zijn. In mijn herinnering zit alleen de grote achterste schuur, die kleinere zijn me blijkbaar nooit opgevallen, vreemd.
De betonnen afzetting langs de oprit begint bij ons tussen de voorramen, ons huis staat dus op de plek van de middelste schuur en de huizen van de buren op de plek van de grote schuur en de parkeerplaatsen op de plek van de kleine schuur, zo ongeveer dus.
Zelf zullen ze niet zo snel contact zoeken en als ik het probeer is het ook vaak heel kort alleen een antwoord, maar Sil stuurt tegenwoordig af en toe eens iets.
Iedereen is druk met school paarden, hobby's, werk, dan weer hier en dan weer daar zijn, dat gaat nu eenmaal zo.
Een etentje samen met Silvia en vriendjes en met stokjes eten, Yara lukt het wel en Levi is natuurlijk alleen maar heel cool, dat snapt iedereen.
Yara verzorgt twee falabella paardjes en heeft zelf sinds kort een hengstje, dan is er nog een groot paard waar ze ook op rijdt en ze fotografeert! En als het sneeuwt hangt ze gewoon haar slee achter zo'n paardje!
Het hengstje van haarzelf heet Bommetje en ze gaat er wedstrijden en keuringen mee doen, hij wordt maar 90-96cm hoog.
Levi voetbalt en maakt in zijn vrije tijd nog gewoon een sneeuwpop, ik hoor wel al een beetje zwaardere stem. Hij traint de beginnende voetballertjes.
Een familie Doorsnee zijn we niet, maar wie nog wel tegenwoordig, er is overal wel wat en zolang iedereen gezond en redelijk gelukkig is ben ik dat ook zeker, want dat is wat moeders en oma's willen en ze moeten hun plaats weten, daarin ben ik nog weleens tekort geschoten, het nergens mee bemoeien gaat me nu eenmaal moeilijk af, maar mijn goede voornemens liegen er niet om en de vooruitzichten ook niet.
2018 wordt een prachtig jaar.
Misschien ben ik iets vergeten, aanvullende informatie van welke kant dan ook is altijd welkom!
Een bekend hoofd ineens voor het raam vanmorgen, een oud werknemer moest in de buurt zijn en zag ons naambordje. 'Jullie hier!' 'Ja, wij hier!' Dus na het karwei kwam hij even zijn brood bij ons opeten bij een kopje koffie en haalden we ouwe koeien uit de sloot en zo, erg gezellig.
Vanmiddag wandelden Didi en ik heerlijk in de zon. Foto's zijn van vanmorgen, toen was het ook al lekker
Joop ging naar de sportschool, het bevalt wel geloof ik, ik denk dat het een goed idee was.
Tot een uur of twee viel het allemaal nogal mee, vanmorgen was bijna alles verdwenen, maar toen het eenmaal weer begon kwam er toch flink wat uit de lucht vallen.
Nog even over Peter Noordermeer, de pottenbakker van eergisteren. Hij gaf vroeger Ongevraagd Advies op zijn Weblog het OAB, juist ja web-log van Sanoma dat zo droevig aan zijn eind kwam en ook de Flora van Dreischor overleefde dat niet.
Hij heeft daar nog steeds vreselijk de P. over in zal ik maar zeggen.
Tegenwoordig bakt hij potten om iets om handen te hebben en wekelijks verschijnen zijn stukjes in de Wereldregio. waar laatst ook een boekje van is uitgebracht.
Wat zou het leuk zijn hè, een nieuw Ongevraagd Advies Bureau! Volgens mij wil hij best.
Vanmiddag nog even naar de camping en toen hadden het wel weer gehad. Het heeft vanmiddag ook alweer een tijdje geregend dus het is een bende van jewelste, nu voorlopig liever maar geen vorst.
De stukjes brood van gisteren zijn nog keurig opgeruimd vandaag. Toch wel makkelijk als je kostje zo voor het oprapen ligt vond deze merel. Voor de vetbolletjes zie ik nog weinig klandizie, ze zijn ook nog van vorig jaar misschien zijn ze wel over de datum en smaken ze nergens meer naar.
Een lekker rondje gewandeld vanmiddag, dan lig en zit je daarna weer extra lekker. Het was erg koud door de toch wel stevige bries en ik was vergeten een muts op te zetten, brrr, het water zag er ook al blauw van. Het laatste stuk met tegenwind mijn sjaal maar een beetje over mijn oren getrokken.
Af en toe vallen er een paar hagelstenen, serieuze wittigheid heb ik hier nog niet gezien.
