Je ontkomt er niet aan, of je nu wilt of niet, je bent gewoon jarig en zelfs als je het een gewone dag zou willen laten zijn gaat dat niet, want tegenwoordig word je van alle kanten gefeliciteerd.
Vanmiddag gezellig twee Ouwerkerkers op bezoek en vanavond een hapje bij Salud, we doen niet meer zo gek. Nu nog een drankje thuis achter de buis (?) en dat was het dan.
Allemaal hartelijk bedankt voor de felicitaties!
Het was een bijna gewone dag met een feestelijk randje.
In een paar weken tijd zijn er twee oude bloggers die hun blog weer nieuw leven hebben ingeblazen.
Allereerst Landseinde die ik begon te volgen toen ze hun oude boerderij helemaal aan het verbouwen waren en er een Bed en Breakfest begonnen. Een grote tuin rondom waarvan Marleen vertelt wat ze daar allemaal aan het sjouwen is, heel inspirerend.
De ander is de Vader Knipmes, ik weet niet of ze eigenlijk gestopt is, maar ik kwam haar pas weer tegen. Ze wonen op hun boot, die ze zelf nu alweer een aantal jaren geleden hebben afgebouwd en Marijke vertelt over hun reizen en waar ze zijn met prachtige foto s.
Ik heb ze weer bij mijn linken gezet, want ze zijn zeker de moeite waard om te volgen.
We sloten de droger aan die nu op de diepvries staat omdat de wasmachine te klein is. Een rare combinatie natuurlijk maar hij wordt toch niet veel gebruikt. Daarna gingen we naar Zierikzee voor wat boodschappen. Niet eens gewandeld, het was een beetje druilerig.
Morgen, de 26ste hebben we feest.
De nieuwe wasmachine is binnen hoor. Het wachten duurde lang, dat is altijd wel, maar als je weet dat deze bezorgdienst ALTIJD zo rond één uur komt en vandaag dus pas om twee uur, poeh! En ik kon niet weg want Joop was ook de hort op.
Daarna gelijk even uitpakken natuurlijk, zodat Joop dat niet meer hoefde te doen en gelijk de boel aan kon sluiten. En natuurlijk staat hij (de machine) nu al vrolijk te wassen, tenminste dat denk ik, want horen doe je het niet.
Klaar Overs bestaan die eigenlijk nog wel?
Wij wandelden daarna een rondje, het eerste stukje samen met Velan de grote vriend van Didi, nog nooit samen los gespeeld en nu kon het! Feest natuurlijk! Alleen duren hondenfeestjes nooit zo lang hoor, want daarna moet er natuurlijk ook nog druk gesnuffeld worden.
Filmpje is van juni 2010 de hondjes zijn bijna vijf jaar ouder dus 
Vorig jaar begon ik ook al eens aan een vestje, daarvan had ik het rugpand af dat nog steeds in mijn katoenzak zat. Het vestje zou niets worden en ik heb inmiddels een ander gehaakt.
Gisteren pakte ik de gehaakte grijze lap nog eens, ik vouwde eens wat en besloot dat het best een tasje kon worden.
Zo gedacht zo gedaan en ik was er weer zoet mee vandaag, in de zon op de bank.
Vanmiddag een rondje Ellemeet, door de Nieuwe Weg waar ik ook erg veel foto's van heb.
De Weelweg heb ik inmiddels bij elkaar gescharreld.
Niemand die er op zit te wachten zo blijkt op facebook. Het zal wel een rare tic van mij zijn.
De rozemarijn begint te bloeien. De knopjes zitten er lang, maar sommigen gaan nu open. Na de bloei gaat weer flink de schaar erin.
Hele kleine bloemetjes zijn het.
De Helleborus staat ook weer te blinken, het is nu voor de tweede keer dat hij bloeit. Van het zaad dat vorig jaar gevallen is zie ik niets opkomen
Ik neem tenminste aan dat dit zaad is.
En dit bloeit ook, maar die had ik volgens mij nog moeten knippen, het zijn nu hele lange stengels. Misschien kan het nog, ik heb geen idee. Ik weet ook niet hoe hij heet. Als ik iets gekocht heb bewaar ik altijd die kaartjes die in de potten zitten, maar waar was dat nu toch ook alweer.
Vanmorgen een nieuwe wasmachine besteld, inclusief opfriswasje. Ik vulde bij de voorkeuren een wat hoger centrifugetoerental in en energiezuinig moest hij zijn. Verder maakt het me niet zoveel uit. Je gebruikt toch maar een paar programma's. Dinsdag komt hij, daar kan je toch niet voor tobben.
