Kijk de tandarts is helemaal verliefd op me met m'n nieuwe tandjes. Ik heb ze nog niet hoor, ze moeten nu nog gemaakt worden, maar we waren het erover eens dat het goed was.
Een volle bek weer, ik weet niet beter meer. De eerste eenentwintig jaar van mijn leven had ik tanden met wortels en die zijn eruit getrokken toen ik zwanger was van Silvia. Ik had boven en onder nog vier tanden toen ze geboren werd, maar ik kon best nog lachen hoor. Bij mijn eerste zwangerschap was Joop ziek, dat was veel erger.
Al met al geen leuke zwangerschappen natuurlijk, maar we hebben het er maar bij gelaten. Joop was één van de jongste Schouwen-Duivelanders voor een definitieve knoop en Joke begeleidde hem daarbij door hem met haar eend te brengen en doorgeknipt en al weer op te halen.
Toen wij jong waren was alles al anders, maar toen onze ouders jong waren was alles nog heel anders.
Zij hadden geen keus, er was een aankomende oorlog en zij trouwden nog gauw, moesten evacueren en toen die rotoorlog eenmaal voorbij was kwam daar voor onze ouders na acht jaar, toen wij inmiddels geboren waren die rotramp en wederom evacueren nog eens overheen. Ga er maar aanstaan als je jong bent.
Ik denk dat het niet te bevatten is voor jonge mensen van nu, voor mij al nauwelijks.
Mijn vader was een stille man met af en toe een uitbarsting, hij kon heel snel uitvallen, maar later ook snel ontroerd zijn, ik wijt dat weleens aan alles wat hij heeft meegemaakt al op jonge leeftijd en daarna als politie-ambtenaar, niet makkelijk voor zichzelf, maar zeker ook niet voor anderen.
Nee dan wij, vrijheid blijheid, wij hadden al die zorgen niet, er was muziek, we dansten en dronken (of andersom) en ik had een gebit. En nu ik ouder word ben ik daar best blij mee, want bij Joop breekt er om de haverklap een stuk van een kies of er valt weer een kroon af, tijd voor implantaten. Ik ben na dit gedoe voorlopig de eerste tien jaar weer klaar, hoop ik.
De kuipplant van de foto denkt erover nu eindelijk eens te gaan bloeien, wel een beetje laat, want hij moet zo weer naar binnen vanwege de kou. Vol met knoppen, ik ga hem maar een mooi plekje geven komende winter.
Veel foto's vandaag.
Ik reed met Joop mee tot Zierikzee en wandelde terug naar huis.
Over de Schouwse Dijk, de vroegere Leverdijk, waarover we vroeger vaak naar huis fietsten uit school, dat lag een beetje aan de wind. Op de heenweg fietsen we daar zelden, dat zal ook wel met de wind te maken hebben gehad.
Vandaag ook weer een stevige bries.
Op sommige plekken lekker uit de wind achter de bomen
waar zelfs nog bramen bloeiden.
Hoe verder ik kwam hoe kouder het werd eigenlijk
dus ik koos voor de korste weg.
en nam na de Delingsdijk voor het laatste stuk de bus, die zou er zo aankomen, ik had geluk.
'Dat was kielekiele' zei ik vanmorgen tegen Joop, toen vlak voor ons een tractor in volle vaart de weg overstak. Ik hoorde het mezelf zeggen, lang geleden dat ik het gebruikt had. Vroeger thuis zeiden we het wel eens als iets op het nippertje was en het bestaat gewoon.
Ik geniet volop van het heerlijke weer. Alweer lekker de tuin in vanmorgen en vanmiddag een rondje rond Serooskerke, precies 12km. Eigenlijk iets minder want ik was verkeerd gelopen, hoe is het mogelijk hè.
Bij de Ridderweg linksaf ging ik, gedachteloos, of juist zwaar in gedachten, dat weet ik niet meer, ik zei het zelfs nog tegen een paar Duitse dames die de weg vroegen, "daar begint het fietspad", op z'n duits dan natuurlijk. Gelukkig deden ze het niet, ik wel. En toen moest ik aan het eind weer terug want het loopt daar dood. Het fietspad begint pas bij de volgende afslag.
Molen het Hert draaide en de molenaar had zelfs zijn kachel aan denk ik, er kwam tenminste rook uit het puupje van het bijgebouwtje.
Ik snoeide een paar takken van de Pauwlonia Tomentosa die vol met vruchten hangt en kon het niet over mijn hart verkrijgen ze gelijk ergens weg te frommelen.
De wingerd is bijna kaal, de blaadjes geven nog een mooi rood randje aan de grijze stenen.
Alweer heerlijk geslapen vannacht, ik ben superblij met mijn nieuwe matras. Joop merkt weinig verschil zegt hij, die slaapt toch altijd al als een roos, als ik niet snurk tenminste.
Eerst wat in de tuin gewerkt, buiten lonkte, het was lekker droog en helder blauw.
Daarna een rondje, niet al te ver, want de was moest nog aan de lijn, dat wilde ik doen voor ik wegging maar de machine stond in storing, er was nog niets gewassen. Het water was eraf geweest.
Joop heeft een heuse bipsdouche geïnstalleerd, volgens Nepalees gebruik geen papiertjes meer dus. Er zijn ook zittingen waar dat allemaal in zit maar dat paste niet. Ik vind het best een geklieder geloof ik, nog niet geprobeerd, maar ik ben bang dat ik toch papier blijf prefereren.
