Twee dagen, dat is beter, met deze ben ik wel weer blij.
Een beetje bijwerken nog hier en daar, daar had ik vanmiddag geen tijd meer voor want we gingen nog even proosten op de verjaardag van Wim. Het was erg gezellig zoals altijd en iedere keer zeggen we weer dat we het vaker moeten doen, zo gaat dat, maar dat geeft niet.
Joke had een schaaltje met lekkere dingetjes uit de oven, stokbroodje erbij, genieten! Dat ga ik ook eens doen!
Vorige week weer eens met wat oefeningen begonnen op mijn yogamatje maar dat heeft niet goed uitgepakt. Vooral mijn been waarvoor ik een tijdje geleden al eens bij de dokter was speelt behoorlijk op. Ik kan niet eens fatsoenlijk de trap op en af, erg pijnlijk. slijmbeurs- of peesschedeontsteking, ik weet het niet. Schouders kraken en doen ook zeer, eigenlijk ben ik één groot wandelend wrak. Wel gewandeld, dat gaat nog wel, ook al is het niet van harte.
Joop deed op Scharendijke even een leidinkje door de garagevloer, ik zal de details besparen, dat komt misschien later nog weleens ter sprake, maar dat zat ook niet mee. Hij moet het ook gewoon niet meer doen, genoeg geklust.
Wel vragen we ons soms af hoe het moet als alles achter de rug is, wat gaan we dan doen. Hier is voorlopig alles op orde. Dient er zich dan vanzelf weer iets nieuws aan, moeten we op zoek naar een nieuwe uitdaging (ik dacht het niet), of doen we gewoon lekker alleen dat waar we zin in hebben. De tijd zal het leren. Voorlopig is er nog niets afgerond.
Vanmorgen weer leuke post van Margo. De beloofde zaadjes van de wonderbloem, dat wordt weer spannend komend voorjaar. Als verrassing gelbolletjes erbij, doe ze in een groot glas stond erbij dus ik pakte een flinke vaas, dat was niet nodig, maar ze groeien nog steeds grappig spul.
We doen niet zoveel, tenminste ik niet. Joop heeft achterstand bij de duivenadministratie, die heeft het extra druk, dat krijg je als je met vakantie gaat dan blijft de boel liggen.
Het is een tijd van afwachten, je kunt niets doen maar hebt er wel mee te maken.
'Jij wil zeker weer die kant...'
'Ik wil die kant...'
'Denk er nog maar even over, dan rol ik ondertussen even lekker door de opgedroogde blubber... mmm'.
Natuurlijk gingen we die kant.
We zijn weer vol goede moed aan de nieuwe week begonnen.
Het was lekker vanmorgen met een zonnetje erbij, de poes zat weer op haar paaltje te kijken of er nog iets lekkers voorbij kwam. Van Didi en mij trok ze zich niets aan al waren we toch tamelijk dichtbij.
Ik maakte vandaag de tekening af waar ik al mee begon toen Joop in Nepal zat. Erg vrolijk is hij niet geworden of het moeten de kleuren zijn. Het is ook voor het eerst sinds heel lang dat ik het papier eens horizontaal heb gebruikt, nu ja, op naar het volgende hopelijk weer iets vrolijkers
Ook niet tussen alle kleuren wit open gelaten, het wit van de strepen en de ogen is niet ingekleurd, kortom ik probeerde eens wat anders.
Omdat Joop nog steeds niet aan een rondje lopen toe is, stapten we vanmiddag eens in de auto, een rondje toeren kan ook best gezellig zijn in een Golf.
We keken eens op Burgh, wat er zoal te koop staat waar we eventueel niet zouden willen wonen en dat was best veel. Er waren ook veel 'verkocht' borden, wij willen ook graag zo'n bord.
Het is best druk op Burgh en krap en vol, nee ook om te wonen vonden we niets.
Terug over Scharendijke, een stuk rustiger al en ruimer en eenmaal de Delingsdijk af, terug in Zonnemaire komt de rust je tegemoet.
Ik deed gelijk maar een wandelingetje daarna, het dreigde wel, maar het bleef droog in onze mooie polders.
Nu maar afwachten wat de komende week ons weer gaat brengen.
Eerst maar eens een paar fatsoenlijke schoenen gekocht vandaag. Ik had alleen nog twee paar oude waar totaal geen fatsoen meer in zat en ongeveer nog een halve zool, het verschil is duidelijk merkbaar
Het zijn dezelfde als mijn vorige alleen dit is het hoge model en een ander kleurtje, van Teva, superlicht.
Ik heb ze gelijk maar op waterdichtheid gestest vanmiddag en drie kwartier in de regen gelopen. Geen druppel lekkage, net als mijn jas, super! Mijn broek daarentegen was zeiknat, maar ja spijkerbroeken zijn nu eenmaal niet waterdicht.
Joop is alweer rwee dagen voor de duiven op stap, dat gaat gewoon door. Vanavond aten we gezellig bij de Smisse.
Toch wel weer gezellig 's morgens bij het wakker worden, zo'n bobbel naast je. 'Ik ben er niet' riep de bobbel nog, maar ik wist wel beter.
Het was best een spannende dag vandaag, tenminste niet echt spannend, maar toch wel belangrijk. Wij hadden al begrepen dat de andere partij niet aanwezig kon zijn vanwege andere bezigheden, maar wij hebben inmiddels uitgebreid geparafeerd. gekrabbeld en gebabbeld met de makelaar.
Felicitaties zijn nog lang niet aan de orde, maar 'er zit schot in', zoals mijn zus zo treffend zei vanmorgen.
Ik had voor de gelegenheid mijn nieuwe Nepalese sjaal aangedaan (zie foto), dat brengt geluk.
(Wordt vervolgd)
