Het maakte vanmiddag nogal wat verschil welke kant je op keek, vanmorgen trouwens ook. Twee snelle rondjes want het was koud door de wind die er stond.
Vanmorgen vroeg stemde ik speciaal af op Omroep Zeeland waar Rene Geelhoed aan de telefoon zou zijn voor een praatje en tegelijkertijd zijn pas uitgerkomen plaat gedraaid zou worden.
Leuk! Afkomstig uit Zonnemaire en ook nog verre familie.
Nederlandstalig, 'Alle dagen gaan voorbij'.
'Niemand kijkt meer op of om, naar elkaar, of plekjes in de zon', dat zingt muzikant René Geelhoed, alias VOS op zijn nieuwe single Alle Dagen Gaan Voorbij. Sinds oktober vorig jaar brengt hij Nederlandstalige muziek uit. Op deze single komt hij in het geweer tegen het drukke stadsleven. Je zou het dus heel goed een protestsong kunnen noemen. Hoezeer hij ook verknocht is aan de Zeeuwse rust, helemaal zonder de stad kan hij ook weer niet.
Ergens in een bloembak zag ik wat geels met een beetje paars en maakte een foto, eenmaal thuis bleek het viooltje flink aangevreten, dat had ik niet eens gezien, want ik werd er echt wel blij van!
Vorige week was ik even in een groentewinkel waar ik anders nooit kom, een mooie winkel, vooral mooi, alles netjes uitgestald en wat me al meer opviel in diezelfde winkel is dat alles nep lijkt, kuntsfruit en kunstgroente, alles ongeveer even groot geen vlekje te bekennen.... daar komt echt geen kromme komkommer binnen, ik kan daar niet goed tegen en dan op facebook zetten bij website: 'pieper.nl' ook al nep.
Kijk, daar krijg ik jeuk van, als ik het nog niet had.
Twee rondjes, boodschappen gedaan en wat gepoetst, nu maar weer wachten op de volgende storm.
Met deze drukte lukt het in- en uitstappen wel, dat is in Rotterdam wel anders.
Toevallig hadden Mir en ik het er vorige week nog over dat we vroeger, zo'n vijftig jaar geleden in de tijd dat we in Spijkenisse woonden, weleens met de metro naar Zuidplein gingen om te winkelen. We moesten dan eerst nog een stukje met de bus want hij begon toen pas in Hoogvliet.
De eerste keer dat we dat deden was samen met een toenmalige vriendin en haar kinderen, dat was een dolle boel. Een zowat lege metro en de kinderen vlogen van hot naar her en wij zeiden tegen elkaar:
"wat een drukke kinderen zeg, van wie zouden ze zijn?" , "Nou hè, gelukkig niet van ons", terwijl we wijselijk naar buiten keken, we lieten ze lekker rennen.
Klik op de foto of hieronder voor nog meer Rotterdamse Metro-historie, best leuk.
Af en toe komt er dan toch wel een leuke Spijkenisse herinnering naar boven, al moet ik diep graven.
Half tien moest ik bij de kapper zijn, ik ging op de fiets en daarna nog naar de groentenboer, dus met bijna 30km op de teller vond ik wel dat ik genoeg beweging had gehad voor vandaag, gelukkig maar want vanmiddag was er weer regen. Mijn kleurprojectje weer opgepakt vanmiddag, want voor je het weet is het mei en dan moet het wel een beetje de moeite zijn.
Als je wat ouder wordt dan ben je na zo'n uitje als gisteren de dag daarna ook gewoon nog wat uit je doen. Ook al duurt het maar een paar uur (6) het heeft best impact en daar zijn we nu wel weer van bijgekomen.
Wandelingetje vanmorgen, fietsritje vanmiddag, een mens frist er weer van op na de Rotterdamse belevenissen.
Uitslagen krijgen we niet, dat is gisteren allemaal wel gebleken. Rechteroog is wat verslechterd, in het linkeroog is nu ook duidelijk de macula aanwezig en er werd geadviseerd toch contact op de nemen met de oogarts omdat zijn goede oog nu ook is aangetast, maar ja, die maakt dan weer een nieuwe scan en een nieuwe foto en zegt dan dat hij er ook niets aan kan veranderen, want zo is het gewoon. Daar wachten we nog maar even mee.
Er blijken wel vorderingen te zijn met het vinden van een medicijn, maar daar kan ik niets over vinden.