In de polder wordt het weer alsmaar kaler, tot de eerste wintertarwe weer boven komt.
We dronken een biertje in de zon, Joop een Zwarte Lola en ik een herfstbockje.
De was ligt inmiddels in de kast en de bloemkool is op.
Eigenlijk had ik besloten mezelf vandaag een snipperdag te geven, maar dat gaf ik toch na een paar uurtjes luieren maar op, daarvoor was het veel te mooi weer.
De auto wassen (in de wasstraat) was het eerste karwei en na een paar boodschappen deed ik een zonnig rondje.
Ik had bij Paauwe een grote tent zien staan en gelezen dat ze de boel aan het opknappen waren en omdat we toch een beetje voor een nieuwe bank aan het neuzen zijn zo hier een daar, keek ik even binnen. Ik werd overal vriendelijk hardop welkom geheten, waar gebeurt dat nog tegenwoordig. Dat het misschien ook bij de prijs inbegrepen is mag de pret niet drukken.
Ik zag een erg leuke bank en informeerde eens naar een maatje kleiner want hij was te groot. Hij zat wel heel goed met mijn korte benen. Dit wordt zeker nog vervolgd, al kan het nog wel even duren, er is geen haast bij tenslotte. We groetten beleefd en alle hulp was graag gedaan.
Na de thee maaide ik het gras.
En omdat het toen inmiddels halfverwege de middag was deed ik een kort rondje voor het goede doel. Je kunt ook kiezen in de afstanden en sponsoren, soms zit een sponsor aan zijn limiet, ik weet eigenlijk niet of je per se de afstand vol moet maken, maar dat doe ik voor de zekerheid wel. Ik vind het echt heel leuk en het geeft een voldaan gevoel.
Het was druk aan de Brouwersdam en dat gaat nog wel even door denk ik, komende weken nog herfstvakantie.
Heerlijk wandelweer en dat deed ik dus, na een prima nachtrust. De matrassen slapen ook al heerlijk!
Na de wandeling kwam ik in de winkel en daar hoorde ik dat er deze week twee buurmannen uit onze weg overleden waren, ik wist dat niet en dat vind ik best erg. Het is niet dat ik niet sociaal en meelevend ben en als ze buiten lopen maak ik best wel praatjes en zeg altijd goeiendag.
Maar ik zit niet in verenigingen en ga ook niet naar de kerk, de krant lees ik maar half en vaak ook helemaal niet, hoe kom je dan zoiets te weten? Niet.. denk ik.
Onze burenband is niet groot. Toevallig deed ik afgelopen week een rondje langs een paar buren om iets te vragen, niet bij die twee dus, maar dat vond ik best leuk en leerzaam. Zo kom je nog eens iets te weten.
De foto's nam ik vanmiddag, als altijd foto's van de dag van vandaag. De ganzen vliegen weer volop en dat bord hing daar, het lijkt me een bijbeltekst. Het zag er wel artistiek uit.
Joop moest weg vandaag dus ik besloot ook maar een flinke wandeling te gaan maken. We liepen richting Brouw het was heerlijk.
In Brouw trakteerde ik mezelf op een harinkje dat besloot van zijn staart te vallen terwijl ik het in mijn keel wilde laten glijden. Zo op mijn trui. Ik keek op en de man en de vrouw die het zagen gebeuren keken snel de andere kant op. Dat vind ik altijd zo lullig. Als ze waren blijven kijken hadden we er samen om kunnen lachen, nu voelde ik me dubbel ongemakkelijk. Maar goed, hij smaakte daarna nog prima hoor, er was niets mee gebeurd en ik heb er een vorkje bij gehaald.
Ik besloot door te lopen naar Zonnemaire, de polders daar hebben toch altijd iets extra rustgevends. Mijn drieeneenhalve euro voor het goede doel had ik inmiddels alweer bij elkaar gelopen.
Het was alleen jammer dat de zon steeds meer achter de wolken verdween.
Kwart voor twee stapten we op de bus terug, om eenmaal weer thuis nog fijn een tijdje in de tuin scharrelen.
We waren nog maar net van de oude af toen de nieuwe al bezorgd werden, dat was fijn, want we moesten allebei naar de tandarts en dan zou er even niemand thuis zijn als de matrassen werden bezorgd.
Mijn beet is bepaald. De kleur van de tanden, nog net geen Gerard Joling wit, het wordt met de week spannender.
Vanmiddag liep ik voor het goede doel. Een nieuw appje van Fundrunner, erg leuk als je wandeling ook nog wat opbrengt voor het goede doel.
Ook een update over Rabin en Rita.
Op de foto's de kleurige Dahlia's die bij de volktuintjes staan, dat heeft een mens af en toe nodig, een beetje vrolijkheid.
Update:
Ik vond het al zo vreemd een soepel en een stevig matrasje, misschien liggen ze verkeerd om dacht ik nog en stond er verder niet bij stil. Tot er vanavond een mevrouw uit Middelburg belde dat zij onze matrassen had.
Zo heel ver is het niet en je wilt toch op je eigen nieuwe matras slapen natuurlijk, dusss...
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3377-3384 van 7989 |
Volgende Pagina »
