Gisteravond aten we gezellig met de Goudoevertjes bij Zee en Meer een amusementsdiner. Vijf gangen met tussendoor wat vermaak. Het eten was superlekker, de gasten leuk, mijn favoriet was de man van de foto, Fabela de Nar, een beetje gek, vrolijk en leuk om te zien.
Al met al een lange zit. Volgende keer een diner dansant?
Gistermiddag was ik op dit stuk nog tot op mijn hemd toe nat geregend, als ik er een had aangehad tenminste. Over tien minuten ben ik bij Immerzeel, zei ik tegen Joop, dat is dat huis in de verte. Dat moet ik natuurlijk nooit meer zeggen, over tien minuten, daarin kan je nog zoveel doen! Toen ik belde was ik nog redelijk droog, en een eind voorbij de bocht aan het eind kwam hij eidelijk eens opdagen, terwijl intussen de regen met bakken uit de hemel kwam.
Vandaag was het heerlijk! We zagen konijntjes en fazanten en alles wat er nog meer hupt en fladdert natuurlijk, want zolang het maar beweegt vindt Didi alles interessant.
Dus we gaan voorlopig niet los, maar netjes aan de riem en dan stoppen we even om te kijken, dat is net zo leuk... toch?
Het is toch wat, nu willen ze de boel restaureren en nu kunnen ze niet meer lezen wat er staat. Dat zou toch wel heel jammer zijn natuurlijk, want letters op een gebouw als dit horen erbij.
Vanmorgen kwam ik de linkse foto tegen uit 2007 en ik vroeg me af hoe het met het kotje afgelopen was. Goed zo te zien, want ik ging vanmiddag eens kijken. Een garage/bergruimte, want om te wonen is het wel een beetje klein.
Nog steeds koud en miezerig, dus ik scharrelde wat binnen. De thee kwam en ik kan het iedereen aanbeven hoor, het ruikt lekker, het smaakt heerlijk, theedrinken wordt zo een feestje.
Het is eindelijk gelukt met het zaad vandaag. Een hele serie, nog veel langer dan op de foto. Ze staan lekker licht en warm, dus ontkiemen maar!
De hele dag zuur grijs en koud, pas tegen de avond kwam de zon er nog even door en maakte ik nog snel even een foto, want wat ziet het er dan plots toch heel anders uit.
Verder bestelde ik nieuwe theetjes voor de rest van het jaar, want ik ga natuurlijk geen verzendkosten betalen als ik daar ook thee voor kan hebben.
Het bed in de was en nog lekker drooggewapperd voordat het ging regenen. Intussen snoeide ik twee peren en een kers. De andere kers moet nog, maar ik heb nu wel mooie kersenbloesemtakken in huis. Daarna wandelden we een spannend rondje want de hazen hadden blijkbaar ook het voorjaar in de bol, dus we schoten lekker op en het laatste stukje liepen we gezellig op met Velan.
Daarna deden we nog boodschappen in het dorp en gingen we nog even bij het tuincentrum langs voor een kleine 'voorjaarstouch', want het ruikt ineens wel heel anders met die regen hoor en de wind was ook ineens een stuk minder koud. Het werden Petunias want Lobeliaatjes hadden ze nog niet, met een leuke mand erbij.
Aan de zaadjes ben ik zodoende nog niet toegekomen... want er moet dan ook nog eten op tafel en gelogd worden natuurlijk. Pfff...
Ik had gisteren al gezien dat hij bloeide, maar toen kwam het er niet van om een foto te maken, dus deed ik het vandaag. De jaarlijkse dotter pas in april dit keer. Meestal doe ik er in maart al verslag van.
Dat wil niet zeggen dat we niks deden vandaag, want de losse pomp moest nog uit de vijver, de vaste vijverpomp moest er weer in. Opnieuw vastgemaakt aan een lager krat op zijn ouwe plek.
Inmiddels is de boel weer vol aan het lopen, vermengd met het water uit de bak. De vissen en de planten zijn overgezet dus alles kan zijn plekje weer een beetje zoeken.
Toen ik terug kwam van mijn wandeling was de buurman zijn gazon aan het bemesten. Ik vroeg of hij regen verwachte, 'morgen regent het", was zijn antwoord. Dus daarna heb ik Joop gepord, dat we toch echt even om kunstmest moesten en dat we dan gelijk de rommel wel op de milieustraat konden brengen. Hij liep niet over van enthousiasme, maar het is wel gebeurd!
Morgen eens kijken of ik eindelijk de zaadjes van vorig jaar een keer in de aarde kan krijgen, ze staan al een week of twee op het aanrecht.
Vanmorgen dan toch maar aan de grote klus begonnen. Er hadden een hele week zeilen over de blubber gelegen zodat de boel niet uitgedroogd was.
We vonden ook de verloren geraakte Kong terug, volgens mij nog van Simba.
We hadden ook nog het probleem van grondwater, dat eigenlijk tot net boven het gat kwam. Er was ons geadviseerd eerst een flap aan de binnenkant te maken, bij het onderste puntje, dat hadden we hier net gedaan. Er was ook nog een ander lek naast, dat was daar ook net geplakt. Dat hebben we zo een tijdje laten drogen en daarna de randen rondom het gat schoongemaakt en er nog even extra met de föhn op zodat alles goed droog was, want als er water bij komt plakt het niet.
Intussen kwamen de meest vreselijke monsters langs lopen, de modder krioelde van het leven.
We hebben zelfs salamandertjes heb ik nu gezien. De foto's zien er niet uit, maar mijn toestel weigerde weer dienst, net als met de straô en ik moest ook helpen natuurlijk, dus eigenlijk helemaal geen tijd voor foto's.
We deden er nog een dun plaatje triplex onder zodat we goed konden rollen met het rollertje en de boel vrij van het grondwater bleef. En nu maar hopen dat het dicht is.
Vorige week al wat vissen gered en vandaag nog een paar, wat beplantig en vijverwater, zodat de boel weer snel in balans is.
De kikkers hadden alvast een feestje, daar waar de minste modder was en het meeste water, er zijn er nog genoeg. Morgen vullen en hopen dat het gelukt is.
Wat kan er toch een hoop veranderen in tien jaar tijd. Ze zijn wel zo om, ook al valt dat ook nog wel mee hoor, maar als ik naar mijn foto's kijk is er genoeg gebeurd.
Ik heb de laatste week zowat geen foto gemaakt, ik zou ook niet weten van wie of wat. Saaie bruine boel buiten, nog geen blaadje aan de bomen en met wanten aan fotografeert het nu ook eenmaal een stuk moeilijker.
Stoepeschieters zijn Zierikzeeenaars Marlies. De oude garde zit daar. Geboren en getogen, eigenlijk hoor ik er helemaal niet bij en eigenlijk hou ik ook niet zo van die clubjes, het draait altijd op ruzie uit. Deze is al ontstaan uit een ruzie, maar ik ken de beheerder, dat scheelt ;)
Laat dat voorjaar nou maar eens losbarsten, dan kunnen we eindelijk de vijver eens plakken. Potver!