Met hulp van een dorpsgenoot is het me toch gelukt een volle spaarkaart te krijgen voor de gratis boodschappendoos van de PLUS. Ik doe elke dag wel een paar boodschappen en dan kom ik vaak niet aan de tien euro die nodig is voor één zegeltje. Mijn voorstel is dan ook om volgend jaar bij elke vijf euro een zegeltje te doen en dan een grotere spaarkaart, dat is leuker voor ouderen en alleenstaanden die het nu vaak niet voor elkaar krijgen.
De doos is inmiddels binnen en de boodschappen opgeruimd. Er zat ook een fles bodylotion bij, ik smeer graag en de mijne was bijna op. 'Goed voor de huid' riep de fles, nou dat kunnen we wel gebruiken, dus na het douchen vanmorgen wilde ik het eens proberen. Het smeerde niet lekker het plakte zelfs een beetje, dus ik keek nog eens goed en jawel hoor, blijkt het doucheshampoo te zijn, goed voor een tweede douchebeurt.
Die verhuist dus naar de blokhut voor de logees, net als de thee en het puzzelboekje. De dropjes zijn al op natuurlijk, net als de chips. Ik vind het wel leuk zo'n verrassingspakket.
Het was koud, maar daar kwam ik onderweg pas achter, de zon scheen, dan heb je toch geen wanten nodig, dacht ik. Gelukkig was het droog en ik zag de eerst bloeiende ribes, die bij mij in de tuin is nog lang niet zover.
Verder ziet het ernaar uit dat mijn wasmachine de geest heeft gegeven. Een tijdje geleden haperde hij ook al, maar toen heeft Joop hem nog op kunnen kalefateren, tot vanmorgen weer dezelfde storing verscheen. Ik denk dat hij een jaar of vijftien is, dus het wordt tijd voor een nieuwe en wellicht mijn laatste wasmachine, sprak zij vrolijk.
Het regende de hele dag, dus ik dook nog maar eens in de foto's op zoek naar de Weelweg, maar ondertussen kom je dan ook van alles anders tegen natuurlijk.
Een foto van een boerderij uit 2011 ook genomen met het idee dat het ging veranderen. De schuiur rechts en het achterste gedeelte van de grote schuur waren toen al opgeknapt.
Het huis aan de voorkant pas in 2013, tenminste toen kwam ik er weer langs en ik denk dat ik er daarna ook niet meer geweest ben, dus het wordt weer tijd voor een rondje Groeneweg, langs camping 'de Zwenk'.
Nadat ik de foto's in 2013 genomen had heb ik me suf gezocht naar de foto's uit 2011 die ik toen niet kon vinden, vandaag dus wel, vandaar dat ik ze nu plaats.
Ik vind het wel mooi geworden hoor, van mij mogen ze al die ouwe boerderijen zo opknappen.
Inmiddels ben ik er suf van en mijn ogen prikken, misschien toch nog maar een rondje rond het dorp onder de paraplu.
Dat kan Didi ook wel waarderen denk ik, al gaat die natuurlijk wel af en toe even naar buiten en we zijn ook met de auto even naar de winkel geweest en tussendoor ballen we soms even.
Vandaag ging ik op zoek naar de Weelweg, te beginnen bij 2003 want daar beginnen mijn fotomapjes. Van de jaren daarvoor heb ik enkel papier.
Dag voor dag de weken, maanden en jaren door, heerlijk. Buiten was het toch koud en ik zat lekker in de zon.
Foto's hernoemen met het idee ze nog eens te gebruiken, maar het ging me dus vooral om de Weelweg en ik ben er nog lang niet klaar mee.
Natuurlijk wandelden we ook een rondje vanmiddag en toen ik door de Boutlaan kwam nam ik daar ook nog maar eens een paar foto's, dat deed ik al eerder, maar nu de supermarkt toch officieel lijkt te verhuizen nog maar eens, want ook dit beeld (zie foto's boven) gaat veranderen.
Het wordt er allemaal niet mooier op. Het park erachter heb ik ook altijd al zo lelijk gevonden (sorry Ina). Van welke kant je ook aan komt rijden vanaf Zierikzee of Brouwershaven, altijd dat lelijke park duidelijk zichtbaar. Witte schimmel wordt het ook wel genoemd.
Niet dat Scharendijke nu zo mooi is hoor, ik vind het altijd één van de lelijkste dorpen van Schouwen, maar dit doet er natuurlijk geen goed aan. En als je nu naar de foto van de PLUS kijkt en het pand ernaast is er al veel in positieve zin veranderd.
Ook bij de overbuurtjes staan veranderingen voor de deur. De bloemen gaan in elk geval mee naar de nieuwe supermarkt aan de Boutlaan. Verder wachten we het maar af.
