De eerste crocussen en narcissen zijn ook weer gesignaleerd, zo fijn dat ze ieder jaar weer opkomen! Maar het is toch echt nog maar januari.
Eergisteravond voelde ik het al aankomen en inmiddels snotverkouden, keelpijn, hoofdpijn en vannacht ombeurten het linker- of het rechterneusgat verstopt. Heel ververvelend maar toch nog een paar uurtjes geslapen en gelukkig geen koorts of ziek gevoel.
Gewassen en lakens in de wind, heerlijk! En ook nog een lange wandeling gemaakt, mooi weer maar best fris.
En nu ben ik best vroeg, ook weleens leuk, de rest van de dag is om te kleuren.
We waren met z'n zessen en het was prachtig weer, best gezellig maar er kunnen er nog wel wat meer bij natuurlijk. Mij maakt het niet zoveel uit, het is anders, maar ik zou nooit elke dag alleen maar met een groep willen lopen, ik loop ook graag alleen elke dag hetzelfde rondje. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde.
Er kwam nog een buitje aan zei Joop, maar ik ging toch maar, het was droog en onderweg trok het steeds verder open, lekker hoor.
Even later was alles blauw en vanmiddag trokken we er allebei nog op uit. Tussendoor hield ik nog even vrijdag in huis. 'Vrijdag houden' zo noemden ze dat vroeger, je huis op orde maken voor het komende weekend. Misschien was het ook alleen iets van hier, Google kent het niet eens. Ik doe het ook op andere dagen, alleen als ik zin heb.
De natuur komt ook weer een beetje tot leven en hier en daar zit er toch al iets in de grond bij de boeren wat ook al opkomt.
Zonnemaire heeft nu ook een wandelclub, morgenochtend de eerste wandeling, vertrek om 11 uur, natuurlijk doe ik mee, wie nog meer? Ik ben benieuwd.
Een grijze dag alweer. maar gelukkig bleef het grotendeels droog.
Twee rondjes gewandeld en vanmiddag kwam ik op ruim 6km door de polder niemand tegen, hel-le-maal niemand, op de kippen en twee auto's na, maar die tellen niet.
De rest van de dag gekleurd aan mijn projectje, ik zou het best willen laten zien maar dat kan niet, dan is het niet leuk meer, dus ik moet sterk zijn, zeker nog tot mei en dat zal niet meevallen, maar ik ben sterk, heel sterk!
Een mail vanmiddag, Bob den Otter overleden. Ongelooflijk, zo plotseling en zo jong nog, 48 jaar!
Als er iets was met mijn blog mailde ik Bob en ik kreeg meestal gewoon gelijk antwoord, we 'kenden' elkaar al jaren, Bob was vertrouwd, Bob was een held!
In mijn sigarenkistje zat een briefje dat Bob gewaarschuwd moest worden als ik omviel, want logischerwijze zou ik toch eerst gaan.
Zo zie je maar het gaat altijd anders dan je denkt, daarom kan je je ook beter maar geen zorgen maken, dat denk ik zo vaak.
Ik wens familie en collega's heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Theo was zijn pa, die is ook nog niet zo heel lang geleden overleden.
Een ochtendrondje en dat was het dan. Niet helemaal natuurlijk, maar ik kwam niet zo heel veel van mijn plek vandaag, op een keer of wat de trap op en neer na, en iets met was.
Ik bestelde iets voor mijn projectje en toen kwam ik ook nog iets anders leuks tegen, dat krijg je dan he, dat zit dan in je achterhoofd dat je dat eigenlijk ook nog weleens wilt en dan ga je eens kijken enz enz...
Het viel me vandaag op dat het inmiddels ruim dertig jaar geleden is dat Joop voor het eerst de bergen op zocht.
En omdat de verhalen erbij toch niet komen ga ik hem eens intervieuwen...om te beginnen bij de kennismaking 1993, dat is misschien makkelijker. Kijken of het lukt.
Lamlendig word je van zo'n dag, het regent weer pijpestelen en ik heb alweer slaap.
Er hebben al meer een paar stoelen gestaan, maar nu lijken ze toch een serieus huis te hebben, met aparte kamers. De hanen lopen nog steeds langs de dijk, ik schreef er oktober 2022 voor het eerst over en het worden er geloof steeds meer.
Het staat wel gezellig en niemand heeft er last van en ondanks dat de zon scheen vanmiddag, zaten ze wel allemaal lekker binnen, want er was behoorlijk veel wind en daardoor ook best nog koud, ook al was het negen graden.
Lekker wandelweer, dat best en vanaf hier had ik de wind weer mee.
Het ging behoorlijk tekeer vannacht, meestal schuilen we achter de kerk, maar nu trilden we af en toe en vroeg ik me af of de zonnepanelen wel stevig vast zaten, hoewel ze al best zwaardere stormen te verduren hebben gehad.
Het leek zo koud, maar toen ik eenmaal naar buiten stapte viel het eigenlijk best mee, daar kwam nog bij dat ik dacht dat het al veel later was want ik had al zoveel gedaan, maar de klok sloeg nog maar net twaalf uur. Ik besloot een langer rondje te doen.
Een clupje zwanen was lekker aan het dobberen, daar was weer ruimte voor.
Toen ik verder liep vlogen er een paar op, het was leuker geweest als ze dat even eerder hadden gedaan.
Niet veel beleefd, wel gekleurd, maar die blijven voorlopig geheim, het is een projectje zal ik maar zeggen en dat komt dan vanzelf een keer tevoorschijn, of niet als het tegenvalt, ik ben er nog maar net mee begonnen.