Wel had ze ook nog advies voor een voedingssupplement bij neuropathie en daar goede berichten over gehoord, dus ik schrijf dat ook maar even hier.
Het betreft het P.E.A. voedingssupplement en het is ook pijnstillend. Joop slikt al pijnstillers en daar houdt hij het maar even bij, maar misschien heeft iemand anders er iets aan.
Deze maandagmorgen werden wij tegen elven verwacht op de Briandplaats 15 Rotterdam voor de jaarlijkse vervolgafspraak voor het onderzoek waar Joop aan mee doet van de maculadegeneratie.
We zouden met het openbaar vervoer gaan. Je gaat dan met de bus naar het Zuidplein, dat gaat best snel, en daarna met de metro naar 'beurs', daar overstappen naar een ander perron en eenmaal bij de bestemming blijkt de halte naast het gebouw waar we moesten zijn, heel eenvoudig...
Vanmorgen was de schat van de gele fietstas zo lief om ons helemaal daar te brengen zodat er geen overstapstress zou zijn en terug gingen we met het OV. Het gaat allemaal wel hoor, het was ook totaal niet druk dat scheelt een hoop, maar dat overstappen is een ramp, geen lift kunnen vinden, inchecken/uitchecken, op welke knop zullen we drukken, metro in, metro uit alles is nauw en nieuw. Bij de bus moet de chauffeur helpen, omdat daar bij sommige bussen geen inrijplaat is. Nu ja over twee weken mogen we weer een dagje, maar dan naar het gewone Erasmus voor het neuro probleem, dit was een inburgeringsdag.
Grappig was dat de chauffeur van de bus ons herkende, hij vroeg waar we moesten zijn en had ons op Scharendijke verwacht. Bleek het de chauffeur van Gevier te zien die vroeger de materialen bij ons bracht, voor mij had hij ook wel een bekend gezicht maar ik kon hem toch niet thuisbrengen.
Het was weer een hele onderneming, negen uur weg en drie uur weer thuis, dag dag. Ik dacht nog even een rondje te lopen, maar op de Veerdijk begon het alweer te regenen, ik ben maar omgedraaid en gaan koken, tijd voor een wijntje.
Update:
De chauffeur van de laatste bus maakte ons er trouwens nog wel op attent, dat voor mij een begeleiderspas of weet ik veel wat aangevraagd kan worden zodat ik niet hoef te betalen, dat is dan toch weer netjes. Daarvoor moeten we weer bij de gemeente zijn.
Alweer zo'n snelle, gisteren begonnen en vandaag af.
Zie het maar een beetje als mijn volle hoofd, mooi of niet, ik moet er ook nog aan wennen, maar het is heerlijk om de dag door te komen. Ik ben niet buiten geweest vandaag. Het begin is zoals altijd weer wat rommelig, dan moet ik nog op gang komen. Veel geel weer, het verlangen naar....
Vanmorgen wandelden we weer een rondje. De club wordt steeds groter, het is gezellig onderweg. Chef, de hond van de Smisse liep ook weer mee onder mijn hoede, zodoende kwam ik aan kletsen niet veel toe, Chef rook vanalles en zag hazen, erg spannend en eigenlijk wilde hij ook voorop lopen.
Er was nu zelfs een verfissingspost onderweg.
Joop had ondertussen een rondje met de rolstoel door het dorp gedaan, goede training voor zijn armen, nu nog goede stoepen. Hij wachtte ons op bij de Smisse en we dronken gezellig nog koffie met heerlijke taart, zo worden die wandelingen wel een feestje.
Het was zacht en de zon liet zich af en toe zien, dus ik ben verder heel de middag in de tuin bezig geweest, vooral vegen en blad ruimen en kijken en voelen hoe alles er een beetje voor stond. Joop deed nog een rondje over het eiland met de scootmobiel.
Eergisterem met al die regen de hele dag door, maakte ik deze tekening, de volgende morgen nog wat puntjes op de i en ik maakte de foto. En hoewel hij door velen, ook wel door mij, andersom ook mooi gevonden wordt plaats ik hem toch zoals ik hem gemaakt heb. zo hoort hij voor mij. Zo zie ik dingen die er andersom niet zijn. Het is er dus eentje met mogelijkheden.
Vandaag was het weer heerlijk wandelweer en net als gisteren kwam ik weer bezweet thuis, het lag dus niet aan de bepakking want die had ik vandaag niet.
