Het staat er inmiddels alweer een paar weken, het jaarlijkse mandje met peperbollen bij de PLUS. Plus doet nu eenmaal meer. Ik vind ze heerlijk en telkens als ik de winkel binnenkom pak ik er twee, eentje is zo op.
Het liefst zou ik elke dag zo'n zakje meenemen, maar dat kan niet, dan gaat het niet goed met mij, ik word er namelijk nogal winderig van en van twee heb je nog net geen last.
Maar ja, op den duur ga je je toch schuldig voelen, misschien wordt er wel op me gelet, 'daar heb je haar weer ze neemt er wel twee maar kopen ho maar'. Dus vandaag vond ik het tijd om maar eens een zakje te kopen. Het is al op, Joop lust ze nl. ook graag. Hem hoor ik nog niet, maar ik loop af en toe maar even de kamer uit ;)
Twee flesjes gehaald vanmiddag en ik heb inmiddels al een glaasje op. Het smaakt goed, ik hou nu eenmaal van frisse fruitige wijn.
Voor een derde flesje reed ik naar The World of Drinks, maar die hadden het niet eens. Op mijn vraag waarom niet, was het antwoord 'niet lekker' en 'je bent de eerste die er naar vraagt'. Daar kwam hij op terug want 'niet lekker' kan je niet zomaar zeggen natuurlijk, smaken verschillen nu eenmaal.. Hij moest blijkbaar te duur inkopen voor een beetje goede: "In de supermarkt ligt genoeg goedkopere, dan komen ze hier geen dure halen". Verder zei hij dat er over een paar dagen 'misschien' wel 'een paar doosjes' waren...
Na ruim een maand zonder alcohol smaakte mijn Beaujolaitje prima. Vanavond neem ik nog een glaasje.
Wat heeft het me nu zoal gebracht, dat niet meer drinken:
dat ik 's nachts geen hartkloppingen meer heb
dat ik veel lekkerder slaap (als ik tenminste niet wakker lig van eventuele zorgen)
dat ik 's morgens fris ben en zin heb in de nieuwe dag
dat ik er gezonder uitzie (vind ik zelf)
dat ik minder denk, dwz dat ik ook weleens niets denk nu. Het gemaal staat stil zal ik maar zeggen en dat is af en toe best een vreemde gewaarwording, die rust.
dat ik beter zie! Ik draag mijn oude bril weer, zeker overdag om in de verte te kijken en 's avonds voor de tv. Als ik op de computer werk en lees draag ik wel mijn nieuwe. Ik vind dat heel vreemd maar ben overtuigd dat het met het minder drinken te maken heeft. Vanmiddag sprak ik iemand die dacht dat het ook door het stoppen met roken kon komen. Wie het weet mag het zeggen.
Dat is nogal niet niks hè!
Het gaat ook zeker niet gebeuren dat ik weer terugval in mijn oude gewoonte.
In het weekend eens een wijntje, als we uit eten gaan, op een feestje, zulke dingen.
Door de week zeker niets meer, daarvoor bevalt het me te goed.
Ik weet dat ik het kan en durf dat nu ook uit te spreken.
Het zijn geen mooie bloemen en ze hebben vreselijke prikblaren, maar als ze eenmaal bloeien vind ik het toch wel weer leuk. In de zon zoals vandaag of met sneeuw erop, vrolijk winters geel.
Ik deed wat huishoudelijke klusjes vandaag, dat was er na de griep ook een beetje bij ingeschoten. De ramen zijn weer schoon, het bed is weer fris, ik kloofde wat houtjes, want het waren allemaal wel erg grote blokken en dan is het gauw te warm. Het was heerlijk om buiten bezig te zijn.
Morgen is het dan eindelijk zover, de derde donderdag van November betekent Beaujolais en ik ga een flesje kopen. Als ik het nou nog maar lust...
Als ik lekker kan wandelen ben ik daar wel een paar uur zoet mee. Dat kan nu ook wel, maar zonder Didi vind ik er niets aan en het weer trekt ook niet echt om te wandelen.
Dus als er dan een aanleiding is om even een boodschapje in Zierikzee te doen, ben ik al lang blij. De kip was vorige keer op bij de nood-vleesboerderij en Joop zijn schoen was gemaakt, nou als dat geen goede reden is...
De film nam ik vorige week al op en zo te zien is er niet veel aan de hand. Het gaat om haar linkerachterpoot. Als ze een tijdje geslapen heeft loopt ze weer mank.
Ik ben dus vanmiddag nog maar eens terug geweest naar de dierenarts, want ik wist ook niet goed wat ik nu wel of niet kon doen.
Hij heeft haar poot weer onderzocht en haar kniebanden zullen waarschijnlijk beschadigd zijn. Ik heb pijnstillers gekregen en mag wel wandelen, alleen geen uren achter elkaar, wat ook wel te begrijpen is natuurlijk. Over drie weken.. moet het over zijn. Als het niet over is weer een foto maar dan van de knie. Ik hoop maar van niet en als ik haar af en toe zie rennen denk ik ook wel dat het mee zal vallen, want als ze het nodig vindt is ze zo bij het hek hoor.
Dit is hem dan, leuk hè. Even kijken of schoonzoon er iets in ziet anders is hij voor de liefhebber, wel tegen de wolprijs natuurlijk.
We wandelden een klein stukje vanmiddag, maar het is nog steeds niet veel gedaan met de poot van Didi, ik zal terug moeten want het duurt nu al wel erg lang alles bij elkaar. Geen HD maar wat dan wel...
Er moesten boodschappen in Zierikzee gedaan worden vanmiddag en daar was ik heel de middag zoet mee. Het was erg gezellig in de stad. Nu heel de toeristenmeute weer naar huis is, tenminste de meeste, kom je de gewone eilandbewoners weer eens tegen. Ik kletste dus wat af met deze en gene, vooral bij de Soepkokery en AH was ik wel een uurtje zoet. Gelukkig had ik de meeste boodschappen op een briefje zodat ik niet de helft vergeten ben.
De trui waar ik mee bezig was is eindelijk klaar, gewassen en wel hangt hij te drogen. Ik denk dat hij door het wassen ongeveer twee maten groter is geworden, ik ben benieuwd of ik er niet in verzuip nu.
Natuurlijk heb ik alweer een zak met nieuwe vrolijke bolletjes :)
